5 ตุลาคม 2545 23:20 น.
อัลมิตรา
.....เพ็ญแขแลล่วงล้ำ................................เพรียกพโยม
หากรัศมีคมณ์...........................................เศษเสี้ยว
สลัวทั่วชโยดม..........................................จิตเนื่อง- ทหัยฤา
โสมส่องมองเลาะเลี้ยว...............................เหนี่ยวให้ฤทัยครวญ ฯ
.....หากพลัดพรากจากห้วง..........................มหรรณพ์
จักเพ่งเกรงเพ็ญจันทร์...............................ผ่านฟ้า
จักพิศม์พินิจพรรณ....................................พราวพร่าง
หากดับลับภพหล้า......................................อย่าร้างคลายถวิล ฯ
ดาวแวบวับ ประดับ สกาวฟ้า
ล้อมจันทรา สง่าส่อง ผ่องราศี
ยามเพ่งพิศ นฤมิตร ในฤดี
ถึงตัวพี่ ยามนี้ คงอยู่ไกล
***(แบบว่าต้องกันเขตก่อนว่าไม่สัมพันธ์กัน)***
แสงเดือนฉาย พร่างพราย ทอแสงฟ้า
ระยิบตา ดารา กลางเวหน
ดลจิตให้ คำนึง ถึงบางคน
ทีเคยด้น พจน์มา คราเดือนเพ็ญ
5 ตุลาคม 2545 23:16 น.
อัลมิตรา
เหมือนทางแปลกแยกและแตกต่าง
ทุกหนทางดีเลวปนระคนเสมอ
ต้องหาทางของเราเอาให้เจอ
อย่าเพียงเผลอลืมตนในหนทาง
คิดทุกครั้งทุกทางที่ย่างก้าว
ไม่ว่าสั้นว่ายาวที่เราหวัง
ไม่เหยียบย่ำทำใครให้ชิงชัง
เหนื่อยก็นั่งหยั่งใจให้เสียให้ดี
5 ตุลาคม 2545 08:29 น.
อัลมิตรา
...ชายผู้หนึ่งได้เอื้อนเอ่ย เมื่อนางที่เขารักเดินผ่านมาว่า
ก่อนที่นางจะจากไป หากนางมีดอกไม้เหลือทิ้งอยู่บ้าง ก็ขอโปรดส่งมอบให้ข้าเพื่อที่จะ
นำมันมาประดับกลางใจ แล้วข้าจะไม่ขอร้องอะไรเลย
...นางผู้นั้นกล่าวตอบว่า
ดูเถอะท่าน อันดอกไม้ที่ข๊ามีอยู่นั้น หาได้งดงามอย่างที่ท่านพึงปรารถนาไม่
ดอกไม้นั้นมีหนามคม ซึ่งอาจจะทำอันตรายต่อท่านได้
...ชายผู้นั้นกล่าวตอบว่า
ถึงเป็นกระนั้น ข้าก็จะเก็บดอกไม้นั้น ให้มันระคายใจตลอดเวลา
...นางผู้นั้นกล่าวตอบว่า
แต่ถึงอย่างไร ข้าก็ไม่สามารถมอบให้ท่านได้หรอก
...ชายผู้นั้นได้เอื้อนเอ่ยอีกว่า
เอาเถิด ถึงแม้แม่นางจะไม่ให้ดอกไม้แก่ข้าผู้ต้อยต่ำ แต่ก่อนที่แม่นางจะเดินจากไป
ขอให้เมตตาทอดสายตาที่ข้าสักนิดเถอะ จะได้ไหม?
...นางผู้นั้นกล่าวตอบว่า
ถ้าเป็นการชำเลืองค้อนที่ดุเดือดเล่า ท่านจะว่ากระไร
...ชายผู้นั้นกล่าวว่า
หากเป็นความกรุณาเช่นนั้นแล้ว ข้าจะเก็บไว้ตราตรึงจำหลักให้เจ็บปวดในหัวใจ
5 ตุลาคม 2545 08:25 น.
อัลมิตรา
ชาย...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันใฝ่อยากได้แก้ว
งามวาวแววแพรวพราวราวกับฝัน
มาสวมใส่หมายคล้องต้องผ่องพรรณ
ราวพระจันทร์วรรณงามอร่ามใจ
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาราคามาก
หากพลัดพรากจักหวลชวนสดใส
แทนถ้อยคำลำนำตามกลอนใด
แทนหัวใจให้ชมภิรมย์เรียม
(๓)
ขอช้างแก้วแน่วนักจักชวนน้อง
พาเที่ยวท่องมองป่าอย่าแหนงเหนียม
นั่งชมเมืองเรืองรุ่งกรุงเทพ ฯ เทียม
โอบอางค์เรียมเปี่ยมปรีด์ฤดีชม
(๔)
นั่งรอบกรุง ฯ คุ้งคลองมองสายน้ำ
ช่างงามล้ำยามพิศม์พินิจสม
รอบเวียงวังดังเก่าคราวชวนชม
มิหมองตรมขรมคำพร่ำพยางค์
(๕)
ขอม้าแก้วแคล่วคล่องคนองคึก
ปานขุนศึกตรึกตรองมองหัวหาง
ดังสีหมอกออกแกร่งแรงท่าทาง
จะพานางย่างยลสนฑ์ด้นไพร
(๖)
แม้นจากเรือนเยือนป่าจะพาท่อง
ลมลู่ล่องต้องนวลชวนชิดใคร่
ดั่งขุนแผนแสนสนิทชิดเชยใคร
มิห่างไกลหมายน้องท่องไพรวัน
(๗)
ขอเตียงตั่งวางไว้ให้น้องแก้ว
ครั้นนั่งแล้วแคล้วทุกข์พลันสุขสรรค์
เหนื่อยอ่อนล้าอย่าเกรงเค้งนอนพลัน
จักเคียงกันกลั่นกลอนมาอ้อนชม
(๘)
แล้วร่ายเรียงเสียงกล่อมถนอมน้อง
ชม้ายมองผองดาวสกาวสม
ดาวแมงป่องส่องแสงแดงเรื่อกลม
ชวนชื่นชมโหมห้อมล้อมดาวราย
*****
หญิง...
(๑)
นั่งมองจันทร์ฝันไปใจยังนึก
เขารู้สึกคิดถึงเราบ้างไหมหนอ
มาอ้อนใจพร่ำคำพะเน้าพนอ
มาวอนขอพระจันทร์คราวันเพ็ญ
(๒)
ขอเพ็ชรนิลจินดาค่าสวยสด
คงงามงดเมื่อน้องใส่มาให้เห็น
แทนถ้อยคำลำนำเช้าจรดเย็น
ว่าเหมือนเป็นดั่งเช่นเสมอมา
(๓)
ขอช้างม้าพาน้องจักท่องเที่ยว
ชวนลดเลี้ยวเที่ยวไปฤทัยหา
นั่งเคียงคู่ชมรุ่งเรืองเมืองมายา
ช่างงามตากอดตระกองปองอุ่นใจ
(๔)
ชมเวียงวังครั้งเก่าเนาว์สยาม
สุดสวยล่ำยามมองธาราใส
รอบเวียงวังดังเราได้เคยไป
นั่งหลับตาสุขฤทัยให้เปรมปรีด์
(๕)
แต่จำได้หรือเปล่าเคยกล่าวว่า
อาจมีบ้างสักครามารศรี
นั่งบนเรืออ่านถ้อยคำบทกวี
ตัวพี่นี้จักพายล่องท่องทั่วไพร
(๖)
ไม่ต้องหวาดไปใยเจ้าน้องรัก
เจ้าพี่จักคัดเรือพายมิให้ไหว
ด้วยเจ้านั้นจะได้ไม่ตกใจ
ยามแม้นเรือคว่ำไปพี่คว้ามา
(๗)
ขอให้พี่จำไว้มั่นในดวงจิต
ยามห่างน้องมิใกล้ชิดเสน่หา
อย่าลืมในคำมั่นและสัญญา
ว่าจักพาล่องเรือไปในนที
(๘)
หากแม้นว่าคราใดผ่านมาอ่าน
คำกลอนหวานกล่าวแทนใจของโฉมศรี
ขอให้รู้ความนัยในฤดี
ยากเกินที่พรรณาค่าเป็นกลอน
2 ตุลาคม 2545 17:27 น.
อัลมิตรา
เมื่อเมียงมองชมน้องเจ้าผ่องพักตร์
ช่างงามนักงามสมสวรรค์สร้าง
อยากมอบใจใกล้ชิดสนิทนาง
แต่ช่องว่างระหว่างกันนั้นไกลเกิน
เจ้าอยู่สูงเกินสอยลอยเด่นฟ้า
ยามยิ้มมาสะพร่างใจให้พี่เขิน
มายั่วเย้าเร้าใจเหมือนหยอกเอิน
ให้สะเทิ้นสะท้านรักปักใจนาง
หากแต่เพียงมองผ่านหวานสลด
รักไม่งดไม่งามไซร้ใจหมองหมาง
ห่างเหลือเกินสุดเอื้อมคว้าดรุณนาง
จำต้องพรางใจลี้อกพี่ตรม..
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
761
