3 สิงหาคม 2545 14:16 น.

เพ็ญแข

.....เพ็ญแขแลล่วงล้ำ................................เพรียกพโยม 
หากรัศมีคมณ์...........................................เศษเสี้ยว 
สลัวทั่วชโยดม..........................................จิตเนื่อง-  ทหัยฤา 
โสมส่องมองเลาะเลี้ยว...............................เหนี่ยวให้ฤทัยครวญ ฯ 
.....หากพลัดพรากจากห้วง.........................มหรรณพ์ 
จักเพ่งเกรงเพ็ญจันทร์...............................ผ่านฟ้า 
จักพิศม์พินิจพรรณ....................................พราวพร่าง 
หากดับลับภพหล้า.......................................อย่าร้างคลายถวิล ฯ

788

love

comment

3 สิงหาคม 2545 14:14 น.

เป็นหวัด (๒)

อัลมิตรา

.....ทวยเทพอัปสร์รับรู้.....................................จิตเรา 
พรร่ายหมายบรรเทา......................................นาตรน้อง 
อาพาธปราศนงเยาว์......................................เนาว์เนื่อง-  สุขเทอญ 
หลับตื่นชมื่นพ้อง...........................................เพรียกแก้มแซมทรวง ฯ 
.....ยุงไรหมายไต่แต้ม...................................สรรพางค์-  กายแม่ 
จงไล่ไกลอรอางค์..........................................ว่างเว้น 
หนาวเหน็บเจ็บเลือนลาง...................................หลีกบ่าย-  เบือนนา 
พลันสุขทุกข์หลีกเล้น.......................................เช่นเอื้อนโอษฐ์พยางค์ ฯ

903

love

comment

3 สิงหาคม 2545 14:04 น.

ตราบสิ้นฟ้า

อัลมิตรา

.....หากคำยามเอ่ยเอื้อน....................เตือนใจ 
ซึมซาบตราบจรไกล..........................หน่ายร้าง 
เพียงจิตคิดอาลัย..............................หมายชื่น  ดรุณแม่ 
อาจเอ่ยเผยพจน์อ้าง..........................อย่างนี้วจีคง ฯ 

.....เพียงจิตสนิทด้วย.........................กัลยา-  ณีเฮย 
หาเปอะเลอะฉาบทา...........................เล่ห์ลิ้น 
สุดรจน์พจน์พรรณา............................มาเอ่ย 
เพียงแค่หทัยสิ้น................................จึ่งร้างอนาทร ฯ

700

love

comment

3 สิงหาคม 2545 14:03 น.

เป็นหวัดน่ะ

อัลมิตรา


.....อาพาธมาตรมุ่งร้าย.............................วิปัล-  ลาสเฮย 
นอนหน่วงดวงใจอัน..................................บอบช้ำ 
เยียวยายิ่งโรมรัน.....................................รุกไล่ 
โอสถซดต่างน้ำ.......................................ร่ำให้ใจแสลง ฯ

1002

love

comment

1 สิงหาคม 2545 10:19 น.

มอบสู่ เกลอนา

อัลมิตรา

...รอยเท้าที่ยาวไกล 
...เมื่อมองกลับไป 
...บ่งบอกได้ในผลงาน 
...บางรอยอาจมีชำรุด 
...เพราะสะดุด จุดขวากหนาม 
...ฟันฝ่าจนรอยงาม 
...เก็บเป็นนิยามของความภูมิใจ 


...บาทบทโคลงเอ่ยเอื้อน............ความนัย
หากจากลาแสนไกล...................ฝั่งฟ้า
ฝากกวีกลั่นจากใจ....................มอบสู่ เกลอนา
แต่จิตยังย้ำว่า .........................อยู่ใกล้เคียงกัน ฯ

...หนทางยังไป่รู้.......................ชินทาง
อาจพลาดและเพลี่ยงพลั้ง..........บ่มไห้
แต่จักฝ่าถากถาง.......................ก้าวสู่ เผชิญนา
หนามไป่ทำลายได้....................เอ่ยท้าไม่เกรง ฯ

649

love

comment