11 พฤศจิกายน 2545 22:51 น.

นักเรียนโคลง

  
.....ฉันทลักษณ์หากผิดเพี้ยน................พจน์ขยาย
เพียงแค่บทสาธยาย.............................แผกบ้าง
พินิจจิตติดสักกาย*..............................แฝงอยู่
หากผิดอย่าคิดร้าง...............................จากห้องอาศรม ฯ

.....เพียรเขียนเวียนอ่านซ้ำ...................สบสมัย
อาจถ่องกถาอุทัย*................................ถี่ถ้วน
เรียงร่ายอาจพิศมัย...............................เสมือนท่าน-  พิชญ์นา
มิเนิ่นอาจเลิศล้วน-...............................ท่วงถ้อยกานท์กวี ฯ   
 
สักกาย... ความเป็นตัวของตัวเอง
กถาอุทัย...คำปรารภ...คำนำ...เรื่อง..

797

love

comment

11 พฤศจิกายน 2545 22:17 น.

ปลอบ..เพื่อน

อัลมิตรา

จักตอบถ้อยร้อยเรียงเผดียงบท
ทั้งร่ายรจน์พจนาคราโศกศัลย์
เหตุใดฤารักมาพรากจากชีวัน
คนรักกันใยพลันมาผันแปร

หากเคยเคียงเรียงชิดพิสวาท
มาคลายคลาดดั่งมีดบาดใจเป็นแผล
ถูกกระชากเจ็บร้าวหนาวดวงแด
คงมิใช่รักแท้อย่าอาวรณ์

เมื่อเวลาพาให้พบประสบรัก
แล้วก็หักพรากใจจากสายสมร
ควรแล้วหรือที่คิดอาลัยอาวรณ์
ด้วยเพราะย้อนกลับคืนฝืนไม่มี ...

ปล่อยให้ผ่านกาลปลอบชอบด้วยจิต
กลับย้อนคิดพิจารณาให้ถ้วนถี่
เจ็บตอนนั้นดีกว่าร้าวเฉาฤดี
ลุกขึ้นเถิดคนดีอย่าเศร้าใจ ..

728

love

comment

11 พฤศจิกายน 2545 14:53 น.

ปณิธาน..ข้าพเจ้า

อัลมิตรา

  
.....หวานเอยเผยผ่านพ้อง......................พจน์พยางค์
สดับดั่งทิพย์ดุริยางค์..............................กึกก้อง
ข้าพฯ...ส่งโคลงปราศหมาง.....................จิตหม่น
หลายหลากวากย์โคลงคล้อง....................คล่องคล้ายเธียรไทย ฯ

.....สรรพรสอาจพ่ายแพ้.........................รสธรรม์ 
จักมั่นตราบนิรันดร์...............................ไป่ร้าง
ตาลหวานหากคืนผัน..............................แปรผ่าน
อาจจืดหมดรสค้าง.................................ซ่านลิ้มชิวหา ฯ

.....อันตาลหวานลิ้นอาจ..........................อันตรธาน
หากพจน์รจน์ขับขาน..............................เพราะพริ้ง
จักคงบ่งอนันตกาล................................นานเนิ่น
คงติดจิตสิงคลิ้ง*....................................ตราบฟ้าดินสลาย ฯ


สิงคลิ้ง ...สง่างาม งดงาม

716

love

comment

10 พฤศจิกายน 2545 17:06 น.

ยกหนี้ผอง - ให้อภัย

อัลมิตรา

จะยกหนี้ให้ใครให้ยั้งจิต
ควรพินิศพิศความให้ถ้วนถี่
ค่าของมันไม่ว่าน้อยหรือมากดี
สำคัญที่ความหมายมิใช่เงิน

หากสดับรับคิดแต่น้ำหนัก
อาจคิดทักท้วงยามถามเหตุผล
หนี้ใหญ่น้อยก่อเกิดได้ทั่วทุกคน
เพราะความจนข้นแค้นแสนมากมี

แล้วถามกลับรับได้ไหมใครตอบบ้าง
หนึ่งบาทยั้งเปรียบว่าโจรกร่นทุกที่
ห้าร้อยล้านโกงชาติสิ้นยังว่าดี
เปรียบสองโจรนี้ทีใคร(เลว)กว่ากัน

นับเป็นโจทย์ที่ซ่อนนัยใครไม่รู้
รอให้ปู่เปิดเผยเฉลยเป็นฉันท์
อัลมิตราจะขอตอบไปโดยพลัน
ยกหนี้นั้นครั้นชอบคนมอบอภัย..

662

love

comment

10 พฤศจิกายน 2545 16:46 น.

๏ ๏ สมัคร สมาน เสมอ เสมือน ๏ ๏

อัลมิตรา

.....สมัคร...รักร่วมคล้อง...................โคลงกานท์
สมาน...มั่นศัพท์ผสาน........................แซ่ซ้อง
เสมอ...สืบสิทธานต์สนาน...................โศลกท่วง  
สมร...มาตรอาจรัดคล้อง...................เกี่ยวใกล้สนิทสนม ฯ



สิทธานต์... .หลักการ...ความเห็นที่ต้องกัน.

บทโคลงสั้นๆ สำหรับเพื่อนๆในthaipoem ทุกๆท่าน ด้วยมิตรภาพตราบสิ้นฟ้า

858

love

comment