28 พฤศจิกายน 2545 17:42 น.
อัลมิตรา
หาได้เป็นเช่นลมมาชมช้อง
แล้วลอยล่องปองหายมลายหลง
ใช่แสงโสมชมชื่นคืนพะวง
แล้วมืดลงตรงรุ่งสะดุ้งใจ
ใช่แสงสูรย์อุ่นใจในกลางวัน
แล้วลากันสั่นหนาวคราวคืนไหน
ใช่น้ำค้างพร่างพรมตรมฤทัย
แล้วห่างหายได้แสงแห่งสุรีย์
ใช่ดินฟุ้งคลุ้งปลิวลิ่วตามลม
คงหมองตรมขมขื่นยื่นเปรียบพี่
ที่ห่างหายใช่ใจสิ้นใยดี
เพราะงานมีที่มากยากผละวาง
มีไมตรีที่ร่ายมาให้เจ้า
ขอรับเอาคราวเคียงเผดียงข้าง
จะชมชื่นยืนพิศม์พินิจอางค์
คราวเคียงข้างหวังร่ายได้กล่อมกลอน ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 17:36 น.
อัลมิตรา
.....กระแสเพลิงเริงร้อนเร่า...............เผาผลาญสรรพสิ่งมลาย
.....ทุกกระแสฤๅเทียบได้..................กระแสเสน่หา
.....เพียงใยบางเบาดุจใยปัทมา.........รึงร้อยรัดฤทัย
.....คมศาสตราใด...........................มิอาจฟาดฟันขาดได้เลย
.....กระแสเพลิงเร่าร้อน................รอญราพณ์ แลฤๅ
เผาผลาญสรรพราบคาบ...............สาบสิ้น
ใยแรงเสน่ห์ทาทาบ......................นับเนื่อง หทัยแม่
รัดรึงตรึงทรวงดิ้น.......................มีดพร้าเถือไฉน ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 15:24 น.
อัลมิตรา
หากเรียงดาวพราวแสงแห่งเวหา
อีกจันทราคราคืนชื่นสดใส
พริบระยับวับวาวสกาวไกล
พริ้มประไพใจรื่นชมื่นชม
เพียงลำนำคำกลอนตอนราตรี
เอื้อนวจีที่เรียงเยี่ยงสุขสม
ให้แผ่วผ่านชานเรือนเหมือนแรงลม
ขอให้สมชมชื่นระรื่นใจ
แม่นวลเอยเคยเคียงเสียงเคยสั่ง
กังวาลดังยังตรึงคนึงใคร่
โสตสดับตราบสิ้นถวิลใน-
เหือดหทัยไกลห่างยังคำนึง
อาจขอจันทร์พรรณผ่องประคองเฝ้า
ตราบรุ่งเช้าราวฝันผันยังอึ้ง
แม้นลับจากพรากฟ้าอุราตรึง
ยังคนึงถึงคืนที่ดื่นดาว ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 15:21 น.
อัลมิตรา
เหตุไฉนใยเศร้านงเยาว์เอ๋ย
ศศิเคยเผยแสงแห่งความหวัง
อย่าหวั่นไหวใจหวาดปราศพลัง
อย่ามัวนั่งฝังตนให้ปนตรม
ยิ้มระรื่นชื่นบานสราญหนอ
จะเคียงคลอรอเดือนเยือนสุขสม
ดารารายหมายชี้วจีชม
เอื้อนคารมชมดาวคราวเคียงกัน
แม้นราตรีนี้เบือนแสงเดือนส่อง
จักกล่อมน้องพ้องคำเป็นกาพย์ฉันท์
จักร่ายเรียงเสียงแว่วแน่วเพียงจันทร์
มากสีสรรวรรณกรรมอร่ามใจ
แม้นไร้คืนดื่นดาวให้เฝ้ามอง
จักร้อยกรองต้องคำย้ำขานไข
แล้วเอื้อนเอ่ยเผยพจน์สบถไป
ให้สุขใจหมายกล่อมถนอมนวล ฯ
28 พฤศจิกายน 2545 11:36 น.
อัลมิตรา
อัลมิตรา เป็นเพียง คนผ่านทาง
เห็นข้อหมาง พลางเฉย อยู่ไม่ได้
สิทธิชน ย่อมอยู่เหนือ สิ่งอื่นใด
โปรดเข้าใจ ว่าทำไม จึงต่อกร
หาได้ยก เยินยอ ผู้ใดไม่
อเมริกา นั้นไซร้ ใช่มาหลอน
เพียงแต่สื่อ มิตรภาพ ตราบนิรันดร
ที่สะท้อน กานทน์กลอน สอนใจจำ
หากจักถาม ผู้ใดผิด คิดไม่ตก
ไม่หยิบยก ถกเถียง เสี่ยงถลำ
เรื่องขัดใจ ใช่ว่า อยากกระทำ
แต่คงย้ำ คำเดิม เสริมตอบมา
อเมริกา อาจมิใช่ มหามิตร
อัลมิตรา ใช่สถิตย์ ยั่งยืนฟ้า
แค่นามแฝง แสดงความ คิดเห็นมา
ใช่ว่าหยาม เหยียดค่า ความเป็นคน
จากปรัชญา เมธี ที่หยิบยก
มิผันผก ข้อความ ตามแต่หน
จิตวิญญาณ อันเปี่ยมสุข ทุกกมล
จงหลุดพ้น ความร้อนเร่า แผดเผาใจ
สดับเถิด หัวใจท่าน บังเกิดสุข
โปรดละทุกข์ หยิบยื่น อภัยให้
ทุกสิ่งที่ ท่านได้มอบ ทุกครั้งไป
ท่านจะได้ ความยิ่งใหญ่ นั้นกลับคืน ...
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
712
