15 ตุลาคม 2545 11:17 น.
อัลมิตรา
...ผลักน้ำออกไปน้ำไหลเข้ามา...วักน้ำเข้ามาน้ำไหลออกไป...
...คนที่เป็นผู้ให้มักได้รับสิ่งตอบแทนเสมอ อย่างน้อยก็ได้รับความรักและความชื่นชมจากผู้อื่น เปรียบเสมือนผลักน้ำออกไปจากตัว น้ำก็จะยิ่งไหลเข้ามา
...แต่คนที่มีความโลภอยากได้จากผู้อื่น กลับต้องเป็นผู้สูญเสียไม่ได้แม้แต่ความรักและความศรัทธาจากผู้อื่น เปรียบเสมือนคนที่พยายามวักน้ำเข้าหาตัว น้ำก็จะยิ่งไหลออกไป
12 ตุลาคม 2545 11:38 น.
อัลมิตรา
...อัญชัญ ม่วงชดช้อย...........กลอยใจ
แต้มแต่งเติมความนัย............หยอกเย้า
สีสันม่วงแม้นหมาย................จิตม่าย (หม้าย)
เรียมจักปลอบใจเจ้า...............ดอกไม้อัญชัญ ฯ
...ขาวบริสุทธิ์ พุดซ้อน...........สดใส
เปรียบดั่งดรุณวัย....................แต่งแต้ม
เดียงสาแอบดอกใน.................จริตซ่อน เร้นแล
ภมรหมู่รอแย้ม.........................เมื่อไหร่เป็นได้ตายแฮ
ฯ
...สายน้ำผึ้งปรารถ์เอื้อม.........มาถนอม
หลงรักดอกพยอม.....................เอ่ยอ้าง
รสอร่อยพันธ์หอม......................รสชาด
ไผซิได้ชิมค้าง..........................ปากลิ้นบ่ยอมฯ
...พุดตาล สะพรั่งข้าง.............เรือนชาน
กลีบคลี่ขยายบาน....................ไม่เว้น
ตะวันส่องแสงฉาน...................ยามบ่าย เปลี่ยนสี
ชมพู่แทนขาวเร้น....................ดั่งให้ปลดปลง ฯ
...ฝิ่น หลากสีช่อพริ้ว.............ชูไสว
ประหนึ่งอวดตาใคร.................ไม่เว้น
ความสวยล่อรุมใจ....................ฝันใฝ่
มีแต่จะชอกช้ำ.........................หากได้หลวมตัว ฯ
12 ตุลาคม 2545 11:33 น.
อัลมิตรา
...ช้องนางนางอยู่ใกล้...................ดวงใจ
ช้องม่วงควงทรามวัย...................แนบข้าง
เครือพันธ์มั่นชูใบ........................เคียงดอก- บานแฮ
นวลชิดสนิทข้าง..........................ดั่งช้องนางชม ฯ
.....จำปีแทนพี่นี้.........................แทนกาย
มอบแด่สาวพริ้มพราย................แน่รัก
กลีบงามย่ามใจกราย..................กอบเก็บ ดอมเฮย
ขาวเรื่อเหลือใจนัก.....................จักน้อมหอมนวล ฯ
.....ชบาแดงแต่งแต้ม..................นวลอนงค์
ดังชาดงามบรรจง......................วาดให้
งามสมข่มไหลหลง......................ตรงดอก- งามเฮย
ขอพี่สิเคียงใกล้..........................ไขว่คว้าชบา มาชม ฯ
....ชุมเห็ดเด็ดพี่แล้ว....................หทัยวาง
มอบรักแด่อนงค์นาง....................แน่แท้
งามอร่ามยามคัคคนางค์................แนบคู่- หูแม่
ชมช่อพนอแล้.............................แค่นั้นพลันเกษม ฯ
....ดาวเรืองเหมือนรักนี้.................เรืองใจ
ต่อรักปักษ์ดวงหทัย.....................พี่นี้
เหลืองดอกออกเรียงไบ................ชมชื่น
หมายเด็ดใจน้องนี้........................หากไร้ใครเคียง ฯ
...เห็นอโศกช่างโศกแท้...................งามงอน
ใยน้องจึงตัดรอน.........................พี่ได้
คงโศกวิตกตอน...........................ดอกร่วง- โรยนา
คงหน่ายหมายผลักให้....................บ่ายร้างรียมฤา ฯ
...อังกาบซึมซาบรัก.......................ปักแน่น
ชีพวายไม่คลายแคลน.....................เกลื่อนได้
ยลดอกออกทดแทน.......................แสนชื่น- สราญเฮย
พันะธ์ผูกสุขใจใว้...........................ไป่ร้างดังอัง- กาบเทอญ ฯ
...ดอกม่วงพวงร่ายร้อย................เรียงราย
งามดั่งดาวพร่างพราย..................แต่งสร้าง
ประหนึ่งดั่งโฉมฉาย......................ชิดพี่ นี้เฮย
เคยเอ่ยเปรียบเทียบอ้าง................รักน้องนางเดียว ฯ
...ซ่อนกลิ่นกลิ่นติดคล้าย...............เยาวมาลย์
เผยแอบปองนงคราญ..................เกี่ยวก้อย
สลวยระรวยหวาน.........................หอมกลิ่น กายแม่
ตรึงจิตไม่คิดคล้อย......................ใช่น้อยเต็มทรวงฯ
11 ตุลาคม 2545 07:56 น.
อัลมิตรา
ด้วยจิตวิญญาณอันเปี่ยมสุข
ทุกครั้งที่ฉันให้ ก็หมายถึง ฉันได้รับ
ฉันไม่ได้หมายความว่า
มีคนคนหนึ่งได้ให้สิ่งหนี่งสิ่งใดแก่ฉัน
แต่ฉันหมายถึง ฉันได้รับในสิ่งที่ฉันให้ต่างหาก
เพราะว่า
ความยินดีของฉันจากการที่ฉันได้ให้
มันมีไม่น้อยไปกว่าความสุขใจของผู้ที่มารับไป
10 ตุลาคม 2545 10:17 น.
อัลมิตรา
(๑)
.....แปลกจริงสิงซ่อนเร้น.............เหลือบมอง
เปื้อนสิ่งปฏิกูลกอง.......................กลิ่นคลุ้ง
เปลี่ยนไปใหม่อาจนอง.................จิตเจิ่ง จมนา
ปนพิษจิตเฟือนฟุ้ง.......................ยุ่งย้อนนอนขม ฯ
(๒)
.....แปลกประหลาดอาจซ้อน...........คมหลาว
เปื้อนหม่นอาจผ่องราว..................เพชรแพร้ว
เปลี่ยนทัศน์เพ่งจริงขาว................ฤาขุ่น
ปนป่ายใครพิศม์แล้ว.....................แน่วรู้สิ่งหลอน ฯ
(๓)
.....แปลกตาหาใช่ปลิ้น-................ปลอกใคร
เปลื้อนเปรอะเลอะเทอะไป...........ไป่เหี้ยม
เปลี่ยนบทสบถใด........................หมายกล่อม- เห่นา
ปนจิตจริตเพรี้ยม........................เยี่ยมเย้าสราญรมย์ ฯ
(๔)
.....แปลกใจใยหยาดเยิ้ม.............จริงหนอ
เปื้อนอย่างเราคงรอ.....................จิตค้าง
เปลี่ยนใจใหม่เถิดหนอ................ติงพ่อ
ปนจิตสนิทข้าง.............................อย่าขว้างใจจริง ฯ
..