8 สิงหาคม 2545 00:05 น.

คนกรุงเทพ ฯ (อัลมิตรา - ธนรัฐ)

อัลมิตรา

ในกรุงเทพฯแออัดยัดเยียดนัก 
อยากไปพักผ่อนให้หายถวิล 
คงจะคลายอารมณ์สุขสมจินต์ 
คงจะสิ้นความทุกข์...สุขทุกคราว

อยากจะชวนเธอไปนอนชายหาด
ฟังเสียงคลื่นซัดสาดหาดทรายขาว
ยามค่ำคืนจะชวนกันนอนนับดาว
ในอ้อมกอดให้หายหนาวด้วยอุ่นไอ				
8 สิงหาคม 2545 00:01 น.

ล่องเรือชมจันทร์

อัลมิตรา

...ยามล่องเรือเมื่อคราวดาวพร่างฟ้า.............................ดื่นดาราคราคลองลมล่องบ้าย 
กระแสธารพลันเย็นกระเซ็นพราย.................................ปลาแหวกว่ายหลายพันธ์อันตื่นตา 
มัสยาปลาเวียนเพียรหาคู่.............................................พินิจดูคู่เจ้าเฝ้าจรหา 
ช่างคลอเคียงเอียงแอบแนบกายา...................................ทัศนาปลาปูดูชื่นใจ 
ฯ 
...ที่เดียวดายใยว่ายสยายครีบ......................................ฤาเร่งรีบกลีบหางช่างสดใส 
หกระเหิรเพลินธารนั้นอย่างไร.....................................นทีใสพรายฟองล่องเริงรมย์ 
คงเปรียบเราคราวนี้ที่นั่งมอง.......................................ยามลมล่องต้องกายใช่สุขสม 
บนเรือน้อยคอยดาวพราวนภจม...................................คงสุขสมถ้าใจชม้ายจันทร์ 
ฯ				
7 สิงหาคม 2545 13:39 น.

รักภูเขาเสียดายทะเล

อัลมิตรา

ชาย...

...แสนรักสองพี่น้อง.................เปรียบเปรย 
หนึ่งดั่งภูผาเอ่ย.......................ป่ายได้ 
ทะเลอย่าร้างเลย.....................ชมชื่น หมื่นดาว 
อาจจบตรมทุกข์ไห้..................ไป่ได้สองนวล ฯ

หญิง...

...หากเลือกเพียงหนึ่งแล้ว........ห่ามใจ 
เลือกพี่เคียงทรามวัย................อย่าพ้อ 
ทะเลใช่ขวางได้........................มากเชี่ยว ฤาพ่อ 
อีกย่นภูเขาล้อ..........................ป่ายได้ใจเคียง ฯ				
7 สิงหาคม 2545 12:58 น.

ชมจันทร์

อัลมิตรา

...พรรณพราวดาวพร่างแล้ว............แววฉาย 
ชมชื่นคืนจันทร์พราย......................เยี่ยมฟ้า 
ผองพรรณมั่นแวววาย...................ผุดผ่อง ปองถนอม 
ยามห่างยังหมายคว้า.......................กว่าพ้นรัตติกาล ฯ 
...จันทร์เอยเผยพรุ่งเพี้ยง..............สุริยงค์ 
โรจน์รุ่งผดุงองค์..........................ส่งให้ 
รังสีที่ไหลหลง..............................ตรงจิต พิศมัย 
กระจ่างดังเพชรคล้าย....................ไป่ร้างพลางเลือน ฯ				
7 สิงหาคม 2545 12:53 น.

แวะเวียนมา

อัลมิตรา

...แวะเวียนมา...ถามหาผู้ใด...ผู้พร่างพรายอยู่ปลายฟ้า... 
...ผ่านเพียงเสียงแว่วพา...ให้ชายตามองหาใคร... 
...ผันผ่านนานเนิ่นแล้ว...คงไม่แคล้ว...แววฟ้าใส... 
...พระจันทร์อันพร่างพราย...ใยเลือนหายไม่เห็นเลย.				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา