14 มกราคม 2546 08:31 น.

@.. หัดเรียนเขียนกานท์กฏ

  
.....ขอโทษนะท่านพี่.............ขณะที่ประพันธ์คำ  
เรียงร่ายเพราะใคร่นำ...........พิเคราะห์ย้ำและร่ำเรียน  
อาจด้นนิพนธ์แผก...............กวิแปลก ฤ แยกเจียรณ์  
หยอกเย้ากระเซ้าเพียร..........ดุจเกียรติ์เสถียรคง ฯ  

    
.....ขอโทษนะจะเขียนเรียนกานท์กฏ  
ท่านพี่ขยาดหมดหรือถดเลี่ยง  
ณ  ที่ประพันธ์นี้มิใช่เพียง  
พันธุ์คำเรียงผูกพจน์ปรากฏกล ฯ  

.....ร่ายเพราะใคร่หมายเพลินจำเริญเหมาะ  
นำพิเคราะห์พิจารณ์จิตรการผล  
ย้ำและร่ำร่ายรจน์กฏเกณฑ์ดล  
เรียนอาจด้นคำพลั้งดั่งพลาดไป ฯ 

.....นิพนธ์แผกแซกซอกมิกลอกแกลก  
กวิแปลกกรณีย์ผิดพิชญ์สอนให้  
ฤ แยกเจียรณ์คล้ายหมายยอมน้อมหัวใจ  
ใคร่เย้ากระซิบให้ได้ดูกัน ฯ 

.....เซ้าเขียนดุดันบ้างดังดองญาติ  
จะเกียรติ์สถิตย์ปราถน์สมานฉันท์  
เธียร(เถียร)คงเมตตาให้คล้ายอภินันท์  
ที่ประพันธ์เพราะท่านปราชญ์ประสาทพร ฯ

990

love

comment

13 มกราคม 2546 16:44 น.

@..เท้าพญาสรพู (ตีนตุ๊กแก)

อัลมิตรา

ยามคิมหันต์พลันชื่นระรื่นจิต
มองทั่วทิศทุ่งหญ้าพาแจ่มใส
สายลมล่องต้องกายให้สุขใจ
แดดฉาบไล้โลมอุ่นละมุนมาลย์

ริมทุ่งหญ้าเขียวชอุ่มกลุ่มพืชน้อย
ต่างชดแช้มคอยชมลมผสมผสาน
เอียงก้านดอกซอกซ้อนโยกคลอนนาน
เอนกิ่งก้านพลันพริ้วละลิ่วลม

ใบเป็นหยักจักซอยดั่งรอยเลื่อย
รูปเปลี่ยวเปลือยเลื้อยรับก้านทับถม
เป็นสามแฉกแตกเสี้ยวมิเหี่ยวซม
ช่างงามสมชมแผกแปลกพืชพันธุ์

ดอกบานเบ่งเร่งสีฉวีเพริศ
แสนบรรเจิดเฉิดโฉมภิรมย์หรรษ์
สุขยิ่งนักหากได้ชม้ายพลัน
คราดอกนั้นบานชื่นดาษดื่นไป

มีดอกย่อยพลอยอวดทรวดทรงหวาม
ล้วนงดงามยามแข่งแสร้งไฉน
กลีบวงนอกออกเหลืองเฟื่องวิไล
ยามเพ่งใกล้ได้เห็นเช่นนงคราญ

อยากจะนำทัดหูพธูน้อง
เกรงหม่นหมองต้องนวลสิข่วนกร้าน
เพราะมีขุยปุยคันนั้นรำคาญ
อาจตัวสั่นพลันเกาเราจะซวย

ไม้เมืองไกลมิใช้ของไทยดอก
อยากจะบอกท่านไว้เพราะไม้สวย
ปราศกลิ่นหอมดอมดมยามลมชวย*
หากแต่ช่วยอำนวยด้วยความงาม

ถิ่นกำเนิดเกิดในอเมริกา
รอนแรมมาแดนไทยจนใจคร้าม
ตีนตุ๊กแกชื่อย้ำจำนิยาม
หรืออีกความมือต๊กโต*ชื่อโก้ดี ฯ

ลมชวย...........( พัดเรื่อย ๆ ...ลม )
มือต๊กโต...........เทียนเศรษฐี (แม่ฮ่องสอน) มือต๊กโต (เชียงใหม่) ตีนตุ๊กแก (ภาคกลาง)

1405

love

comment

12 มกราคม 2546 21:12 น.

ชมจันทร์ มั่นพธู (โคลงกลอน)

อัลมิตรา

     
.....เพ็ญแขแลแจ่มจ้า........................ราตรี 
กาลเมื่อนงคราญมี...........................จิตให้ 
ชิดเคียงคู่เปรมปรีดิ์.........................สันต์สุข  มั่นแม่ 
พธูช่างงามดูใกล้.............................ผ่องเพี้ยงเพ็ญพรรณ ฯ 

.....ประคองปองเอ่ยอ้าง....................ดังโคลง 
ชมชื่นใจรมย์โยง..............................ผูกแล้ว 
สุขมั่นเปรียบจรรโลง........................คำร่าย   กล่อมแล 
นิรันดร์เนื่องนวลกันย์แก้ว..................ยิ่งพริ้งสิงใจ  ฯ 


เพ็ญแขแลแจ่มจ้าราตรีกาล
เมื่อนงคราญมีจิตให้ชิดเคียงคู่ 
เปรมปรีดิ์สันต์สุขมั่นแม่พธู
ช่างงามดูใกล้ผ่องเพี้ยงเพ็ญพรรณ 

ประคองปองเอ่ยอ้างดังโคลงชม
ชื่นใจรมย์โยงผูกแล้วสุขมั่น 
จรรโลงคำร่ายกล่อมแลนิรันดร์
เนื่องนวลกันย์แก้วยิ่งพริ้งสิงใจ ฯ

1570

love

comment

11 มกราคม 2546 22:19 น.