17 สิงหาคม 2545 00:08 น.
อัลมิตรา
....ยามใดใจห่มใข้.......................สรรพการ
มาตรมุ่งจรุงสาน.........................ชื่นช้อง
อาทรข่มทรมาณ..........................วันหม่น...คืนหมอง
พลาดหวังกังวาลก้อง...................กู่ให้ใจรวน ฯ
.....หลับตาคราเนื่องให้...............ใจถวิล
ไกลห่างยังยลยิน.......................ถิ่นเจ้า
เพียงพิศม์จิตโผผิน...................บินสู่...ใจประสาน
สรรค์สุขทุกข์รุมเร้า...................กล่าวซ้องปองหรรษ์ ฯ
....นามเราคราวกู่ก้อง.................มองเมียง
สดับกับพจน์เพียง...................เพ่งแก้ม
จักยืนชื่นรจน์เรียง....................เสียงแว่ว...กังสดาล
ปราศใครหมายนัยแย้ม...............เพื่อนเจ้าเรามี ฯ
....นภาคราหม่นคลึ้ม...................ซึมซาน...เมฆา
ปกปิดจิตทรมาณ......................สั่นใข้
ลมบนปนเหน็บนาน....................พลันย่าง...กรายเยือน
กระชับจับมือให้........................สลายเศร้าโศกศันต์ ฯ
....นามเราคราวกล่าวไกล้.............ใดเอย
พึงเอ่ยเผยเฉลย........................เอ่ยซ้ำ
มินานลั่นเคียงเคย.......................เชยสู่...ประตูเรือน
สดับรับลอบย้ำ.........................พร่ำเพี้ยงเสียงหวาน ฯ
.....ดีฤาคือรับรู้..........................มิตรภาพ
พรรคเพื่อนเยือนเตือนตราบ.........ขนาบฟ้า
ใครใดไฝ่เทียมทาบ.....................สับข่ม... ซมหมอง
เจ็บแปลบแสบใจกล้า..................อย่าได้ไหวเอน ฯ
.....ดังใครหมายแย่งยื้อ...............ถือวิญญ์... ครองเอย
พึงอย่าตรึงตราจิน-....................ตะข้อง
หยัดยืนละผละผิน......................บินห่าง
ขอมั่นครันคราวคล้อง.................ผ่องแผ้วแวววาย ฯ
....ดีฤาคือรับรู้............................มิตรภาพ
เคยเอ่ยเฉลยทราบ.......................ตราบฟ้า
ปรีดาคราเคียงทาบ......................เทียมเพื่อน...เยือนใจ
เธอเราพิเนาว์คว้า........................ไขว่น้อมถนอมนาน ฯ
.....เกษมศานต์มั่นแม้น...................แทนใจ
เราชื่นเธอชมใน...........................ใฝ่ถ้อย
ดีฤาคือมิตรใด............................หมายร่วม... เริงรมย์
มิตรหนึ่งคนึงน้อย.......................กว่าร้อยชนพาล ฯ
16 สิงหาคม 2545 08:28 น.
อัลมิตรา
ประกาศอย่างเป็นทางการ ...
ร้อยวาจาภาษารักจากเธอนั้น
ร้อยรำพันหวานค่ามาเสนอ
ร้อยคารมชื่นชมที่ปรนเปรอ
ร้อยใจเผลอเกี่ยวใจไปครองกัน
ถ้อยคำรักจักเก็บไว้ในส่วนลึก
ถ้อยคำตรึกตรองแล้วอย่าแปรผัน
ถ้อยวาจาอย่าลืมนะ...มีกันและกัน
ถ้อยคำนั้น ขอมีฉันทุกค่ำคืน
คำว่ารักรักแน่จริงหรือเปล่า ?
คำหยอกเย้าอย่าทำให้ใจทนฝืน
คำคำนี้รัก รัก รัก ตราบยั่งยืน
คำทุกคำอย่าทวงคืนเมื่อจากลา
รักเพราะรักด้วยเหตุใดใคร่ขอถาม
รักเกิดจากวันวานขับขานหา
รักว่ารักเทียบเท่าไหนบ่งบอกมา
รักเท่าฟ้าหรือรักกว่านางใดๆ
ให้ดวงใจเราทั้งสองมาครองคู่
ให้คิดดูอีกสักนิดจะได้ไหม ?
ให้ชิวิตเราสัมผัสรักความเข้าใจ
ให้เวลาเราอยู่ได้ใกล้เคียงกัน
เธอนั้นเป็นชายแรกแห่งดวงจิต
เธออาจคิดไปเองอย่าหุนหัน
เธอรู้ไหมคำว่า รัก ค่าอนันต์
เธอรำพันเอ่ยมา... ค่ามากมี
16 สิงหาคม 2545 08:04 น.
อัลมิตรา
.....วอนนวลควรบ่งแย้ม.........................เฉกจัน- ทราเฮย
ลอยเด่นสกาวพรรณ-.............................เพริศแพร้ว
ปราศหมอกพโยมควัน............................ปักษ์ปก
กระจ่างคคนางค์แคล้ว-...........................เมฆใกล้หมายหมอง ฯ
.....หากไกลหาห่างไร้..............................ไกลกัน นาแม่
หากจิตคิดผูกพันธ์.................................ดุจใกล้
เคียงครองคู่ขับฉันท์..............................โคลงกล่อม กาพย์นา
เสนาะเพราะหมายให้...............................นิ่มน้องหมองคลาย ฯ
.....เกินคำอาจพร่ำพ้อง...........................ความใน แม่เอย
สุดเอ่ยเฉลยใด......................................อดกลั้น
เพรียกหาใช่เลศนัย.................................หมายหลอก
สุดห่วงดวงจิตนั้น.................................อยู่ใกล้ใจนวล ฯ
.....หลับฝันคืนผ่านพ้น..........................ราตรี แม่เอย
พลันตื่นรื่นฤดี......................................ชื่นซ้อง
กิจการมั่นสุนทรีย์.................................ปรีด์จิต- เกษมนา
ขอแม่นวลเคียงคล้อง............................สุขซ้องสราญรมย์ ฯ
15 สิงหาคม 2545 23:16 น.
อัลมิตรา
......โอ้ดาวเดือนเกลื่อนหล้าใยลาลับ...........ฤาไหลหลับตราบฟ้านภาหมอง
ชม้ายเมียงเพียงแสงแดงเรืองรอง............เคยจับจ้องปองคว้าใยราโรย
คงสิ้นแสงแห่งรักประจักษ์มั่น...................ไร้เงาจันทร์พรรณผ่องต้องหวลโหย
ให้คำนึงถึงฟ้าคราโอดโอย........................คงหล่นโปรยโดยดับกับพื้นดิน ฯ
15 สิงหาคม 2545 23:14 น.
อัลมิตรา
...ใต้ผืนฟ้าหวังว่าดาราราย..................ให้ชม้ายหมายเอื้อมอันเลื่อมค่า
มาสู่ใครใดเอยเอ่ยนิทรา........................ให้หลับตาคราคืนพลันชื่นใจ
อย่าหวาดหวั่นใดกันอันสั่นหนาว..............เรไรเร้าเฝ้ากล่อมถนอมหมาย
ให้หลับฝันพลันตื่นรื่นฤทัย....................พริ้มแพรวพรายใต้ฟ้าครารุ่งวัน ฯ