2 ตุลาคม 2545 16:39 น.

กระทบใจ

(๑)

ริมหน้าต่างห่างใจให้คิดท้อ
สู้เฝ้ารอทุกค่ำคืนหมายได้เห็น 
ยูงทองเอยเคยผ่องพรรณยามวันเพ็ญ
กลับซ่อนเร้นหลบหายในเมฆา 

(๒)

กระทบใจอาลัยใครคนหนึ่ง
ผู้ที่ซึ่งในดวงใจคอยถวิลหา 
ก่อนเคยพร่ำกวีหวานพรรณนา
ฤาเป็นเพียงลมวาจากระทบใจ 

(๓)

ใจเจ้าเอยเผยไปท่าจะแย่
มองไม่เห็นทางแก้อยู่ที่ไหน 
พบแล้วพรากแสนปวดร้าวและเศร้าใจ
หรือเพียงเราฝันไปได้เคียงกัน 

(๔)

จะหลับคืนหรือตื่นมาก็คิดถึง
ยากฉุดดึงแด่มิ่งมิตรชิดเพียงฝัน 
แผ่วแว่วเสียงสำเนียงพี่จำนรรค์
ขับกลอนฉันท์กานท์โคลงโยงอาวรณ์

(๕)

สองมือน้องที่ร่ายใช่(แค่)ร่ายบท
สุดรันทดกล่าวไปจากใจสมร 
ให้รู้ว่าแอบฝากใจไปในกลอน
โปรดรับรู้ทุกบทตอนและจดจำ

(๖)

มิมีผู้ใดเลยเคยเผยพจน์ (จริงๆนะ)
มาเรียงบทกลอนฉันท์ทุกคืนค่ำ 
ประหนึ่งว่าอยู่เคียงใจไม่ระกำ (ปลื้ม)
ไม่คืนคำลำนำที่กล่าวมา 

(๗)

ยามราตรีฤดีน้องก็เป็นห่วง
คนเคยควงกวีรักไม่มาหา 
ปาฏิหาริย์บันทึกรักอัลมิตรา
อาจต้องมาแคล้วพรากลำบากใจ 

(๘)

ครั้นรุ่งสางยูงพี่อ่านกวีบท
ถ้อยคำจรดอักษรล้วนความหมาย 
ความรักหลายมิติมีมากมาย
จักตามไปเคียงกายได้สักวัน

830

love

comment

2 ตุลาคม 2545 09:00 น.

..จำพราก..(โคลงสี่สุภาพ)

อัลมิตรา

.....สุดรำพันกลั่นถ้อย..................คอยแถลง
สุดเอ่ยเปรยสำแดง.....................แพ่งพ้อง
จำจากยากหน่ายแหนง..................อนงค์เนื่อง
สุดร่ำไรไกลน้อง.........................กล่าวกล้ำยามถวิล ฯ

.....หากหายหมายไช่ร้าง...............เยาวมาลย์  พี่เอย
กาลผ่านผันเปลี่ยนวาร.................หวั่นแท้
เกรงจิตคิดทรมาณ.....................ถวิลห่วง
เรียงรจน์พจน์สบถแก้.................เกริ่นถ้อยคอยดรุณ ฯ

3967

love

comment

1 ตุลาคม 2545 08:07 น.

สะพานฝัน

อัลมิตรา

สุดขอบฟ้า...
โพ้นเภตราล่องละลิ่วพริ้วหาวหน
ดูเดี่ยวโดดโลดสมุทรสุดสากล
สายัณห์ยลหยาดค่ำลงร่ำไร
จากชายหาดจับจ้องมองเบื้องหน้า
น้ำกับฟ้าจุมพิตอยู่ชิดใกล้
มลักเลื่อนเลือนลางค่อยห่างไป
สายน้ำไหลเข้าฝั่งดั่งนิรันดร์
เขาเหล่านั้นหันหลังยังจับจ้อง
คล้ายจะมองหาวิมานสะพานฝัน
ทะเลโล่งโปร่งปลอดปราศสิ่งอัน
จักกีดกั้นสายเนตรสังเกตไกล

อาจเป็นว่า...
เบื้องหลังผืนพสุธาอันกว้างใหญ่
มากผู้คนเกลือนกล่นอยู่ทั่วไป
มหานครสฤษฏ์ไว้หลายศตวรรษ
ตึกกระหง่านปานภูดูสูงล้ำ
ดุจสดัมภ์ค้ำสวรรค์สรรพสัตว์
หลากบุปผาอารยะประเทืองรัฐ
ผ่องปภัสสร์แสงสีสุดปรีดา
เหมือนวิมานตระการตาฟ้านฤมิต
แจ่มไพจิตรวิศวกรรมล้ำเลิศหล้า
ถนนกว้างทางขยายสุดสายตา
สะพานเชื่อมนคราอ่าโอฬาร

1404

love

comment