23 กรกฎาคม 2550 12:20 น.
อัลมิตรา
๏ โอ้แผ่นดินอจลาที่ข้าฯรัก
ข้าฯตระหนักบุญคุณเกื้อหนุนอยู่
ทุกสรรพชีพสืบได้ใครอุ้มชู
ข้าฯรับรู้ปฐพีนี้ประทาน
แหล่งกำเนิดทั้งหมดบรรพตมาลา
ก่อพฤกษาพรรณไม้ให้อาหาร
ทั้งสัตว์ป่าน้อยใหญ่แลสายธาร
ล้วนบันดาลเพียงพอแม่ธรณี
เกินเอื้อนพจน์รจนาชลาสินธุ์
ข้าฯดื่มกินสนานสนุกล้นสุขี
ถิ่นอาศัยเหล่ามัจฉาวนาลี
พระคุณนี้ฤๅลืมลงแม่คงคา
ระรินไหลเย็นเยียบเปรียบแดนสรวง
ทุกข์หนักหน่วงผ่อนได้ไม่รู้สา
แม่บรรเทาเนืองนับซับน้ำตา
พระกรุณาควรเคารพนบวรุณ
แผ่วผัสสะพระพายกายแช่มชื่น
แสนระรื่นรวยระรินหอมกลิ่นกรุ่น
เหล่าบุษบาพฤกษ์ไพรใดละมุน
วาโยหนุนภวังค์จิตสนิทใน
จักกี่ร้อนคลี่คลายจนหายร้อน
ช่วยพัดผ่อนปลอบขวัญคราหวั่นไหว
เมตตานี้สุดร่ายเรียงสำเนียงใด
ด้วยหัวใจของข้าฯนี้ชุลีกร
ตราบสุรีย์ยังโชติช่วงชัชวาลย์
ความอาจหาญข้าฯมนัสประภัสสร
ให้ฮึกเหิมปลุกใจไร้นิวรณ์
ชุบจิตอ่อนด้วยแสงแห่งประภา
ข้าฯยังคงก้าวไปในความหวัง
มิหยุดยั้งเพื่อสมมาตรปรารถนา
แสงอนลที่เจือจานดั่งมารดา
ขอรำลึกวันทนาชั่วฟ้าดิน ๚ะ๛
20 กรกฎาคม 2550 20:29 น.
อัลมิตรา
. 
๏ โอ้ความรักมักให้บางใครเพ้อ
เท่าที่เจอเป็นจริงทุกสิ่งนั่น
บ้างก็เหมือนคนบ้าครารำพัน
บ้างอัดอั้นเบื้อใบ้ใจคร่ำครวญ
แลบางคนมาแปลกสุดแตกต่าง
แถมยกอ้างโคถึกรำลึกถ้วน
ถึกแล้วคึก,คึกแล้วถึก,ย้ำนึกทวน
ให้แปรปรวนดวงจิตวิปลาสตาม
กามฤทธิ์ประสิทธิ์มาหรือว่ารัก
ทำฉันใดจึงรู้จักเขาซักถาม
สอนให้รู้ทำให้เห็นเป็นนิยาม
แนะนัยความทุกทำนองผองวิชา
กลความรักคืออะไรเราไม่รู้
ที่เป็นอยู่เทียบได้ไร้เดียงสา
มิหาญเทียบถึกใหญ่อ้ายทรพา
กลกามาเลศกระบวนล้วนช่ำชอง
โน่นก็รัก.. นั่นก็รัก.. นี่ก็รัก..
บ้างคึกคัก,บ้างหงอยเหงา,บ้างเศร้าหมอง
รักเพื่อรักฤๅหวังให้ใครครอบครอง
พึงไตร่ตรองนิยามกลกามฤทธิ์๚ะ๛
รั ก เ พื่ อ รั ก ฤ ๅ ห วั ง ใ ห้ ใ ค ร ค ร อ บ ค ร อ ง . . .
ท้ า ใ ห้ ล อ ง สื บ เ จ ต น า ท ร พ า เ อ ย . . .
17 กรกฎาคม 2550 15:41 น.
อัลมิตรา
๏ สิ้นสุดความปวดปร่าโรยล้าแรง
เมื่อหัวใจกล้าแกร่งกำแหงหาญ
ชีวิตที่พลิกผันจากวันวาน
พ้นเหตุการณ์โทรมซัดวิบัติภัย
เริ่มรับรู้คลี่คลายนัยทั้งหมด
ท่ามทุรยศแจ้งจริงสิ่งสงสัย
บทพิสูจน์ตัวตนเล่ห์กลใด
ควักหัวใจแยกหยั่งตราชั่งตวง
เส้นทางที่มืดมนทุรนร้าว
จงกล้าก้าวคราทุกข์นั้นลุล่วง
อันบทเรียนหลากหนมากผลพวง
อย่าทิ้งถ่วงทั้งหมดสร้างกฏเกณฑ์
หากท้อแท้สิ้นหวังดั่งยอมพ่าย
ทำเปล่าดายดวงจิตปราศคิดเห็น
มิสำนึกในทุกข์ทุกลำเค็ญ
คงเทียบเช่นคนเขลาเบาปัญญา
แสงสว่างแสวงได้ตามใจคิด
อย่าหลงติดในบ่วงปวงปัญหา
เพียงแค่เรามองผ่านม่านบังตา
จะรู้ว่ายังสุขแท้แม้มืดมน ๚ะ๛
15 กรกฎาคม 2550 12:31 น.
อัลมิตรา
๏ เรื่องราวไยเยี่ยงนี้คนดีเอ๋ย
เราจำเปรยทักท้วงเพราะห่วงขวัญ
คำประณามจะตามมาสารพัน
โศกจาบัลย์จะครอบครอบทุกห้องใจ
เขาคนนั้นโปรดรับรู้มีคู่แล้ว
ปราศวี่แววร้างลาพาสงสัย
บุตรชายหญิงยิ่งคล้ายโซ่สายใย
เหตุไฉนขวัญมิหยั่งจึงพลั้งตน
ปล่อยให้เขาฉุดยื้อซ้ำถือแขน
อ้างเป็นแฟนสำทับจนสับสน
ขวัญเอ๋ยขวัญตรองใจในบัดดล
การณ์ใดพ้นคำติฉินคนนินทา
ใคร่ครวญพลันขวัญเอ๋ยอย่าเลยเลี่ยง
คิดเบนเบี่ยง ฤๅ ปัดได้ในข้อหา
ครอบครัวเขาแตกร้าวข่าวประชา
หลายคนรอสมน้ำหน้าตั้งตาแล
อย่าให้เป็นเช่นนั้น..นะขวัญนะ
หัวใจจะชอกช้ำย้ำกระแส
รักส่วนรักซ่อนไว้ในดวงแด
หนทางแก้เพียงหนึ่งพึงไตร่ตรอง
เราก็รู้ที่พร่ำทำลำบาก
ใช่ว่าอยากยับยั้งคนทั้งสอง
รักคือรักษ์ควรให้ใจประคอง
เมื่อทุกอย่างถูกต้องทำนองธรรม ๚ะ๛
13 กรกฎาคม 2550 15:56 น.
อัลมิตรา
๏ รับอีเมล์มากมายหมายสมัคร
เชิญสหายเลือกรักทึกทักหา
แบบหล่อล่ำแข็งแกร่งตามแจ้งมา
ปราศภรรยาและลูกซึ่งผูกพัน
นิสัยดีอบอุ่นละมุนละไม
อยู่เชียงใหม่บ้านป่าพนาสัณฑ์
นิคเนมเขาคือ ตู่ รู้จักกัน
อารมณ์ขันชาวเหนือล้นเหลือเฟือ
รายที่สองเล็งผลใช่คนไกล
จอมลีลาขาใหญ่ใคร่ชวนเชื่อ
เขาชื่อ ฤกษ์ นักบุญชอบจุนเจือ
คิดดองเครือเป็นสนมอาจสมใจ
รายที่สามรูปหล่อแถมพ่อรวย
วางแผนช่วยเพื่อนสนิทหวังชิดใกล้
หนุ่มฉลาดมาดแมน แทนคุณแทนไท
เสี่ยงมาลัยเถิดหนอเรารอลุ้น
แต่อยากถามสหายกุ้งจอมยุ่งเหยิง
เหตุใดเพิ่งหวั่นไหวใจว้าวุ่น
อยู่เป็นโสดนมนานจนคานพรุน
น่าจะคุ้นหวงแหนหาแฟนไย ?
ผลัก ลุงแก้ว จอมเพ้อเสนอหน้า
เผื่อคุณกุ้งปรารถนาหวังอาศัย
คงสมหวังสมมาตรปราศพลั้งใด
ลุงตามใจทุกสิ่งมิ่งบังอร
แต่ถ้าหากอยากแปลกคบแตกต่าง
ต้อง หมอกจางแม้เพียงร่วมเคียงหมอน
มากนิทานเรื่องราวเล่าก่อนนอน
หวานบทกลอนกล่อมขวัญเพื่อฝันดี
ฤๅ จะเป็นหนุ่มน้อยนาม นัทนิตย์
อาจรับสิทธิ์เข้าคลุกพบสุขขี
ประทับจูบ ณ เปลือกตายามราตรี
โรแมนติคชนิดที่ไร้เทียมทาน
หรืออยากจะลือลั่นสนั่นทุ่ง
ดั่งฉลองกรุงเกรียวกราวข่าวสนาน
ดัก ปีกฟ้า รวบรัดเร่งจัดการ
เจ้าของบ้านกลอนไทยสนไหมเธอ
สามวันนับกลับจากอเมริกา
ยิ่งชักช้าแคล้วคลาดรักอาจเก้อ
อย่ามัวแต่พึมพำพร่ำละเมอ
พริบตาเผลอฝันสลายดุจสายลม
แนะนำหนุ่มเจ้าเสน่ห์ ท่องเมฆา
คุณหมอขาสุขุมชวนอุ้มสม
กุ้งกับเมฆเคียงกายคล้ายสองกลม
เราไม่ต้มด้วยเหมาะวิเคราะห์ความ
คัดหนุ่มน้อยหนองมนชลบุรี
เผื่อคุณพี่สนใจมาไต่ถาม
หนึ่ง ปักษาวายุ ระบุนาม
อีกหนุ่มงามนิสัยดี กวีปกรณ์
ก็ลุ้นอยู่ ผู้งมงายในรัก
นัยนามเหมือนประจักษ์ถูกรักหลอน
ฅนโคลงจากอาศรมผู้สุนทร
บทออดอ้อนซาบซึ้งซึ่งเกินใคร
หรือนิยมชายชาญห้าวหาญดุ
สดายุ กระนั้นพอหวั่นไหว
แนะนำแล้วรีบจรลีขอลี้ไกล
กลัวระเบิดลูกใหญ่ตกใส่เรือน
สนจอมมารจอมอสูร ศารทูล ไหม
กระซิบใกล้..หล่อซะ..ฐานะเพื่อน
แต่ระวังสักนิดสะกิดเตือน
เห็นกลาดเกลื่อนสาวเต็มฮาเร็มมี
อ้างคนใหม่เอี่ยมอ่องนาม ก่องกิก
หากเป็นกิ๊กกับกุ้งคงยุ่งนี่
สัปดาห์ก่อนกลอนกระจายหลายคดี
อ่านแล้วขำทุกทีเพราะที่มา
ถัดอีกสองเสนอให้เก็บไปคิด
หนึ่ง แม่จิตร และสองชื่อ ส่องหล้า
บทกลอนแฝงความนัยไม่ธรรมดา
ที่ค้นหาอาจใช่จงใคร่ครวญ
มีมายมายเหมือนมายังไม่หมด
แต่เราหมดความเพียรยากเขียนถ้วน
เสี่ยงมาลัยเพียงครั้งเมื่อหยั่งทวน
จบกระบวนกุ้งเลือกคู่...คนรู้ใจ ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
3200
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
