24 สิงหาคม 2545 09:04 น.
อัลมิตรา
.....ทะ.....เลหลากคลื่นค้ำ.................เรือโคลง- เคลงเฮย
ลุ่ม.....ล่ามเชือกกระโดง...................โด่ตั้ง
ปุ่ม.....ป่านซ่านควานโยง...................ตรงผูก
ปู.....ลาดสาดซัดยั้ง-........................โยกย้ายนาวา ฯ
.....ทุ.....รนทนขื่นใข้........................เวียนหัว
สุ.....ษิร*ปากรัว..............................ร่ายร้อง
มุ.....ทิงค์กริ่งเพลงกลัว......................ลมคลื่น แลฤา
ดุ.....ดั่งกังวาลพ้อง...........................แผกให้ใจหวิว- หวามวาร ฯ
.....อุ.....สาห์คราฝ่าด้น........................เดินเรือ
สา.....หัสมาตรชีพเหลือ.......................เมื่อแคล้ว
นา.....วาฝ่าลมเยือ..............................ยามย่ำ หยัดนา
รี.....ปุมุกาจแกล้ว...............................อาจกล้ำอัปปาง ฯ
.....โก.....ลาหลน้ำคั่ง..........................อาจจม- ดิ่งเฮย
วา.....ตภัยถาถม.................................ถั่งท้า
ปา.....ฐกยกคำคม...............................ชมกล่าว วอนเฮย
เปิด.....โปงบ่งเทพฟ้า...........................กว่าแคล้วคลาดภัย ฯ
.....จก.....เชือกเลือกผูกให้....................ตรึงตรา
จี้.....จับกับเรือครา...............................คลื่นคว้าง
รี้.....ภัยไป่กรายหา..............................ทะเลเดือด
ไร.....เลื่อมตะวันสล้าง.........................ดั่งพ้นมัจจุ- ราชหมาย ฯ
24 สิงหาคม 2545 08:47 น.
อัลมิตรา
หัวใจ..........ใยหมอง.....หดหู่
เรารู้............ทราบใน.....เหตุผล
ความรัก.......มากนัก......อับจน
สิ้นผล..........สิ้นเหตุ......สิ้นใจ
ความหวาน....ของคำ......ว่ารัก
มักจัก..........แฝงความ...หมองไหม้
จะเผา..........ลุกโชติ......ภายใน
ทำไง..........เพราะใจ.....เราเอง
23 สิงหาคม 2545 22:17 น.
อัลมิตรา
.....งามเอยเผยงาม.....กลีบบานผ่านยาม.....อร่ามเรียงราย
......เกษรวอนกลิ่น.....ถวิลบินกราย.....สู่ฟ้ากระจาย
......จิตหมายใคร่ดอม ฯ
.....บานเบ่งเร่งพรรณ.....สีหลากมากสรร.....ภู่พลันหมั่นตอม
.....ผึ้งปวงห่วงหา.....มาลาอย่ายอม.....กลีบงามยามถนอม
.....หวังน้อมยอมยล ฯ
.....อกเอยเชยชื่น.....กลิ่นหอมดอมรื่น.....ชมื่นชื่นกมล
.....มิโรยโปรยรา.....ผ่านฟ้าบ่าฝน.....ยังงามพร่ำยล
.....ยากพ้นดลใจ ฯ
.....พรรณพฤษ์ตรึกเมียง.....ชูช่อคลอเคียง.....กลีบเรียงเยี่ยงใคร
.....หอมคำจำนรร.....หวานนั้นเกินไกล.....เปรียบคำย้ำใว้
.....ดอกไม้คล้ายนวล ฯ
23 สิงหาคม 2545 22:06 น.
อัลมิตรา
.....เกือบหลงตรงถ้อยว่า...................คราไกล- กันนา
มีจิตคิดเคียงใจ................................ไป่ร้าง
คิดถึงซึ่งไฉไล..................................นวลพี่
จำห่างยังอาจอ้าง...............................ดั่งข้างกัลยา ฯ
23 สิงหาคม 2545 18:02 น.
อัลมิตรา
ในชีวิตปฏิญาณพาลกับรัก
ในชีวิตจะหยุดพักอยู่ตรงนี้
ในชีวิตแม้นไม่มีใครใยดี
ในชีวิตเบื่อเต็มที่แสนระอา
วันวานนี้ฉันหนีจากทุกสิ่ง
วันวานนี้ฉันหยุดนิ่งคนตามหา
วันวานนี้ได้ตระหนักถึงอุรา
วันวานนี้ปรารถนาอยู่คนเดียว
นี้แค่เพียงเสี้ยวผ่านมาพานพบ
นี่แค่เพียงใช่จุดจบจึงมาเกี้ยว
นี่แค่เพียงผ่านมาค่ำคืนเดียว
นี่แค่เพียงอาจลดเลี้ยวและกลับคำ
ยังรักเธอใช่ไหม...ตอบไม่รัก
ยังรักเธอแน่นหนัก...พูดให้ขำ
ยังรักเธอบอกอีกหน...ให้จดจำ
ยังรักเธออาจต้องช้ำ...ไปจนตาย
หากใจนี้เป็นดั่งเหมือนคำพูด
หากใจนี้มิได้ปูดไร้ความหมาย
หากใจนี้แน่นหนักรักมิคลาย
หากใจนี้ยอมวายหากคลายแคลน
ก็ขอให้แสดงความตามประสงค์
ก็ขอให้ยื่นจำนงค์นะพ่อขุนแผน
ก็ขอให้จบรักเก่าบรรดาแฟน
ก็ขอให้อ้อมแขนปลอดตลอดมี
ประกาศสิประกาศไว้ทั่วอีกหน
ประกาศสิอาจต้องทนน้ำตาปรี่
ประกาศสิหรือเลิกแล้วต่อกันดี
ประกาศสิจบซะทีคนเคยมีกัน