6 สิงหาคม 2545 15:55 น.
อัลมิตรา
คนในเน็ท มีมากมาย หลายประเภท
มีทั้งเศษ มนุษย์ สุดนึกถึง
แต่ฉุกใจ มาคิด จิตคำนึง
มานึกถึง คนหลากหลาย ในโลกา
บางคน มั่งมี ไม่เดือดร้อน
จะพักผ่อน เที่ยวไป ตามปรารถนา
แต่บางคน มีเงินน้อย ไม่พอยา(กระเพาะ)
เจียดเงินมา ซื้อชั่วโมง นั่งหน้าจอ
หาเพื่อนคุย ผ่อนคลาย ใจเป็นสุข
พอดับทุกข์ ทางใจ กระไรหนอ ?
มอบใจจริง มอบทุกสิ่ง ลงในจอ
เพียงแต่ขอ ความสุข อย่ารุกราน
ใครก็ตาม ทำลาย สลายฝัน
ใครคนนั้น เป็นใคร ไม่สงสาร
เพื่อนมนุษย์ ด้วยกัน ต้องร้าวราน
ทรมาน จิตใจ อย่างเลือดเย็น
ฉันไม่เดือด ร้อนหรอก จะบอกให้
แต่สงสาร ใครต่อใคร ที่เคยเห็น
อุตส่าห์เจียด เงินเลือดตา แทบกระเด็น
ขอให้เห็น ใจบ้าง อย่าทำลาย...
4 สิงหาคม 2545 22:17 น.
อัลมิตรา
.....ได้พิซซ่าห้าถาดกวาดเรียบแท้.................ปอปคอร์นแน่แม้มากจักหมดได้
อีกสลัดกวาดตรงลงท้องไป........................แฮมมากมายได้ชิ้มน่าลิ้มลอง
อีกไก่ย่างห้างมีนี้แซ่บหลาย..........................ยืนตาลายร่ายกลอนอ้อนสนอง
แสนหิวโหยโดยเดี่ยวเปลี่ยวใครมอง..............โอ้นวลน้อง...ปองข้าวสักเก้าจาน ฯ
4 สิงหาคม 2545 22:16 น.
อัลมิตรา
.....แม้นใจจริงดิ๊งด่องกระจองงอง..................ปานตีกลองย่องเหย่งเกรงลื่นไหล
กระเตงแต่งแห่งท่ามาแต่ไกล...........................น้ำลายไหลคล้ายหิวท้องกริ่วกลอน
ตาพล่ามัวหัวใจยังร่ายร้อง..............................เป็นทำนองบัลลาดมาดร๊อคหลอน
คว้ากีตาร์มาโชว์โก้เจมส์บอนด์..........................มาร่ายกลอนตอนสี่ทุ่มกลุ้มเดียวดาย ฯ
4 สิงหาคม 2545 22:14 น.
อัลมิตรา
.....โอ้ราตรีกี่คืนมายืนเฝ้า....................แสนห่วงเจ้าคราวคืนฝืนวอนขอ
เพ่งจันทร์เจ้าร้าวใจไม่พนอ...................เมฆเคียงคลอท้อใจไม่เห็นจันทร์
พี่นั่งคอยกรอยเจ้าพิเนาว์นวล................มิบังควรป่วนใจให้หลับฝัน
มาตามคำย้ำใจไม่ห่างกัน......................แม้นไร้จันทร์มั่นมองใจผ่องพราว ฯ
3 สิงหาคม 2545 23:19 น.
อัลมิตรา
โลกนี้ดีแค่ไหนกัน
ไม่รู้ล่ะ...
อย่างน้อย สิ่งที่จะมาถึง
ก็น่าจะควรค่าแก่การจดจำ
มากกว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วอย่างหนึ่งล่ะ
ความสดใสกำลังมา ความมีชีวิตชีวายังไม่ไปไหน
...ฉันเข้าใจต่างหาก
...มนุษย์เราถ้าไม่หัวเราะเสียบ้าง แล้วจะเอาความสุขไปเก็บไว้ไหนหมด
...ทำไมต้องเก็บความสนุกไว้ด้ยล่ะ
...ฉันจะสร้างกำแพงไปเพืออะไรกัน
...บางเวลาฉันอยู่ที่ประตู ทักทายทุกคน
...ใครจะเป็นได้อย่างใจเธอล่ะ
...ไม่เป็นอย่างใจฉันสิดี
...ใช่
...เธอยอมรับฉันไม่ได้
...ใช่
...เธอเป็นเธอคนเดียว
...เธอคงไม่ยอมรับและฉันคงไม่ใช่เพื่อนเธอ
...ข้างนอกมันกว้าง ฉันหาตัวเองไม่เจอ
...ข้างในมันก็ลึก ฉันเข้าไปไม่ถึงหรอก...
...ไม่เป็นไร