22 พฤศจิกายน 2545 15:47 น.

รักพรากที่บางพลัด

อัลมิตรา


.....ถึงบางพลัดอาจพ้น...........................คนงาม 
ดุจพรากอยากทวนถาม.........................นิ่มน้อง 
สำเนียงเยี่ยงติดตาม.............................หวานแว่ว-  จริงแม่ 
พรายหลอกฤามนต์คล้อง........................เกี่ยวให้ใจคนึง ฯ 

.....หากพลัดพรากยากคล้อย...................จิตคลาย  แม่เอย 
เกินร่ำจำเรียงหมาย..............................หม่นแท้ 
คราวคลาดอาจเดียวดาย........................ใจเปลี่ยว 
ดุจสมุทรไพศาลแล้................................ปราศเย้ามัสยา ฯ 
				
22 พฤศจิกายน 2545 10:15 น.

@ เกินคำบรรยาย @

อัลมิตรา

  
อยากรำพันวรรณกรรมคำหวานแว่ว
อาจไม่แคล้วแน่วเนื่องเรื่องใดได้
หากแต่คงตรงจิตลิขิตไป
ตามที่ใจหมายเขียนมิเพื้ยนความ

ดุจฟากฟ้าคราหม่นพ้นแสงส่อง
จักร่ำร้องหมองใจใช่หักห้าม 
ใช่เป็นเพียงเรียงร้อยคล้อยถ้อยความ
แต่สุดห้ามยามไกลให้หายครวญ 

ดุจหักห้ามปรามจิตคิดถึงเจ้า
เคยอยู่เหย้าเฝ้าคลอพนอหวล
ยังพร่ำเพรียกเรียกร้องห้องใจรวน
ยามแย้มสรวลชวนพิศยังติดตา

ดุจฤทัยใคร่ใฝ่ไล้โลมชื่น
คงระรื่นหมื่นซึ้งถึงเสน่หา
กอดประคองแนบแน่นแฟ้นวิญญาณ์
ให้หวนหาครากายไกลนวลนาง

ดุจอักษรทั้งหมดที่จรดร่าย
ยังมิใช่ใกล้เคียงแม้เสี้ยวห่าง
โอ้ใจเอยเผยสิ้นมิอำพราง
ว่ารักนางเกินคำพร่ำบรรยาย

ดุจดาวเดือนที่เกลื่อนกลางเวหน
มากมายจนเกินนับสดับไหว
แต่เพียงหนึ่งที่คงมั่นมิพรั่นไป
คือหัวใจที่มอบให้มิคลายคลอน
				
22 พฤศจิกายน 2545 00:05 น.

อย่ากวนน้ำให้ขุ่น

อัลมิตรา

.....ตะกอนนอนนิ่งแล้ว....................อนุสัย
ปราศสิ่งอิงคนไกว............................ขุ่นข้น
เปรียบจิตพิสิฐสมัย...........................ไกลหม่น  หมองนา
หากแกว่งไกวอาจล้น........................เอ่อด้วยอกุศล ฯ


พิสิฐ....เป็นคำกิริยา...แปลว่า...วิเศษ...ประเสริฐ..				
20 พฤศจิกายน 2545 22:40 น.

ขอเป็นจันทร์

อัลมิตรา

 หญิง..

จะขอเป็นจันทร์งามยามราตรี
สถิตย์ที่กลางนภาเวหาหน 
ระยิบระยับวับวาม ณ เบื้องบน 
ลิขิตกานท์จารสกลนิพนธ์ความ

 ชาย..

 ขอรักจันทร์งดงามอร่ามฟ้า  
ชิดนภางามงดจรดเวหน    
ยามต้องแสงอ่อนช้อยคล้อยกมล 
กวีนิพนธ์สกลกานท์สราญใจ


  				
20 พฤศจิกายน 2545 22:35 น.

งามนัก..เจ้าดอกไม้

อัลมิตรา

หนึ่งดอกนั้น...งดงาม...น้ำใจเจ้า
หนึ่งดอกนั้น...อับเฉา...ใต้เงาฝัน
หนึ่งดอกนั้น...เบ่งบาน...อย่างเช่นจันทร์
หนึ่งดอกนั้น...สร้างสรร...กาลวารี

จะดอกไหน...ในโลก...ล้วนชูช่อ
ล้วนสรรค์ต่อ...เป็นไป...ในวิถี
ขอเพียงหนึ่ง...เดียวนั้น...ในชีวี
ดอกไม้มี...คนเห็นเป็น...กำลังใจ

งดงามนัก...หากถาม...ความเป็นจริง
งามงดนัก...หลากสิ่ง...ที่สูญหาย
งดงามนัก...ชีวิต...ที่พลิ้วพราย
งามงดนัก...สหาย..ในดงดอน

อยากจะถาม...เหนื่อยไหม..งามดอกไม้
บานไสว...ชูดอก..กวีกลอน
เพื่อท้าทาย...สร้างหวัง...ฝูงภมร
ให้ก่อนนอน...เคลิบเคลิ้ม...ด้วยใบบาง...

   				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟอัลมิตรา
Lovings  อัลมิตรา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงอัลมิตรา