29 สิงหาคม 2545 10:23 น.
อัลมิตรา
กายซุกขลุกใจซ่อน.........................เก็บร้าวรอนตอนโหดร้าย
ต้นปีจวบปีปลาย.............................จึ่งคลายเศร้าที่ซานซม
ใจได้ชมเดือนดาว..........................ณ ห้วงห้าวคราวฟ้าห่ม
และแจ้งหลังจ่อมจม.........................จึ่งประจักษ์รักแท้จริง
29 สิงหาคม 2545 10:22 น.
อัลมิตรา
...คืนค่ำร่ำเพลงครวญ..................ให้ใจหวนคืนโหดหิน
อ่าชายหมายชาชิน........................สิ้นในรักภักดิ์ภิรมย์
ยอมตรมซมน้ำตา.........................จบแล้วข้าฟ้าปร่าขม
หลงลิ้นร้อยคารม..........................สมน้ำหน้าข้าใจตรอม
29 สิงหาคม 2545 09:49 น.
อัลมิตรา
(๑)
...ขอครอบครองท้องน้ำยามชอกช้ำ
แสนระกำตามทางอย่างแดดิ้น
อยู่อย่างชายไร้รักจักยลยิน
คละคลุ้งดินกลิ่นไอตามสายธาร
(๒)
...เทพนิยายใดเอยที่เคยฟัง
ยามเหลียวหลังยังนึกตรึกสงสาร
เจ้าชายกบจุดจบซบซมซาน
ต้องร้าวรานปานใจ...สลายลง
(๓)
...โอ้เจ้าหญิงพริ้งพราวเฝ้าเมียงมอง
เคยร่ำร้องปองคว้าคราแลหลง
ใยตัดรอนอ้อนว่าอย่าจำนงค์
สิ้นใจตรงใต้คำที่ช้ำทรวง
(๔)
...จะจากลาพารานครนี้
ลาเทพีที่เคยเผยห่วงหวง
ลาเวียงวังครั้งเคยเอ่ยทั้งปวง
ลาสู่ห้วงธารใสในไพรวัน
(๕)
...ผ่านวันคืนอื่นใดที่ใจผ่าน
.คงลืมวันผ่านครั้งยังสุขสรรค์
เป็นเจ้าชายในวังครั้งตระการ
แต่ต้องพานสั่นไหวกลายร่างทรง
(๖)
...จากเจ้าชายได้ต้องคล้องคำสาป
นอนผึ่งพาบราบร่างยังหลับหลง
ขอทำใจในคำบอกตามตรง
เจ้าหญิงคงจงใจให้สิ้นลม...??? ฯ
27 สิงหาคม 2545 22:55 น.
อัลมิตรา
.....สองมือน้องมีใจจักร่ายบท
ตาสะกดใจนิ่งอิงภาษา
กลั่นคารมพรมใจได้พรรณา
ครั้นตื่นมาถ้าผ่านมาอ่านกลอน
.....มีผู้ใดไหนเลยจักเผยพจน์
มาเรียงรจน์บทกาพย์ขนาบอ้อน
ปานเคียงกันวันคืนก่อนตื่นนอน
ให้อาวรณ์ก่อนลาอย่าเคืองกัน
27 สิงหาคม 2545 22:46 น.
อัลมิตรา
...ริมหน้าต่างห่างใจให้คิดท้อ..........................สู้เฝ้ารอทุกค่ำคืนหมายได้เห็น
แสงจันทร์เอยเคยผ่องพรรณยามวันเพ็ญ.........กลับซ่อนเร้นหลบหายในเมฆา
กระทบใจอาลัยใครคนหนึ่ง.............................ผู้ที่ซึ่งในดวงใจคอยถวิลหา
ก่อนเคยพร่ำกวีหวานพรรณนา....................... ..ฤาเป็นเพียงลมวาจากระทบใจ
...ใจเจ้าเอยเผยไปท่าจะแย่.............................มองไม่เห็นทางแก้อยู่ที่ไหน
พบแล้วพรากแสนปวดร้าวและเศร้าใจ...............หรือเพียงเราฝันไปได้เคียงกัน
จะหลับคืนหรือตื่นมาก็คิดถึง.............................ยากฉุดดึงแด่มิ่งมิตรชิดเสน่หา
แผ่วแว่วเสียงสำเนียงพี่ฝากมา..........................กล่อมนิทราคราคืนฝืนใจนอน
...สองมือพี่ที่ร่ายใช่(แค่)ร่ายบท........................สุดรันทดกล่าวไปใจสมร
รู้ว่าฝากใจแอบไปในบทกลอน..........................รู้ทุกตอนทุกบทและจดจำ
มิมีผู้ใดเลยที่เผยพจน์(จริงๆนะ) .........................มาเรียงบทกลอนฉันท์ทุกคืนค่ำ
ประหนึ่งว่าอยู่เคียงใจไม่ระกำ (ปลื้ม).................ไม่คืนคำลำนำที่กล่าวมา
...ยามราตรีฤดีน้องก็เป็นห่วง............................คนเคยควงกวีรักไม่มาหา
ปาฏิหาริย์บันทึกรักอัลมิตรา.............................อาจต้องมาแคล้วพรากลำบากใจ
ครั้นรุ่งสางปานฤดีอ่านกวีบท.............................ถ้อยคำจรดอักษรล้วนความหมาย
ความรักหลายมิติมีมากมาย..............................จักตามไปเคียงกายได้สักวัน ...
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
948
