10 สิงหาคม 2545 21:49 น.
อัลมิตรา
ทำความดี สั่งสม มามากล้น
เพียงผ่านพ้น เลยไป หาใครเห็น
อยากเป็นคน ที่ดี ที่อยากเป็น
แต่มันเร้น เลื่อนลับ กลับหายไป
ทำความผิด เพียงครั้ง ดั่งนักโทษ
เจอแต่โกรธ เกลียดกับ รับไม่ไหว
ไม่อยากเป็น คนดี ที่จำใจ
จะทนไป ได้นัก ซักกี่วัน
เพียงมีคน เข้าใจ ในสักครั้ง
จุดไฟหวัง ด้วยใจ ไม่มีหัน
จะยืนสู้ อยู่หน้า ท้าประจัญ
ต่อไฟฝัน ไม่มอด ตลอดกาล
มีเพียงเธอ เข้าใจ เป็นใช้ได้
จุดประกาย พรายแสง แห่งสิ่งฝัน
จัดเจิดจ้า ดุจแสงแรง แห่งตะวัน
ส่องนำฉัน ไม่หลงทาง ห่างความดี
ทำความดี มากหลาย ใครเล่ารู้
เพียงเธออยู่ รู้รับ ไม่กลับหนี
มาเข้าใจ ภูมิใจ ในสิ่งมี
คนอื่นกี่ คนนั้น สำคัญใด
10 สิงหาคม 2545 21:47 น.
อัลมิตรา
เคยยืนหยัด สู้ฝืน ยืนต้นใหญ่
แผ่กิ่งใบ แกร่งกล้า ท้าลมฝน
ล่วงร้อนหนาว ผ่านเวลา ได้มาจน
ออกดอกผล ไว้สืบพันธ์ กันต่อไป
ออกดอกมา ได้ผล จนเมล็ด
ได้สรรพเสร็จ ร่วงหล่น บนดินไหว
แทงรากงอก ออกกำเนิด เกิดกิ่งใบ
เป็นลูกไม้ ของต้นใหญ่ ใกล้โรยรา
ล่วงเลยลับ ผ่านผัน เป็นกาลมาก
เจ้าฝังราก เริ่มใหญ่ กิ่งใบหนา
ขึ้นทดแทน ไม้แก่เก่า เจ้าแทนมา
ควรรู้ค่า ไม้เก่า ที่แก่ กัน
บางไม้แก่ ลูกไม้ หล่นไกลต้น
ต่างห่างหน ทางเห็น เป็นสุขสันต์
ไร้ทายาท พันธุ์ไม้ อยู่ใกล้กัน
เพียงผ่านวัน ยืนต้นเดี่ยว อย่างเดียวดาย
10 สิงหาคม 2545 19:45 น.
อัลมิตรา
.....พี่เอยเผยหมดสิ้น..............หทัยนวล
เก็บกดดังโซ่ตรวน..................ผูกใว้
ยากตัดขาดจิตรวน-.................เรยิ่ง พี่เอย
ขออย่าลาแรมไร้.....................หลีกเร้นเช่นจันทร์ ฯ
.....นวลเอยเคยพร่ำแล้ว..........แนวตาม- คำนา
หาบิดเบือนเชือนยาม...............ย่างย้าย
เพียงงานมั่นทวงถาม................ติดต่อ นาแม่
ขออย่างอนตอนคล้าย................มืดฟ้าศศิธร ฯ
8 สิงหาคม 2545 00:11 น.
อัลมิตรา
แม้เลือกเกิด ได้ตาม ใจกำหนด
อนาคต ลิขิตได้ ด้วยแค่ฝัน
หากได้ดี เด่นได้ แค่รอวัน
ให้ความฝัน เดินมา หาเราเอง
ชีวิตคง ไม่วุ่นวาย หลายสถาน
มิพบพาน ความกลัดกลุ้ม รุมข่มเหง
มีชีวิต ตามครรลอง ของตัวเอง
มีบทเพลง บรรเลงได้ ตามใจเรา
ความเป็นจริง กลับกัน มันไม่ใช่
ชีวิตใคร ลิขิตได้ ด้วยตัวเขา
ชีวิตนี้ กำหนดแน่ ได้แค่เรา
ทุกย่างก้าว ของเรา นั้นเราเดิน
สิ่งบางสิ่ง ต้องเลือกไว้ ในบางครั้ง
เพื่อประทัง ความหวัง อย่างขัดเขิน
จำใจเลือก เก็บไว้ ในทางเดิน
หรือบังเอิญ ผ่านมา ไม่ตั้งใจ
มีสิ่งหนึ่ง เลือกไว้ ด้วยใจฉัน
จะผ่านวัน ร้อนหนาว กี่คราวหลาย
เลือกเธอแล้ว ไม่แคล้วลับ หรือกลับกลาย
เพียงพอใจ เธอซึ้ง เพียงหนึ่งเดียว
ในชีวิต เลือกพลาด อาจหลายหน
ต้องหมองหม่น ทุกข์ทน ไร้คนเหลียว
แต่ภูมิใจ ไม่พลาดพลั้ง มีครั้งเดียว
ที่ได้เกี่ยว คล้องใจ ไปเลือกเธอ
8 สิงหาคม 2545 00:08 น.
อัลมิตรา
...ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
...ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
...ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
...อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพลั่นความหนาว ...
บนทางเดินทอดยาวเขาสูงชัน
ไม่เคยหวั่นหวาดใจไปให้ถึง
แต่ปีนใจมนุษย์ลึกกว่าจะคำนึง
คงปีนป่ายไม่ถึงซึ้งภายใน
ไร้มิตรแท้ไร้ศัตรูที่พานพบ
คงไม่ประสบในสกลที่กว้างใหญ่
ดังคำยิ่งสูงยิ่งหนาวร้าวหัวใจ
ไม่มีใครหยุดได้เมื่อถึงวัน
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
624
