7 สิงหาคม 2546 21:49 น.

@..กราบแม่..



๏ ใครเอยใครเอ่ยเอื้อน............อวยคำ 
แว่วเห่แว่วหวนฮัม...................ห่อนเว้น 
จับจิตจับใจจำ.........................เจรียงจวบ-  หลับนา 
ฟูมฟักฟูมเฟื่อเฟ้น..................ใฝ่เฟื้อฟื้นฝัน ๚

๏ ฉันหลับใช่หลับคล้อย..........เคียงฉัน-  ทาเฮย 
คงกล่อมคำกล่อมอัน...............อื่นคล้อง 
ยกอรรถยิ่งอัศจรรย์.................จรุงจิต 
ใจเปี่ยมเต็มเปี่ยมพ้อง..............เพ่งเกื้อกูลเสมอ ๚

๏ ขอนบซบตักแล้ว.................ยอคุณ 
ความเมตตาการุญ...................ชุบเลี้ยง 
เกินกว่ารจนาดุลย์...................คำเปรียบ-  เปรยนา 
เพียงหยดนมหนึ่งเพี้ยง............กว่าท้องธารมหา-  สมุทรเอย ๚

๏ กราบตักจักอ้างเท่า-.........เทียมพรหม 
กราบอกยกคำชม................เทิดไหว้ 
กราบมือสื่อเทียมบรม..........ครูท่าน 
กราบบาท-แม่มาดให้..........เลิศเพี้ยงอรหันต์ ๚ะ๛

1145

love

comment

5 สิงหาคม 2546 13:38 น.

@..ขี่หลังเสือ

อัลมิตรา


...สักวาคราที่ขี่หลังเสือ
แม้นสั่นเครือหวาดหวั่นอกขวัญหาย
อย่าด่วนโดดโผดเผ่นเพื่อเร้นกาย
อาจต้องวายชีวาถ้าพลาดลง

...แม้นทรงกายแสนยากลำบากจิต
หลังเสือนิดบิดตัวกลัวเจ้าคร่ง*
อาจขบกัดกายาชีวาปลง
ยังนั่งคงปาดเหงื่อบนเสือเอย ฯ

5508

love

comment

4 สิงหาคม 2546 08:12 น.

ความรักของแม่ (ถอดความจากลิลิตพระลอ)

อัลมิตรา

ลิลิตพระลอ ..
 
.....บัญจงกับเข้าแต่ง ............ ของเสวย
บ มิได้เลินเล่อเฉย .............. หนึ่งน้อย
สรรพเครื่องพระลูกเฮย ........ ไตรตรวจ แต่งนา
บ วางใจกึ่งก้อย ................... แก่ผู้ใดทำ ฯ

.....แต่น้อยแม่พร่ำเลี้ยง ....... รักษา พ่อนา
จงเจริญชนมา ..................... ตราบได้
สมบัติผ่านภูวดา .................. ถวัลยราช
ฤๅพ่อจำจากให้ ................... แม่นี้ตรอมตาย ฯ

.....คงชีพหวังได้พึ่ง ............. ภูมี พ่อแล
ม้วยชีพหวังฝากผี ............... พ่อได้
ดังฤๅพ่อจักลี ...................... ลาจาก อกนา
ผีแม่ตายจักได้ ................... ฝากให้ใครเผา ฯ

.....สุดใจสุดแม่ห้าม ............ ภูธร 
สอนบ่ฟังแม่สอน ................. จักเต้า
หนักใจหนักอาวรณ์ ............. ทุกข์ใหญ่ หลวงนา
แม่อยู่ตั้งแต่เศร้า ................. โศกร้อนฤๅเสบย ฯ

 (..ถอดความ..) 

แม่ตั้งใจจัดแจงทั้งแกงกับ
อีกสำรับคาวหวานพลันวางใส่
ไม่ละเลยเว้นของที่ต้องใจ
โปรดปรานใดแม่นั้นจักหมั่นปรุง

อีกเครื่องทรงสวมใส่แห่งกายเจ้า
แม่ยังเฝ้าเสาะหามาให้นุ่ง
คัดสามคราว สม องค์คงประลุง*
แม่ก็มุ่งเย็บปักถักร้อยเอง 

นึกถึงคราวลูกเล็กเป็นเด็กน้อย
แม่เฝ้าคอยป้องภัยใครข่มเหง
เฝ้าฟูมฟักรักษาครากลัวเกรง
จนเจ้าเก่งกล้าแกร่งเข้มแข็งมา

จนครองเมืองสืบราชสมบัติ
ปกครองรัฐเกริกไกรไปทั่วหล้า
กลับมาจรจากไกลให้โศกา
ฤๅเพียงว่าจักให้แม่วายปราณ

เมื่อชีพยั้งคงหมายได้พึ่งเจ้า
ยามแก่เฒ่าหวังให้ได้สงสาร
จัดอาหารหวานคาวเข้าเจือจาน
กว่าเถ้าถ่านเผากายสลายตน

แม้นตายแล้วไม่แคล้วจักหมายให้
กรวดน้ำไปเกื้อหนุนบุญกุศล
แม้นเจ้าพลัดพรากไปในบัดดล
คงอับจนไร้เจ้าเผายามตาย

เกิบยับยั้งทักท้วงและหวงห้าม
พ่อรูปงามคงไปน่าใจหาย
ร้อยคำก้องพันคำกู่กลับดูดาย
เกินบรรยายเนื้อความปรามลูกยา

เคยสอนสั่งคราวก่อนไม่ย้อนนึก
มิรู้สึกแจ้งใจใครห่วงหา -
อาทรนักเจ้านั้นพลันไกลตา
ทุกข์เท่าฟ้าไยลูกยังสุขใจ

5426

love

comment

2 สิงหาคม 2546 13:45 น.

..ยอยศพระลอ..

อัลมิตรา



๏ รูปลักษณ์ดั่งท่านท้าว................มฆวาน 
ทรงผ่านภพอวตาร......................เยี่ยมหล้า 
เลิศโฉมอีกเหิมหาญ....................เกริกเกียรติ 
รบ  รัก  ทรงฉกาจกล้า.................กว่าทั้งไตรภูมิ ๚ 

๏ ยามพระ ฯ ทรงช้างช่าง.............อาจอง-  ยิ่งแฮ 
ปานสหัสเนตรองค์.......................เดื่องด้าว  
สมขัตติยราชวงศ์........................เรืองศักดิ์ 
สามภพภูมิเทิดท้าว ฯ....................สยบเบื้องฉลองพระ-  บาทเอย ๚ะ๛

1837

love

comment

31 กรกฎาคม 2546 15:58 น.

@..พ้อ..สายหยุด

อัลมิตรา

  
๏ สายหยุดไยสิ้นกลิ่น................กลายหอม
สายจึ่งหยุดดมดอม...................ดอกเจ้า
กี่ยามกี่ย่ำถนอม.......................นานเนิ่น
หมายชื่นชมรุ่งเช้า....................เช่นร้างพลางฤๅ ๚

๏ สองมือเคยปลูกเจ้า...............จวบสมัย
คราเมื่อต้นแตกใบ...................กิ่งก้าน
ออกดอกดื่นพิไล.....................จรุงกลิ่น
มวลภู่หมู่ผึ้งจ้าน......................ลอบย้ำไยหลง ๚ะ๛

1770

love

comment