14 มีนาคม 2546 11:07 น.
อัลมิตรา
เกิดเป็นคนแต่ไยหัวใจทาก
เฝ้ากาฝากเสาะแสวงแหล่งโภคผล
หรือสังคมของเราเข้าตาจน
จึงแต่งกลกาฝากทากเหลือบไร
หวังจะไปไต่สูงมุ่งภูผา
เพียงเดินช้าใจท้อรอไม่ไหว
จึงแปลงร่างพรางตัวเปลี่ยนหัวใจ
เกาะขาคนหัวใครไต่ตะบึง
รู้บ้างไหมคืนวันพระจันทร์โศก
เห็นร้อนโกรกกรีดกราดโลกขาดผึง
กลิ่นอายพิษแผ่ไปไพรรำพึง
น้ำตาเดือนจะเตือนตรึงถึงผู้ใด
ก็ไปเถิดหากไต่แล้วใจสุข
ไปวางทุกข์ธารกลีให้ปรี่ไหล
จะปัดแข้งแกล้งขัดเชิญปัดไป
เธอเพียงผู้เหยียบบันไดมิใช่ดาว
14 มีนาคม 2546 11:06 น.
อัลมิตรา
จะบินไกลไยจ้องแถมร้องลั่น
ดึงขาฉันทำไมใครมาฉวย
แค่ยืมหัวเหยียบหน่อยจะต่อยมวย
เถิดน่าช่วยฉันก่อนจะย้อนคืน
ด้วยไม่ลืมกันหรอกจะบอกให้
เขาทำกันถมไปใครจะขืน
อุปถัมภ์พร่ำฝากถึงยากกลืน
แต่ก็เห็นยิ้มชื่นระรื่นชนม์
เมื่อชาติก่อนฉันหนาพญาทาก
หน้าแข้งใครขนมากจ้องถากขน
จนเสียงลือเล่าอ้างทั้งตำบล
ว่าลิ้นยนต์เจาะยางบางต้องยอม
ปล่อยฉันก่อนเหลือบริ้นขอบินสูง
แล้วค่อยจูงมือมาถ้าจะหอม
ดึงกันไปดึงกันมาจะพางอม
ตกลงไปตัวปลอมเขาพร้อมแซง
13 มีนาคม 2546 23:45 น.
อัลมิตรา
หญิง..
...เพราะความรักมักบังเกิดอย่างเพริศแพร้ว
งามอย่างแก้วเนื้อบางสว่างใส
ส่องประกายแวววับจับในใจ
หาสิ่งใดยากเปรียบมาเทียบกัน
...แก้วกังวานปานเสียงสำเนียงเสนาะ
ฟังไพเราะแว่วหวานปานสวรรค์
ร่วมเรียงร้อยถ้อยคำแจ้วจำนรร
ร่วมสร้างฝันกลั่นจากใจไว้เคลียคลอ
...สุขนั้นสุขเกินกว่าจะหาไหน
ทุกข์นั้นทุกข์หากวันใดใจเกิดท้อ
รักนั้นรักยามเคียงเขาเฝ้าพนอ
รอนั้นรอวันเราเข้าคู่ควง
...นี่เพราะเป็น มหัศจรรย์วันแห่งรัก
ค่อยฟูมฟักฝากฝันสวรรค์สรวง
กระจ่างใจไขว่คว้ามาทับทรวง
ยามติดบ่วงรักร้อยคอยหากัน
+.*~*+::~..*~*...*~* ..**~*+.~*+.
ชาย ..
คงเป็นเพราะฟ้าเบื้องบนท่านด้นไว้
กำหนดให้ดวงชีวันนั้นสุขสม
ขีดชะตาพาประสบจบภิรมย์
ล้วนสร้างสมสืบสานตำนานใจ
แก้วใดเอ๋ยเฉลยนัยแก้วใจข้า
เอ่ยวาจาแว่วหวานเปรียบตาลได้
ร่วมร้อยเรียงขับขานกังวาลไป
รังสรรค์ไซร้จากห้วงจินต์ให้ยินดี
สุขนั้นสุขเกินกว่าหาใดเทียบ
ทุกข์ยากเปรียบเปรยใดมาแทนที่
รักนั้นรักมั่นคงยืนยงทวี
รอวันที่หนทางรักประจักษ์วาง
นี้เพราะเป็นมหัศจรรย์วันแห่งรัก
ที่ฟูมฟักดวงหทัยมิให้หมาง
จากสองกายรวมหนึ่งใจมิอำพราง
ร่วมรอยสร้าง......รักนั้นมหัศจรรย์จริง
13 มีนาคม 2546 22:38 น.
อัลมิตรา
ซาบเสียงเพลงบรรเลงแว่วแผ่วหวามหวาน
นกกาไก่บินรับขานชานบ้านไหว
พี่ออกแขกแลกต้นกล้าท้าลมไกว
แม่นวลใยปรุงมื้อใหญ่ให้พี่ชม
ฝีมือแม่ใครแน่ท้าท่าจะม้วย
บ่ายซ้อมมวยช่วยงานวัดจัดสวยสม
คืนวันเก่านึกเศร้าใจยิ่งกลัดตรม
ลิ้นพาลขมดมอาหารนานผอมโซ
คิดถึงรสอาหารในงานวัด
แม่วางจัดจานสวยข้างถ้วยโถ
ตั้งสำรับเรียงไว้ใต้ต้นโพธิ์
เหล้าสาโทก็จัดวางข้างขี้เมา
กลิ่นข้าวหอมยวนจริงยิ่งหอมหวน
คิดถึงนวลน้องนุชสุดอับเฉา
คิดถึงเสน่ห์ปลายจวักยอดรักเรา
ทุกค่ำเช้าเคยพร่ำพรอดกอดอนงค์
13 มีนาคม 2546 22:23 น.
อัลมิตรา
ดูยี่เกเขาเล่นเหมือนเช่นน้อง
นั่งเหม่อมองดูไปใจเริ่มท้อ
ก็นางเอกเขามีที่คู้คลอ
ตัวเราหนออยู่เดียวช่างเปลี่ยวใจ
ลุกจากโรงยี่เกเร่ดูหนัง
หลบไปนั่งหมองหม่นเกินทนไหว
นางเอกสวยด้วยพระเอกหล่อเกินใคร
ตัวเราไซร้แค่พระรองมิมองเลย
จะงานวัดงานใหนไม่ไปแล้ว
โธ่ .!.เดินแกร่วแล้วเศร้าโอ้เราเอ๋ย
มาคนเดียวกลับคนเดียวอีกตามเคย
ไม่มีเลยเหมือนเขาอื่นชื่นคู่กัน
Calendar
Lovers
43 คน เลิฟอัลมิตรา
หน้าส่วนตัว
968
