19 สิงหาคม 2545 08:01 น.
อัลมิตรา
.....เทียบทาบทักท้วงท่วง......................ทายทักข์ ทานต์เทอญ
ถ้อยทัศน์เท่าธีร์ถัก...............................ท่านเถ้า
เทียมทานทดแทนทักษ์..........................ถามไถ่
ทองทิพย์ทาบเธียรเท้า ( ท้าว )...............ถี่ถ้วนถามถึง ฯ
18 สิงหาคม 2545 21:24 น.
อัลมิตรา
.....หอมเอยเชยชม.....กลิ่นว่อนอ้อนลม.....สุขสมขรมยวน
.....เกินร่ำพร่ำพจน์.....สบถรจน์มวล.....เกินรายหมายชวน
.....น้องนวลควรคนึง ฯ
.....จักทัดมาตรหู.....ผิว่าพธู.....เอ็นดูคู่ตรึง-
.....จิตมั่นซ่านหอม.....ใฝ่ถนอมคำนึง.....กาพย์พี่มีถึง
......หาถึงครึ่งใจ ฯ
.....หากจิตคิดน้อม.....เปรียบดาวพราวล้อม.....เดือนห้อมวิไล
.....กระพริบวิบวาว.....สกาวเร้าใจ.....เพียงคำย้ำให้
.....ไฉไลใคร่ครวญ ฯ
.....หากพี่ลี้พราก.....จำพลัดอาจจาก.....เพียงอยากฝากนวล
.....เก็บใจใว้ก่อน.....อาวรณ์จิตรวน.....ถวิลสิ้นถ้วน
.....เกินครวญกาพย์กานท์ ฯ
18 สิงหาคม 2545 10:31 น.
อัลมิตรา
.....ชีวิตลิขิตพ้น................ความฝัน
วันที่ผันเลยหัน..................ผ่านพ้น
ฉันเรียนซึ่งใครกัน..............ปานเพื่อน ชิดเคย
เป็นดั่งมิตรดีล้น..................กร่นให้ใจสราญ ฯ
.....คืนไหนในคืนนั้น............พลันปรา- ชัยนอ
คืนหม่นจนโหยหา................กู่ก้อง
ปานนัดล่องนภา....................โบกผ่าน บินโบย
พออับโชคตกท้อง................สู่บึ้งทะเลใจ ฯ
18 สิงหาคม 2545 09:29 น.
อัลมิตรา
ฉันรักเธอ..เธอบอกมาเพียงลมปาก
ฉันรักเธอ..บอกรักมากกว่าสิ่งไหน
ฉันรักเธอ..เธอตอกย้ำทุกวันไป
ฉันรักเธอ..รักเท่าไหร่ให้หมดเลย
หวั่นเหลือเกิน..เพลินกับคำรักกรอกหู
หวั่นเหลือเกิน..คนเจ้าชู้เข้ามาเผย
หวั่นเหลือเกิน..ทำอย่างไรใจเจ้าเอย
หวั่นเหลือเกิน..กลัวจะเผยไปรับคำ
ไหวหรือเปล่า..หากกล่าวมาเพียงคำหลอก
ไหวหรือเปล่า..หากช้ำชอกทนได้หรือ
ไหวหรือเปล่า..เคยฟังความที่ระบือ
ไหวหรือเปล่า..ที่จะยื้อเป็นส่วนตัว
ในคารม..คมคายบาดใจนัก
ในคารม..มีแต่รักหว่านไปทั่ว
ในคารม..ฟังแล้วใจเต้นระรัว
ในคารม..ทำไห้หัวใจหวั่นไหวจัง
ความเอ่ยบอก..ออกมาถึงรักแท้
ความเอ่ยบอก..บอกรักแน่ทั้งยังหวัง
ความเอ่ยบอก..รักเท่าฟ้ามั่นจีรัง
ความเอ่ยบอก..นั่งฟังพลั้งเผลอใจ
จริงจริงนะ..รักแล้วอย่าอยู่เฉย
จริงจริงนะ..ที่เผยบอกนัยให้
จริงจริงนะ..ต่อแต่นี้สัญญาไป
จริงจริงนะ..ว่าจะไม่มีใครนอกจากเรา ...
18 สิงหาคม 2545 09:16 น.
อัลมิตรา
ก็เพราะเราเดินทางจากต่างที่
กลวิถีหนทางช่างหลากหลาย
การที่จะหยุดพักพำนักใจ
ต้องครวญใคร่ไตร่ตรองให้จงดี
เธอขับขานฉัน.. ที่รัก ให้หนักอก
อย่าให้ฉันเพ้อพกกับคำนี้
เท่าที่รู้เธอมากหญิงในฤดี
มีนารีมากมายข้างกายเธอ
ฉันเปรียบแค่ลำธารที่ไหลเฉื่อย
ยามกายเมื่อยใจล้าอาจพลั้งเผลอ
เอ่ยคำหวานหว่านล้นมาปรนเปรอ
คำว่า.. เธอที่รัก อาจไม่จริง
ให้แน่ใจอย่างไรในคำนี้
ด้วยเธอมีพร่างพร้อมแล้วทุกสิ่ง
ส่วนตัวฉันเพียงแค่ขออยากท้วงติง
ยังคงนิ่งไม่เผลอรับ..คำรักใคร