27 กรกฎาคม 2545 09:19 น.
อัลมิตรา
...เสี้ยวหนึ่งซึ่งพานพบ...จุดจบก็คงต้องจาก...
...คิดถึงมากเกินใจเก็บกั้น...
...กังจิต...ขังใจ...ซึ่งแสนไกลกัน...
...ปิดบังความฝัน...ในวันที่ผ่านเลย...
...สักครั้งหนึ่ง...ซึ่งอยากพบหน้า...
...ขอร้องว่าอย่า...ทำแววตามที่เมินเฉย...
...คงสะท้านร่ำไร...หวั่นไหวเหลือเกินเอ่ย...
...เพราะไม่อาจจะรู้เลย...ว่าเคยคิดถึงใคร...???
...อยากได้ยินอีกครั้ง...อยากได้ฟังอีกสักคำ...
...และจะจดจำถ้อยความงดงามนั้นนั้นใว้...
...รอยยิ้ม...กรุ่มกริ่มในใบหน้า...เมื่อยามจรลา...ลับตาไกล...
...กว่าจะข้ามความคิดถึงไป...ก็ยากทำใจให้ลืมกัน...
...ขออิสรภาพ...ขอทราบสักนิด...
...ว่าเสี้ยวแห่งความคิดที่ติดกางกั้น...
...ว่าอาจห้ามจิต...ที่คิดปลุกตื่นทุกคืนวัน...
...ว่าความเป็นจริงใช่ความฝัน...อย่างนั้น...จริงจริง...
...วันเวลา...ดาราจันทร์พรรณพราย...
...ยังงดงามในใจ...ในสิ่งทุกสิ่ง...
...เคยหัวเราะ...ยิ้มแย้ม...แกมใบหน้า...คราเป็นจริง...
...แล้วความคิดถึง...ในคืนวันอันแน่นิ่ง...
...ก็คือความเป็นจริง...ยากยิ่ง...ลืมเลือน...
27 กรกฎาคม 2545 08:53 น.
อัลมิตรา
จอดเรือรักพักสมอรอเข้าฝั่ง
เหม่อมองยังฝั่งชลหาคนใช่
เรือลำน้อยไม่มีมารับใจ
เปล่าเปลี่ยวในท้องทะเลเหว่กายา
จำใจว่ายเพื่อพาใจเข้าใกล้ฝั่ง
ฉลามชังกัดกินเกือบสิ้นท่า
รอยแผลเป็นเซ่นน้ำคำเอ่ยอำลา
ใจเหว่ว้าเคว้งคว้างกลางท้องเล
27 กรกฎาคม 2545 08:43 น.
อัลมิตรา
เพียงหวัง.......ใจเข้าแทรก
แฝงแอบ.......กลางใจนั้น
เพ้อฝัน..........ถึงทุกวัน
สิ้นหวัง...........ก็ยินดี
ขอเพียง.........ใจเธอคิด
เฝ้าฝัน............อย่าหน่ายหนี
คิดถึง.............สักนาที
เพียงนี้............ก็สุขใจ
27 กรกฎาคม 2545 08:21 น.
อัลมิตรา
.....ราตรีสิผกผัน....................สุริย์มั่นมิพรั่นใส
คาดหวังสะพรั่งใจ..................ศศิไคร่สิร่ายชม
หากจิตพินิจหา......................มนะว่าสง่าสม
ดาวเดือนสิเกลื่อนกลม............สิริข่มสิห่มปีด์ ฯ
27 กรกฎาคม 2545 08:17 น.
อัลมิตรา
.....ราตรี.....สิพร่ำพ้อง..........................ตรองความ
สิผกผัน.....กาลยาม-............................ย่ำคล้อย
สุริย์มั่น.....วรรณงาม.............................งดยั่ง- ยงแฮ
มิพรั่นฉาย.....พรายชม้อย......................มิ่งฟ้านภาพราว ฯ
.....คาดหวัง.....ดังพี่น้อง......................ครองความ
สะพรั่งใจ.....ไหวหวาม.........................หว่างไกล้
ศศิไคร่.....หมายถาม-..........................พยางค์เอ่ย นวลแม่
สิร่ายชม.....สมได้...............................ดุจใกล้ใจอิง ฯ
.....หากจิต.....พิศม์หว่างฟ้า....................เหมือนฝัน
พินิจหา.....พระจันทร์............................หวั่นร้าง
อุระว่า.....คราผัน.................................กาลผ่าน
สง่าสม.....ชมอ้าง................................อาจให้ใจเริง ฯ
.....ดาวเดือน.....มิเคลื่อนย้าย.................ไกลเรา แม่เอย
สิเกลื่อนกลม.....โสมเนาว์-......................เนื่องแพร้ว
สิริข่ม.....ตรมเฉา..................................จิตหม่น- หายนา
สิห่มปรีด์.....มิแคล้ว..............................แน่วใกล้ใจประสาน ฯ