23 กรกฎาคม 2545 12:49 น.
อัลมิตรา
......เกินคำลำนำคำใด......................พลั้งพจน์สบถไป
หวังใจวิไลเรืองรอง
ยามเคียงสุรเสียงเพียงครอง.............แนบข้างยังปอง
นวลน้องอนงค์ปลงเชย
แม้นปราศอัตตภาพใดเอย................ขอชื่นยืนเมย- เมียงมอง
ปองคำพร่ำวอน
เพียงเจ้าเยาวมาลย์ครั้นนอน..............ไหลหลับกับหมอน
นอนชื่นระรื่นฤดี ฯ
23 กรกฎาคม 2545 08:25 น.
อัลมิตรา
...สูญเสียเพลียจิตให้..........................ใจซม
ใครปลอบลอบแอบชม.........................เนื่องน้อง
เพียงใจหน่ายตรอมตรม......................ขมขื่น
ทุกพจน์สบถพ้อง.................................เปรียบง้าวหลาวแทง ฯ
...โสมแสงใยสร่างแจ้ง.........................แสงสูญ- หายนอ
พินิจจิตอาดูร.......................................ดั่งช้ำ
คำนึงซึ่งมาธูร.......................................ดรุณพี่
คราวก่อนตอนพรอดย้ำ.........................พร่ำไห้ไยแหนง ฯ
23 กรกฎาคม 2545 08:19 น.
อัลมิตรา
พระจันทร์ยิ้มพริ้มพราวสกาวพร่าง
ดาวรายทางยังหยอกบอกแสงสาย
เรื่อเรืองฟ้านภาผ่องพ้องจันทร์พราย
ให้ช้มายหมายยลสนนใจ
โอ้น้องเอยเคยเคียงเพียงอุ่นเอื้อ
เฝ้าจุนเจือเอื้อโอษฐ์สบถใกล้
มาร่วมชมภิรมย์ดาววาวประไพ
สุขฤทัยได้เคียงเพียงใกล้นวล ฯ
23 กรกฎาคม 2545 08:15 น.
อัลมิตรา
...เดือนเพ็ญเห็นเงาปลาบปลื้ม
ใครยื่นหัตถ์คว้าเพ็ญได้
เพียงมองเงาเพ็ญเด่นไกล
ฝันใฝ่มาดหมายมิได้ครอง ..
23 กรกฎาคม 2545 08:10 น.
อัลมิตรา
.....สิ้นดินแดนแผ่นฟ้า..............................มหาสมุทร
รักแต่เจ้าอย่าสุด......................................เสื่อมด้วย
ปานเปรียบเทียบนงนุช...............................เรียมพี่ สคราญแฮ
จักบ่งตรงชีพม้วย......................................จึ่งสิ้นสิเนหา ฯ
.....ปฐพีมีเขตข้าม.....................................เขาเขิล
สมุทรอาจปูดเนิน.......................................เหือดน้ำ
นภาว่าดำเนิน............................................เกินกว่า
คงแต่รักเรียมย้ำ........................................พร่ำซ้องสนองใจ ฯ