9 พฤศจิกายน 2550 12:56 น.
อัลมิตรา
อ่ อ น ล้ า เ ห นื่ อ ย ห น่ า ย ใ น รู้ สึ ก
ส่ ว น ลึ ก ห วั่ น ห ว า ด แ ล ะ วู บ ไ ห ว
เ ห น็ บ ห น า ว ค ร า ว นี้ ที่ เ ป็ น ไป
ส า เ ห ตุ จ า ก ไ ห น ผู้ ใ ด ทำ
อ า จ เ ป็ น เ พี ย ง เ ร า ที่ เ ศ ร้ า โ ศ ก
ท่ า ม โ ล ก เ ล ว ร้ า ย ก ร า ย ก ร ะ ห น่ำ
อ า จ เ ป็ น เ พี ย ง เ ร า เ ฝ้ า จ ด จำ
อี ก ค น เ ผ ล อ พ ร่ำ ว่ า ลื ม เ ลื อ น
ด้ ว ย ด้ อ ย ส า ม า ร ถ จิ ต ข ล า ด เ ข ล า
จึ ง มี เ พี ย ง เ ง า เ ท่ า นั้ น เ พื่ อ น
บ า ง ค ร า ว ว า ด ฝั น ดั่ ง ฟั่ น เ ฟื อ น
ณ เ รื อ น เ ห ว่ ว้ า ค ร า ลำ พั ง
เ พ ร า ะ แ ส น เ ห นื่ อ ย ห น่ า ย ใ น รู้ สึ ก
ร้ า ว ลึ ก ล้ น ห ล า ม กั บ ค ว า ม ห ลั ง
ห น า ว นี้ ห น า ว ไ ห น ไ ม่ จี รั ง
ค ว า ม รั ก สิ้ น ข ลั ง ย า ม พั ง ภิ น ท์
เ ร า จึ ง ลี้ ไ ก ล ไ ป จ า ก แ ห ล่ ง
แ ม้ น แ ร ง ค ลั บ ค ล้ า ย จ ะ สู ญ สิ้ น
อ า ศั ย ผื น ป่ า พ ร า ง ชี วิ น
ดื่ ม กิ น น้ำ ค้ า ง แ ค่ น วั น วั น
ห วั ง ว่ า ห น า ว ล ม ที่ อ ม ก๋ อ ย
จ ะ ล บ ร อ ย แ ห่ ง ค ว า ม โ ศ ก ศั ล ย์
ห น า ว ห น้ า จ ะ ไ ด้ ไ ม่ จ า บั ล ย์
มี ค น แ บ่ ง ปั น เ อื้ อ อุ่ น ไ อ
ห น า ว ห น้ า จ ะ ไ ด้ ไ ม่ จ า บั ล ย์
ห า ก เ ข า แ บ่ ง ปั น เ อื้ อ อุ่ น ไ อ
5 พฤศจิกายน 2550 08:22 น.
อัลมิตรา
๏ เดินโคนดันม้ามุ่ง............หมายขุน
เม็ดเคลื่อนเรือรีบหนุน.......ขนาบเบี้ย
รับรุกทุกกระบวนบุ๋น-.........บู๊บุก- บั่นแฮ
กลศึกยุทธการเกลี้ย-...........กาจกร้าวเกรียงไกร ๚
๏ แทงโคนจนม้าควบ.........คะนองตาม
เดินเม็ดเตร็ดเตร่ยาม.........ขยับย้าย
โยกเรือเพื่อคุกคาม.............ข่มขู่
ขุนสั่งเดินขวาซ้าย..............ซับซ้อนซ่อนกล ๚
๏ งัดหมากเด็ดเผด็จด้วย.....โคนคะนอง
จนศัตรูเหลียวมอง-.............สั่นสะท้าน
เม็ดหงายยิ่งลำพอง.............พลังเพิ่ม
ตามประกบจนปิดด้าน-.......หลบลี้หนีกระเจิง ๚
๏ หมากรุกบุกบ้าบิ่น...........บนกระดาน
คนเล่นไยเกากบาล............ตวาดชี้
แตกพรรคต่างพวกพาน......อาฆาต
มองต่างมุมเช่นนี้...............ท่านได้ประโยชน์ใด ๚ะ๛
29 ตุลาคม 2550 12:58 น.
อัลมิตรา
๏ พอจะมีเวลามาหาไหม ?
ฉันเขียนกลอนถามไปด้วยใจหวัง
เพราะเธอนั้นห่างหายคล้ายชิงชัง
หัวใจยังเหมือนเก่าหรือเปล่าเธอ ?
ช่างผิดแผกแตกต่างจากเมื่อก่อน
เธอเคยอ้อนคลอเคล้าหยอกเย้าเสมอ
กลับเปลี่ยนแปลงชอบกลมิปรนเปรอ
ฤๅ หลงเพ้อสาวใหม่จึงไม่แล
หากรักเราเลือนลางเพราะห่างไกล
เหมือนรักของบางใครในกระแส
คำเพ้อพร่ำ"จะรักมั่นมิผันแปร"
นิยามนั้นที่แท้แค่คำลวง
พอจะมีเวลามาหาไหม ?
ฤๅ สิ้นแล้วเยื่อใยไร้แววหวง
แม้นเธอมิตระหนักรักทั้งปวง
โปรดอย่าถ่วงหัวใจฉันให้ตรม ๚ะ๛
ฉันถามไป เพราะหัวใจเริ่มหวั่นไหวแล้วนะเธอ ..
25 ตุลาคม 2550 10:49 น.
อัลมิตรา
๏ ม่านหมอกเมฆเฉกฉากหลากลดหลั่น
ใกล้ไกลกั้นคั่นขวางหว่างภูผา
ล้วนเลื่อนลอยคล้อยคว้างหว่างนภา
ดาษดื่นตาตรึงใจให้เปรมปรีดิ์
จากเบื้องบนหนหาวราวเมืองสวรรค์
เป็นฉากชั้นตระการเห็นเป็นวิถี
ครั้นคราวแจ้งแสงสว่างกลางปฐพี
ต้องกันที่ขาวละมุนสมดุลย์กัน
ต้องลมปลิวพลิ้วประภาบ้างลาเลื่อน
ยังเยี่ยมเยือนแนวป่าพณาสัณฑ์
สู่ห้วงน้ำล้ำขจายคล้ายแพรพรรณ
อันเลิศล้ำงามฉะนั้นเฉิดฉันเกิน
จากสูงล้ำนำแน่วสู่แถวทุ่ง
จากฟ้ารุ่งมุ่งป่ามาเขาเขิน
จากแดนสรวงห้วงมหรรณพ์อันจำเริญ
ต่างมาเพลินแต่งไพรให้งดงาม
ฤๅอวดเทพเทวามหาศาล ?
จนชื่นบานชอบใจจึงไถ่ถาม
ว่าเทพใดในหล้าระบือนาม
ผู้ชอบความงามวิจิตรเนรมิตไว้
จนชาวชนคนป่ามาประสพ
ชาวเมืองพบตื่นตะลึงจึงสงสัย
เช่นนี้หรือคือสวรรค์อันอำไพ
แสนสุขใจยามเห็นเป็นขวัญตา ๚ะ๛
หน้าส่วนตัว
1039
๏ สงบนิ่งยามตรึกตรองพิเคราะห์อุทกธาร
ซึ่งกระเซ็นซ่าน.......................และเฟื่องฟอง
ประสงค์มัจฉาอันต่างวิริยะคะนอง
แน่นนทีผอง...........................ระเริงชล
ทว่ายังแต่หมายมีนคหณะปะปน
ล้วนระเหหน..........................คละคล่ำไป
ขยับกายทั้งอุ้งมือเปะปะขณะสมัย-
ทั้งระรื่นใน.............................กระแสสินธุ์ ๚
๏ และมุ่งหมายมัจฉาซึ่งอภิรติสะทิน-
นาฏล้ำศิลป์.............................สง่างาม
กระโจนแหวกว่ายเพลิดเพลิน ณ สลิลวิราม
ทั้งพยายาม..............................จะเร่งแซง
ขนาดใหญ่น้อยเรียงรายและวิจรณแผลง-
ผ่านนทีแรง.............................และเชี่ยวเกิน
พินิจเห็นเช่นนั้นหมีหฤทยมิเพลิน
เพียงจะประเมิน....................ประมาณปลา ๚
๏ ตะปบว่องไวเชี่ยวชาญพิริยะดุจคว้า
ควานเขม้นหา.........................มิลามือ
สง่าผ่าเผยโดดเด่นสุรอชิรคือ-
ทั้งสิบันลือ-.............................ตะเบ็งเสียง
เขยิบย่างทั้งว่องไวบ่มิมุทะลุเพียง
เพ่งและเดินเลี่ยง....................ตลิ่งพลัน
สนุกแท้แม้เยือกเย็นและวิจลฉะนั้น
มัสยาหวั่น-.............................และหวาดกลัว ๚
๏ กระจายแหวกว่ายซุกซ่อน ณ สริเหมาะเจาะทั่ว
พุ่งทะยานตัว.........................ตลอดทาง-
ชลาลัยใสเย็นยิ่งวิสมยฉวาง
ธรรมชาติสร้าง-.....................และรังสรรค์
เสมือนชมดนตรีลีลาศ ภรตคติอัน-
แสนวิลาวัลย์.........................ฉะนั้นหนา
ประจักษ์บทบาทแห่งหมีพิริยะคณะปลา
อัศจรรย์พา-..........................ระรื่นใจ ๚ะ๛
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
