15 กันยายน 2547 08:58 น.
อัลมิตรา
..๏ เขียนโคลงจรรโลงศิลป์.......ตราบแผ่นดินจะสิ้นสูญ
ร่ายคำนำเกื้อกูล.....................อาจเพิ่มพูนจินตนาการ
คงมั่นฉันทลักษณ์..................แจ้งประจักษ์รักษ์จดจาร
เรียงร้อยถ้อยชำนาญ...............อิงโบราณเหล่าเมธี ๚ะ๛
..๏ เขียนโคลงคงฝากชั้น-..........เชิงกวี
เลียนแบบมวลเมธี....................เก่งกล้า
บังเกิดจิตสุนทรีย์.....................เกษมสุข
ตราบภพกลบกายข้า ฯ..............จึ่งสิ้นพิศมัย ๚
..๏ ฉันทลักษณ์ประจักษ์แจ้ง.......ปฏิภาณ
หลายหลากพจน์จดจาร..............เพริศแพร้ว
เรียงคำร่ายโคลงผสาน...............รังสฤษดิ์
อิงท่านบรมครูแก้ว....................ชาติเชื้อวรรณศิลป์ ๚
..๏ เขียน..กฎบังคับให้...............เดินตาม
โคลง..เลิศจึงงดงาม..................เช่นนั้น
จรรโลง..ซึ่งบทความ.................สื่อเหมาะ - สมแฮ
ศิลป์..บ่อาจขวางกั้น..................จิตได้นำเสนอ ๚
..๏ ตราบ..มวลปราชญ์บ่งชี้........วิทยา- การเฮย
ดิน..อาจเช่นดารา.....................เพริศแพร้ว
สิ้น..เขลาสร่างขลาดพา..............ปราดเปรื่อง
สูญ..ซึ่งความโง่แล้ว...................เนื่องด้วยคำเธียร ๚ะ๛
14 กันยายน 2547 13:20 น.
อัลมิตรา
..๏ แม่ดูหนูย่างทางคด
เหลืออดจึงเอื้อนเตือนให้
อย่าย่างโย้เย้เฉไป
ลูกไฉนผิดเหง้าเหล่าปู
ลิงนั่งบังไพรในพฤกษ์
หนอนึกเห็นใจไอ้หนู
แม่คอยเคี่ยวเข็นเป็นครู
ยิ่งดูสมเพชเวทนา
แม่ปูยิ่งเปรยเอ่ยเอื้อน
ยิ่งเหมือนเปล่าไปไร้ค่า
แยบยลกลมีลีลา
ลูกจ๋าจงแลแม่นำ
แบบอย่างย่างไปให้เห็น
กลับเป็นเพียงแค่แง่ขำ
ทางคดลดเลี้ยวเกลียวกรรม
ตอกย้ำธาตุแท้แม่ปู ๚ะ๛
14 กันยายน 2547 08:28 น.
อัลมิตรา
..๏ การทอถักอักษรเป็นกลอนสวย
เทียบเคียงด้วยดนตรีมีจังหวะ
ทิงทิงทิง..ทิงทิง..ทิงทิงจ๊ะ
เท่งเท่งป๊ะ..เท่งเท่ง..บรรเลงกัน
ทิงทิงทิง..ทิงทิง..ทิงทิงจ๊ะ
เท่งเท่งเท่ง..เท่งป๊ะ..จังหวะผัน
แค่สองแบบแยบคายร่ายรำพัน
จำให้มั่นให้แม่นเป็นแก่นกลอน
จังหวะนำทำนองต้องเคร่งครัด
ทุกวรรคจัดใจความเป็นสามท่อน
หลังจากที่ฐานแน่นไม่แคลนคลอน
ค่อยถึงตอนตรองคำสัมผัสเรียง ๚ะ๛
13 กันยายน 2547 14:06 น.
อัลมิตรา
..๏ ร้อยกรองรายกรอบรอบกั้น
แท้นั้นเน้นเพื่อเนื้อหา
จังหวะจัดวางสร้างมา
ลีลาผสานผสมกลมกลืน
เรียบเรียงอารมณ์บ่มร่ำ
ความนำคำทยอยรอยคลื่น
แพรวพราวผ่องผุดจุดยืน
ไหลลื่นลึกล้ำคำคม
พากเพียรเขียนคิดประดิษฐ์ถ้อย
ใช่พล่อยพลั้งเผลอเพ้อผสม
คุณค่าราคาแล้งลม
ควรฤๅชื่นชมเชิดชู
ร้อยกรองก่ายกองตรองตั้ง
ร้อยครั้งอรรถรสอดสู
ร้อยเรื่องหลากหน้าพาดู
ร้อยรู้ฤๅครึ่งหนึ่งทำ ๚ะ๛
12 กันยายน 2547 17:07 น.
อัลมิตรา
..๏ ขอทวงคำสัญญาของคราก่อน
ใครนะอ้อนหว่านคำเพ้อพร่ำหา
มาเอ่ยปากฝากรักปักอุรา
เพียงผ่านมาแล้วผ่านไปไม่ย้อนมอง
หรือเป็นเพียงสายลมพรมพลิ้วผ่าน
ครั้นเนิ่นนานรักกลายไม่สนอง
คำสัญญาว่ามีกันมั่นใจครอง
มิงามผ่องดั่งเจตน์สาเหตุใด
หรืออาจมีใครอยู่คู่เคียงข้าง
แล้วอำพรางเรานั้นพลันสงสัย
เพราะขอบฟ้าขวางกั้นจึงหวั่นใจ
ยากรู้เห็นความนัยในเล่ห์กล
เพียงแค่ย้อนสัญญามาทวงถาม
ก่อนทุกข์ลามเพราะจิตคิดสับสน
หากยืนยันในรักแท้แน่กมล
โปรดจงด้นกลอนตอบขอบใจเธอ
หากสัญญาครั้งนั้นพลันสูญหาย
รักจึงหน่ายก็อย่ามาเสนอ
จะขอจบเรื่องรักเราเฝ้าละเมอ
เลิกพร่ำเพ้อหลงค่าสัญญาใคร ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
3060
