5 มกราคม 2549 13:37 น.
อัลมิตรา
..๏ อ้อมกอดแสนละมุนแห่งขุนเขา
โอ้ตัวเราหลงคอยละห้อยหา
ทุกค่ำคืนแก้มรื้นชื้นน้ำตา
แม้เวลาล่วงผ่านนานเพียงใด
แว่วยินเสียงพระพายทักสายหมอก
ดั่งเย้าหยอกยั่วพาพฤกษาไสว
เรากลับยิ่งชอกช้ำระกำใจ
แสนคิดถึงบางใครที่ไกลกัน
ลมพัดใบร่วงพรูฤดูหนาว
ให้รวดร้าววิตกจิตโศกศัลย์
หยดน้ำค้างจำนวนเท่าเราจาบัลย์
น้ำตากลั่นประหนึ่งว่าคว้างอารมณ์ ๚ะ๛
ด้ ว ย ยั ง ห วั ง รั ก ล ะ มุ น ข อ ง ขุ น เ ข า
แ ม้ ต้ อ ง เ ศ ร้ า เ พ ร า ะ ทุ ก ข์ ม า รุ ก ถ ม
หั ว ใ จ เ ร า ดั่ ง พ ร้ อ ม ใ ห้ ต ร อ ม ต ร ม
จ ะ ขื่ น ข ม เ พี ย ง ใ ด ใจ ยั ง ร อ
30 ธันวาคม 2548 13:46 น.
อัลมิตรา
..๏ อภิลักขิตศุภสมัย
มหาชัยฤกษ์สิทธิ์มหิทธิผล
เปลี่ยนศักราชดิถีส่งมิ่งมงคล
บันดาลดลวัฒนาสถาพร
โดยอ้างคุณบุญญาพระชินสีห์
พระบารมีพระศาสดาวราหร
คุณแห่งพระสัทธรรมล้ำสุนทร
ผู้ธรรมบรคือพระสงฆ์ดำรงคุณ
ด้วยเดชามหาพรหมอุดมเดช
สรรพสุรเชษฐ์ทรงฌานพิศาลหนุน
ทวยเทวาในจักรภพครบพิบุล
เทพทรงคุณสหัสสเนตรเดชฤทธา
ท้าวจตุโลกบาลวิศาลสิทธิ์
ผู้เรืองฤทธิ์มหิทธิไกรในโลกหล้า
ทั้งนารายณ์มหิศวรล้วนกฤติยา
อีกฤทธาพิฆเนศเดชธำรง
คุณพระสยามเทวาธิราชเจ้า
ได้โปรดเข้าค้ำจุนหนุนนำส่ง
ทั้งทศพิธราชธรรมล้ำยรรยง
บารมีองค์สยามินทร์ปิ่นธานี
จงรวมกันพลันให้เกษมศานต์
กิจการงานล้วนล้ำจำเริญศรี
สุขสำราญเลิศล้นพ้นทวี
ต่างเปรมปรีดิ์ถ้วนหน้าพาอภิรมย์
มีลาภเพิ่มเติมทรัพย์เกินนับได้
ทั้งปัจจัยต้องตามความเหมาะสม
อีกยศฐานันดรศักดิ์หากนิยม
ขอให้สมดังใจในปัจจุบัน
คนนิยมชมชอบรายรอบทิศ
มากมวลมิตรดีงามนำสุขสันต์
เปี่ยมความสุขสดชื่นทุกคืนวัน
สุขภาพพลันสมประสงค์คงแจกแจง
มีคุณธรรมนำตนพ้นวิกฤติ
พาชีวิตสงบสุขทุกหนแห่ง
แม้นอนิฏฐารมณ์ข่มรุนแรง
ให้รู้แจ้งด้วยปัญญาพาปลอดภัย
หวังสิ่งใดจิตประสงค์จงบังเกิด
สิ่งประเสริฐสุจริตจิตฝันใฝ่
ขอพ่อแม่พี่น้องผองเพื่อนไทย
มีกายใจเกษมสันต์นิรันดร์เทอญ ๚ะ๛
28 ธันวาคม 2548 07:58 น.
อัลมิตรา
...ดอกไม้อยู่ริมทาง...
...แม้นหมองหมางกลางหมอกควัน...
...หากยังชูช่อมั่น...
...อวดสีสันสันให้คนชม...
...ชาวดินเดินถิ่นนั้น...
...อาจสุขสันต์พลันสุขสม...
...แม้นน้อยด้อยนิยม
...หากยังสมน่าชมเชย...
...ดอกไม้ริมทางเท้า...
...ยามค่ำเช้าเจ้ายังเผย...
...กลีบดอกออกงอกเงย
...มิหวังเลยใครเคยชม...
...มากแล้วเดินแคล้วจาก...
...ทั้งน้อยมากอยากเด็ดดม
...เจ้ายังไม่หมองตรม...
...ไร้คนชมไม่ใส่ใจ...
. . . ด อ ก ไ ม้ อ ยู่ ริ ม ท า ง . . .
. . . ง า ม ส ะ พ ร่ า ง ส ว ย ส ด ใ ส . . .
. . . ด อ ก ไ ม้ ใ น หั ว ใ จ . . .
. . . ข อ ม อ บ ใ ห้ ทุ ก ๆ ค น . . .
26 ธันวาคม 2548 00:57 น.
อัลมิตรา
..ระลึกถึง..วันมหาวิปโยค..
..ซึ่งโลกไม่อยากให้เกิด..
..ความเศร้าโศกทั้งมวล..
..ไม่อยากให้หวนคืน..
..๏ โศกนาฏกรรมแห่งท้องทะเล
..๏ ยามเรื่อสุริเยศเยื้อง.............เยี่ยมโพยม
เพริศพร่างดังบรรโลม...............เรื่อหล้า
เสียงคลื่นดุจประโคม................ขับกล่อม
เทียมทิพย์ดุริยางค์อ้า...............เอ่ยเอื้อนนิจกาล ๚
..๏ ครืนครืนคลื่นซัดซ้ำ............รอยทราย
ริ้วเลื่อมระลอกพราย..................สุขล้น
น้ำฟ้าเฉกพื้นกลาย...................ประหนึ่งภาพ
วิจิตรดั่งเทพด้น........................เสกสร้างประหนึ่งสรวง ๚
..๏ เสียงคลื่นขรมฟ้าเลื่อง..........คำรน
ดุจมัจจุราชผจญ.......................เข่นซ้ำ
ลมพัดคัดเรือจน.......................ราบล่ม
คลื่นกระแทกกระทบย้ำ.............เยี่ยงให้ดับสูญ ๚
..๏ มหันตคลื่นยักษ์ร้าย.............โรมรัน
ชีพมนุษย์สังเวยอนันต์...............อนาถแท้
พรากพ่อ-แม่-ลูกพลัน................โศกสลด
เกลื่อนซากท่วมหาดแล้..............เทวษนี้ที่เห็น ๚ะ๛
คลื่นกระเซ็นเป็นฟองละอองเกล็ด
ดังพลอยเพชรเม็ดงามเกินคำกล่าว
ต้องแสงเรื่องเหลืองทองผ่องแพรวพราว
สุกสกาวดั่งว่าจินดามณี
แล้วทะเลก็ระริกก่อนพลิกผืน
ปลาอานนท์คว่ำครืนคลื่นไล่บี้
ทะยอยโจมโรมรันบั่นชีวี
ขึ้นหาดไหนมนุษย์พลีที่หาดนั้น
๒๖ ธค. ๒๕๔๗
........................................................
..๏ รำลึกโศกนาฏกรรมแห่งท้องทะเล
..๏ แสนวิโยคโศกศัลย์รันทดแท้
ปีก่อนนั้นผันแปรแลหม่นหมอง
ความอัดอั้นตันใจให้ใตร่ตรอง
จนหม่นหมองร้าวระทมจมน้ำตา
ก่อนเริ่มศกเริ่มโศกเหมือนโลกล่ม
ศพทบถมชายหาดจนหวาดผวา
มหันตภัยภาพนั้นมันติดตา
ภาพบ้านช่องนาวาคราอับปาง
คลื่นเคืองขุ่นหนุนฝั่งคลั่งเข้าซัด
แล้วถาโถมโหมพัดเกินขัดขวาง
เสียงคำรามย่ำยีชีวิตพลาง
หลากรูปร่างยิ่งกระหน่ำเข้าทำลาย
เป็นสัญญาณสาส์นแปลงแห่งมัจจุราช
ดั่งประกาศความอำมหิตคิดมุ่งหมาย
มาล้างผลาญผู้คนจนล้มตาย
จนวอดวายมลายสิ้นถิ่นหาดงาม
ยังมิทันตั้งกลัวมัวแต่วิ่ง
น้ำก็ยิ่งท่วมท้นดูล้นหลาม
เสียงพร่ำเพรียกร่ำไห้หลายหลากความ
จนเอ็ดอึงตะลึงย้ำคำนะโม
พ่อแม่พรากจากบุตรสุดขื่นขม
ลูกหลายจมทะเลคลั่งดั่งโมโห
บ้างกู่เพรียกเรียกก้องร้องไห้โฮ
จนศพโผล่เห็นชัดแทบขาดใจ
ระงมเสียงร่ำร้องมองหาญาติ
แสนอนาถยิ่งนักเกินหักไหว
สึนามิอันดามันมหันตภัย
ศพคนไทย-ต่างชาติเกลื่อนกลาดนอน
งานรื่นเริงเถลิงศกต้องยกเลิก
เปลี่ยนเป็นเบิกเครื่องยังชีพรีบช่วยผ่อน
จะต่างศาสน์อย่างไรให้สังวร
ร่างสลอนชีพดับนับร้อยพัน
เกิดกำพร้ามากมายในอาเภท
เพราะสาเหตุคลื่นโรมโถมมหันต์
พ่อแม่จ๋า..อยู่ไหนไม่เห็นกัน
ครอบครัวฉัน..ใครก็ได้ไปช่วยที
เหมือนว่าเรารับฟังยังสองหู
ทั้งที่อยู่ไกลห่างต่างวิถี
ถึงไม่เห็นกับตาดั่งพาที
แต่มโนนี้เห็นชัดวิบัติภัย
จวบกระทั่งวันนี้หนึ่งปีครบ
หลายคนจบความขมขื่นฟื้นสดใส
อันดามันงามล้ำฟ้าอำไพ
ธรรมชาติสร้างใหม่ไว้ทดแทน ๚ะ๛
25 ธันวาคม 2548 11:14 น.
อัลมิตรา
..๏ เคยคิดว่าเก่าไปใหม่จะมา
เท่าที่เห็นกับตามันน่าขำ
เก่ายังคงเยี่ยมเยือนเหมือนประจำ
เพียงแต่ทำเสแสร้งปลอมแปลงตน
เก่าคงยากตัดใจให้ขาดสิ้น
สองแฉกลิ้นพลิกคำทำไม่สน
เก่านั้นทำซับซ้อนเหมือนซ่อนกล
ฤๅหวังผลบางอย่างจึงพรางตัว
เก่าจะไปจะมาไม่ว่าดอก
เพราะดูออกทุกกระบวนอย่างถ้วนทั่ว
แต่ป่วยการเสียเวลาจะพันพัว
เชิญเก่ามั่วให้ถนัดไม่ขัดคอ
หากอยากแวะมาบ้างอย่างก่อนเก่า
อันตัวเราก็มิขวางหนทางหนอ
เพียงล็อคอินขาเข้าเท่านั้นพอ
เก่าอย่าป้อเรื่อยไปมันไม่ดี ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
2417
