3 ธันวาคม 2545 11:25 น.
อัลมิตรา
..............................คิด
..............................เห็น
..............................เป็น
..............................ไป
ตัวอย่าง...
คิดทุกอย่างคิดได้ดั่งใจคิด
เห็นทุกอย่างชีวิตลิขิตเห็น
เป็นทุกอย่างเป็นได้ดั่งใจเป็น
แต่ทุกอย่างใช่ประเด็นความเป็นไป
1 ธันวาคม 2545 23:34 น.
อัลมิตรา
เพียงอักษรวอนน้องตรองสักนิด
อย่าถือผิดริษยาฆ่าเข่นไฉน
ให้ฟังหูไว้หูก่อนกล่าวไป
วางอุเบกขาได้ให้ยินดี ..
แม้นพบสื่อถือความตามใจขัด
ออกมาซัดด้วยงานเขียน..เพียรหรือนี่
อันศิลปะจะงามงดจรดฤดี
ต้องเกิดจากใจที่คิดดีตาม
หากยังโกรธโอยโอยว่าไม่ไหว
ไปคิดใหม่ใจเบาหรือเปล่า...(ขอ)ถาม
มัวประดิษฐ์ประดอยคอยคิดความ
อย่าให้ลามทรามตัวจะมัวปน
1 ธันวาคม 2545 23:07 น.
อัลมิตรา
ถึงเขาจะดูเหมือนคนบ้าใบ้
แต่หัวใจใหญ่ยิ่งเหนือภูผา
ถึงเขาจะดูเถื่อนในสายตา
แต่รอยยิ้มส่งมาฉันว่างาม
ถึงเขาเดินหลังคุ้มดุ่มเดียวดาย
แต่ภายในดูสง่าน่าเกรงขาม
ถึงเขาผ่านโลกร้ายหลายประนาม
มากเหยียดหยามลามถ้อยถ่อยกว่าคน
หากแต่ใจใคร่ปลอบพินอบเขา
ความทุกข์เศร้าเงาร้ายใจหมองหม่น
ที่เคลือบร่างพลางไว้ให้จำทน
ไม่มีใครสักคนค้นความจริง
1 ธันวาคม 2545 22:30 น.
อัลมิตรา
ไม่ต้องการผู้ใดในโลกนี้
เท่ากับเธอคนดีที่ใฝ่ฝัน
ไม่ต้องการทรัพย์มากค่าอนันต์
เท่ากับฉันนั้นมีความเสรี
ไม่ต้องการคำปลอบจากใครไหน
เท่ากับเธอมอบใจมิหน่ายหนี
ไม่ต้องการหมื่นคนรักและภักดี
เท่ากับเธอคนนี้ที่ฉันรอ
ไม่ต้องการอ้อมแขนแม้นใครยื่น
อุ่นกายเธอทุกคืนฉันวอนขอ
ไม่ต้องการรอยยิ้มใครพะนอ
เท่ากับรอจูบละมุนกรุ่นจากใจ
หากแลกได้กับทุกสิ่งที่วาดฝัน
ยอมแม้นซึ่งชีวันมิหวั่นไหว
จะละทิ้งทุกอย่างที่เป็นไป
แล้วเริ่มต้นกันใหม่กับใครสักคน
1 ธันวาคม 2545 21:27 น.
อัลมิตรา
๔๗
.....ชลบุรีพี่หลั่งแล้ว.................สายสุชล
หวิวหวาดเป็นกังวล..................อกเศร้า
ป่านนี้นุชจักทน......................เทวษยิ่ง ใดแม่
สายสุชลหลั่งเร้า.......................เร่งเร้าเรียมคะนึง ๚
๔๘
.....หอพระจตุรมุขสร้าง..............งามตา
เรืองถิ่นพระพุทธศาสนา.............ถิ่นแก้ว
งามเขบ็จโอ่อ่าปรา-....................กฎเด่น
พระพุทธสิหิงค์ผ่องแผ้ว.............ผ่องฟ้าปราบมาร ๚
๔๙
.....จากหอพระมุ่งหน้า...............ตามถนน
ออกจากย่านเมืองชลฯ................บ่ายคล้อย
โอ้อกพี่กังวล.............................เพียงแม่
ใดจักชมชื่นช้อย.......................โศกซ้ำคร่ำครวญ ๚
๕๐
.....มองฟ้าครามฟ้าสด.................ระหว่างทาง
หมู่เมฆท่องนภางค์.....................ลิบโพ้น
ฝากเมฆบอกต่อนาง....................เรียมร่ำ รักนา
กายห่างสุดฟ้าโน้น......................จิตใกล้ใฝ่ถวิล ๚
๕๑
.....สูรย์เอยสูรย์จรัสฟ้า................เรืองรอง
ปลอบพี่ยามทุกข์หมอง................หม่นเศร้า
หนึ่งใจไม่เป็นสอง......................สูรย์บอก นางเทอญ
ทุกภพมั่นเพียงเจ้า......................พี่ตั้งสัตยา ๚
๕๒
.....นิราศ ห่างร้างคู่....................เพียงขาน โคลงเฮย
ศรี แม่จินตนาการ......................กล่าวไว้
รา แรงรึโรยราน........................หมดเรี่ยว แรงแฮ
ชา อกทุกข์ใจไซร้.......................แค่ถ้อยแต่งเติม ๚
๕๓
.....ห้าสิบสามบทร้อย...................เรียงมา
โคลงนิราศศรีราชา.....................ชุดนี้
ใช่จักอวดกถา............................เชิงเชี่ยว ชาญพ่อ
เพี้ยนพากย์เอกโทชี้....................ช่วยแก้เกลาเทอญ ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
846
