31 กรกฎาคม 2545 18:02 น.
อัลมิตรา
...ปราศวจีวลีร่ายขยายถ้อย............................ระบำคอยชม้อยเมียงเผดียงกลิ้ง
ขยับหยอกกระต๊อกต๊ากเพราะรักจริง..................สะบัดบิ้งประวิงแว่วแขม่วคำ
สะกดกาพย์ขนาบกานท์สะท้านแป้น......................กระท่อนแท่นแสลนหลากสลักกล้ำ
กระเตงโตงประสงค์เย้าพิเนาว์นำ.......................อนงค์ล้ำ...พิร่ำมาจะว่าไร ??? ฯ
...สดับเสียงเผดียงพจน์สบถเอื้อน....................สลักเตือนกระเทือนทบกระทบเหมือน
สนั่นนักประจักษ์จิตสะกิดเตือน..........................ขณะเอื้อนเสมือนว่าประหม่าทรวง
บริกรรมพิร่ำเรียงเฉวียงว่า..............................แฉลบพากย์สละพจน์สลดล่วง
พธูงามอร่ามใจวลัยดวง..................................ประสงค์ห่วงดวงสมร...พี่อ้อนอิง ฯ
31 กรกฎาคม 2545 15:14 น.
อัลมิตรา
.....ช้าก่อนคอยแม่คว้า.....................นาฬิกา
ทองบ่ใช่เวลา..................................ห่างจ้อง
มองเหลือบเหล่ไปมา........................คราย่อง
เร็วรี่มีพวกพ้อง................................แน่นห้องมองตรึม ฯ
...ฮาเฮลิงรุ่มร้อน..............................พเนจร
มาจีบหนุ่มแสนงอน..........................เอ่ยสิ้น
คงจากยากเกินถอน..........................จากหล่ม รักฤา
ไปก่อนตอนแจกยิ้ม..........................ส่งให้หมายลา ฯ
31 กรกฎาคม 2545 15:00 น.
อัลมิตรา
...สดายุวางโกรธไว้..............ก่อนนา
เห็นแก่อัลมิตรา...................กล่าวถ้อย
เอเธนน่าอวดอ่า...................อ้างโอ่ กลอนนา
เพียงสืบฉันทลักษณ์ร้อย.......ใป่ปล้นบทกวี ฯ
...นักปราชญ์อาจพลาดพลั้ง....เคยมี
อย่าเพ่ออวดฤทธี..................สาปขว้าง
โคลงกระจ่างแจ้งนี้................ฝากพ่อ คิดนา
ให้กดอารมณ์สร้าง.................และให้อภัยทาน ฯ
...บังอาจมาต่อถ้อย...............ความนา
จริงอย่างที่พรรณา................ว่าไว้
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..............บ่งบอก ใจแฮ
หากโกรธนบน้อมไซร้..............ตอบด้วยขอบคุณ ฯ
31 กรกฎาคม 2545 09:00 น.
อัลมิตรา
ค่อยๆทีละก้าว , ซื่อตรงเปิดเผย
ซ้ายขวาซ้าย . เราต่างก็หกล้มลง
เหมือนทหารตุ๊กตาเด็กเล่น
มันมิใช่ความตั้งใจของฉัน
ที่จะนำคุณไปทางที่ผิด
มันมิควรมาเป็นแบบนี้เลย
แล้วฉันจะกล่าวอะไรได้ล่ะ ?
มันจริงอยู่ที่ฉันได้เสนอคำเชื้อเชิญไป
ฉันไม่มีวันรู้ได้ว่าคุณจะอยู่นานแค่ไหน
พอคุณได้ยินสิ่งยั่วยวนเรียกหา
มันก็คือหัวใจคุณนั่นแหละที่พลาดพลั้งลง
คุณจะไม่ออกมาเริงเล่นกับฉันหรือ ?
ทีละก้าวละก้าว เปิดเผยตรงไปตรงมา
ซ้ายขวาซ้าย เราต่างล้มลงด้วยกัน
เหมือนทหารตุ๊กตาเด็กเล่น
ทีละชิ้นละชิ้น แตกกระจายกระจุยไป
เราไม่มีวันชนะแต่การสู้รบดำเนินต่อไป
เพื่อทหารหาญตุ๊กตาเด็กเล่น
30 กรกฎาคม 2545 17:35 น.
อัลมิตรา
.....ยามยลใยยาตรเยื้อง.............................ยาหยี
ยากยิ่งหญิงยวนยี.....................................หยอกเย้า
ยามยุงเยี่ยมยุกยี้.......................................ยุ๊บยั๊บ
ยิ่งแย่ยามหยอดย้าว..................................แยกย้ำยังแหยง ฯ