3 กรกฎาคม 2548 23:42 น.
อัลมิตรา
อ ย่ า แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก โ ด ย ก า ร ยื่ น มื อ ค ว้ า
จ ง แ ส ว ง ห า ค ว า ม รั ก ด้ ว ย ก า ร ยื่ น มื อ ใ ห้
เ พ ร า ะ ก า ร ยื่ น มื อ ค ว้ า ย า ก ที่ จ ะ มี ค น ใ ห้
แ ต่ ก า ร ยื่ น มื อ ใ ห้ ง่ า ย ที่ จ ะ มี ค น รั บ !!!!
...ความรัก ความรัก ความรัก ..
...เหตุใดกันหนอจึงหลากนิยามนัก
...รักเพื่อสิ่งใด รักเพื่อใคร ใครและใครที่ฉันรู้จัก
...ต่างบอกถึงนิยามแห่งความรัก ในความรู้สึกของแต่ละคน
...ฉันถูกถามไถ่ ว่าเคยรู้จักความรักบ้างไหม ?
...ฉันจะตอบได้อย่างไร .. ในเมื่อฉันไม่เคยรักใคร
...และฉันไม่แน่ใจว่าเคยสัมผัสความรักบ้างหรือเปล่า
...ฉันอาจจะให้นิยามแห่งรักต่างจากคนอื่น
...แต่นั้นก็คือสิ่งที่ ฉันรับรู้และเข้าใจในกลแห่งรัก เพียงเท่านี้
...เท่าที่หัวใจของฉันจะรู้ เท่าที่หัวใจของฉันจะรู้สึก
... " ฉันไม่อยากทำร้ายใคร และฉันไม่อยากให้ใครทำร้ายฉัน "
...ดังนั้น ฉันจึงปกป้อง และ สร้างกรอบให้กับตนเอง
...ฉันผ่าน ฉันพบ ฉันจึงเห็น ..
...รักที่หลายต่อหลายคนมีให้ต่อกัน
...บางครั้ง ฉันก็รู้สึกดีไปกับคู่รักนั้น พลอยสุขใจไปด้วย
...บางครั้ง ฉันก็รู้สึกระอาไปกับสิ่งที่เห็น รักที่เต็มไปด้วยเงื่อนไข
...บางครั้ง ฉันรู้สึกสลดใจ .. กับความรักที่มีพฤติกรรมตรงข้าม
...รักมิใช่รัก ที่มีแต่สิ่งดี ๆ มอบให้แด่กันดอกหรือ
...รักมิใช่รัก ที่มีแต่ความปรารถนาดี มอบให้แด่กันใช่ไหม
...รักมิใช่รัก ที่เต็มใจกันทั้งสองฝ่าย หรือไร
...รักมิใช่รัก ที่เกิดจากความรู้สึกที่แท้จริง
...แต่เกิดจากการเสแสร้งกระนั้นฤๅ
...รักที่มีค่าเหนือใด แต่ยามที่ไม่ปรารถนา ไม่ได้ดั่งใจ
...ค่าแห่งรักนั้นกลับถูกเหยียบย่ำทำลายจนไม่มีชิ้นดี
...มาตรแม้นมิต้องประสงค์ ก็อย่าหวังให้ผู้ใดสมประสงค์
...มาตรแม้นมิได้ครอบครอง ก็อย่าหวังว่าผู้ใดจะได้ครอบครอง
...น่าเศร้ายิ่งนัก ..
...กับความรักที่ถูกครอบงำด้วยความแค้น , ความเกลียดชัง
...อาจเป็นเพราะรักมิได้สวยงามเสมอไป
...ฤๅหัวใจรัก หัวใจของคนสองคนที่ผูกพัน ..ไม่จิรัง
...บ้างก็หยัดยืน บ้างก็คลอนแคลน
...นิยามของรัก จึงมีมากมาย และขึ้นอยู่กับฐานใจของแต่ละคน
...ฉันผ่าน ฉันพบ ฉันจึงเห็น ..
...ดังนั้น อย่าได้ถามฉันอีกเลย
...อย่าได้คาดหวังจากการคาดคั้นฉัน
...ฉันพึงพอใจที่จะเป็นอยู่อย่างนี้ อย่างที่ใคร ๆ ต่างพากันบอกว่า
...ฤๅไร้ใจ ..
ความรักมีมากมายให้พบเห็น
ทั้งประเด็นสุขใจจนใฝ่หา
หรือความทุกข์ล้นหลามยามรักลา
จนน้ำตารินรดจวบหมดทรวง
ฉันประสบเหตุการณ์เมื่อวานนี้
เธอผู้มีรักไว้เพื่อใคร่หวง
แต่แช่งเขาฉิบหายวอดวายปวง
ยามที่ล่วงละเมิดคำพร่ำอีกคน
ฉันประสบเหตุการณ์เมื่อวานนั้น
เลวมหันต์เขาก่อเรื่องฉ้อฉล
ลิ้นโสมมเหยียดหยามย่ำเกียรติจน
รักที่ล้นแปรเป็นชังดั่งพริบตา
ฉันประสบเหตุการณ์ในวันนี้
หัวใจที่งามเลิศประเสริฐหา
มอบความรักต่อกันมั่นสัญญา
รอจนกว่าฉันพร้อมใจยอมพลี
ใครจะรู้เหตุการณ์วันข้างหน้า
ฉันอาจคว้ารักแนบแอบอกนี่
หรือดึงดันตอบอีกคราว่าไม่มี
หัวใจที่เขาหมายไว้ครอบครอง
1 กรกฎาคม 2548 15:28 น.
อัลมิตรา
เพลงพวงมาลัย ..
( สร้อย )..๏ เอ้อระเหยลอยมา
เคลิ้มในวาจาก็จะลอยไกล
แหม !บินเดี่ยวฯเกี้ยวพาราสี
จนตัวฉันนี้ยังนึกสยิวใจ
วาจาเหมือนมาหว่านล้อม
มาโปรยน้ำหอมให้ซ่านหวั่นไหว
สารพันคำสรรโอ่อ้าง
ลีลาท่าทางแหม !ช่างบาดใจ
เปรียบเปรยเผยคำนำแต่ง
ฉันยังเคลือบแคลงและยังสงสัย
แม่จิตคิดลึกคึกฤทธิ์
เข้ามาสะกิดวิปริตหรือไร...??
คู่หูคู่ฮามาเย้า
แหม !มากระเซ้ามากระซิบชิดใกล้
เชิญเถิดเชิญมาร่วมวง
อย่ามางวยงง...หรือพวงสิ่งใด
ฮะฮ้า ! .ทำหน้าเด๋อด๋า
หรือหมดมุขฮามาเกี้ยวหรือไง
พวงเจ้าเอ๋ยมาลัย
แม่จิตเรไร...ไปไหนหมดเอย ๚ะ๛
เพลงพวงมาลัย หวังใครตอบคำ
1 กรกฎาคม 2548 14:04 น.
อัลมิตรา
กลอนดอกสร้อย..
..๏ นกเอ๋ยนกเดี่ยว
บินเลี้ยวร่อนหล้าหรรษานัก
ระเริงลมชมฟ้าคราประจักษ์
ผาดแผลงนักลีลาน่าชื่นชม
ปีกทั้งสองกางสยายหมายโฉบเฉี่ยว
บินลดเลี้ยวเที่ยวไปใจสุขสม
อย่าเพลิดเพลินเหิรฟ้านภาพรหม
ปีกต้องลมจักล้าพาอ่อนแรง
เจ้าอยู่เดี่ยวเปลี่ยวกายเดียวดายนั้น
แม้มีฝันเป็นกำลังยังกล้าแกร่ง
อย่าลืมว่าฟ้ากว้างยังเคลือบแคลง
ด้วยแอบแฝงผองภัยให้หวาดระวัง
เหยี่ยวอินทรีที่หิวต่างลิ่วหา
ต่างหมายตาตัวเจ้าเฝ้ามุ่งหวัง
ครั้นเจ้าเพลินเผลอไปไม่กลับรัง
จักพลาดพลั้งโดนจิกฉีกเนื้อเอย ๚ะ๛
1 กรกฎาคม 2548 08:09 น.
อัลมิตรา
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
ใจฉันท้อเพราะรักโปรดรักษา
ทุกคืนวันผ่านไปใจทรมา
หมอเมตตาคนชอกช้ำอย่าทำเมิน
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
มัวรีรออะไรหรือใจเขิน
ไยมิกล้าตรวจกายหมายประเมิน
ปล่อยฉันเกริ่นอยู่นานรำคาญจริง
คนไข้ครับ..คนไข้...
เห็นกลุ้มใจหมองเศร้าราวผีสิง
อันอาการฟังมามิกล้าติง
หมอจะตรวจจงนิ่งพิงหมอนไป
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
งงจริงหนอ.. บ๊ะแล้วกันฉันสงสัย
มือหมอกุมที่เดียวเกี่ยวอะไร
ตรวจตรงไหนบอกหน่อยเห็นค่อยคลำ
คนไข้ครับ..คนไข้...
อย่าเอ็ดไปหากคนรู้อาจดูขำ
แค่แตะนิดต้องหน่อยค่อยกระทำ
คุณพูดอำอย่างนี้..ไม่ดีไม่เอา
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
อย่าหัวร่อแอบคิดจิตฉันเขลา
ใครต่างบอกหมอเจ้าชู้ ...ฮู้ ! ไม่เบา
จึงกระเซ้าขอโทษอย่าโกรธนาน
คนไข้ครับ..คนไข้...
หมอก็เป็นโรคหัวใจใครสงสาร
คอยรักษาคนอื่นจนชื่นบาน
แต่ซมซานเดียวดายไร้คนแล
คนไข้ครับ..คนไข้...
โรคหัวใจหมอก็ลามตามกระแส
เพราะคนรักอยู่ไกลใจอาจแปร
เล่นเอาหมอท้อแท้แย่เหมือนกัน
คุณหมอคะ..คุณหมอ...
ไหนไหนก็อกรุมกลุ้มเหมือนฉัน
จะแก้ไขอย่างไรให้คิดพลัน
เนิ่นนานวันผ่านไปอาจไม่ดี
คนไข้ครับ..คนไข้...
หากหมอบอกออกไปจากใจนี่
คุณจะรับรักไหมนัยวิธี
เริ่มต้นใหม่อีกทีที่สองเรา
คุณหมอขา..คุณหมอโรเบิร์ต ทิงนองนอย..
30 มิถุนายน 2548 07:59 น.
อัลมิตรา
สัทธราฉันท์ ๒๑
( ฉันท์ที่มีลีลาวิจิตรงดงามประดุจสตรีเพศผู้ประดับด้วยพวงมาลัย )
..๏ กากากากากะกากา.....................กะกะกะกะกะกะกา
กากะกากา.......................................กะกากา ๚ะ๛
..๏ โอ่อ้างความเก่งฉกาจยาม..................กวิวจนก็หยาม
ด้วยคะนองตาม......................................ระแบบตน
ดูหมิ่นถิ่นแคลนเสมอจน-........................พิจยกวินิพนธ์
แห่งมหาชน............................................เสมือนเธียร ?
ยกตนข่มท่านและพากเพียร....................มติคติมุติเตียน
ซึ่งวิธีเขียน.............................................ประพันธ์กานท์
แม้นปราชญ์ปราดเปรื่องและเชี่ยวชาญ......มุนิ ณ ปุริมกาล
ยังมิหักหาญ...........................................และย่ำยี ฯ
..๏ แล้วท่านผู้ซึ่งฉลาดนี้..........................วิจรณ ดุจสีห์
ครั้นตะเบ็งที...........................................กระหยิ่มใจ
โอ้อวดศักดา ณ พงไพร.............................สกลมฤคใด
อยู่ ณ ใกล้ไกล........................................สิหวั่นเกรง
โปรดเปลื้องอัตตาและกล้าเก่ง..................ฤ มิ อภิรติ เอง
เพื่อวิพากษ์เพ่ง.......................................พยากรณ์
ด้วยอัตตาธิปไตยซ่อน..............................ฤ มุนิ ฤ วิษธร
เป็นอุทาหรณ์..........................................วิจักขณ์เทอญ ๚ะ๛