ฉันคิดว่าฉันพร้อม จะอยู่ลำพังได้...ไม่หวั่นไหว แต่ความมืดของค่ำคืนมันโหดร้ายเกินไป มันกัดกินความเข้มแข็งของใจทุกนาที กอดตัวเองทุกครั้งน้ำตาไหล กอดยังไงใจไม่อุ่นขึ้นสักหน หากได้เกาะกุมมือใครแค่สักคน ความหมองหม่นคงคลายหายไปเอง แต่ไม่มีใครคนนั้นให้ฝันถึง ฉันจึงยังต้องเหงาเศร้าแบบนี้ หากคนนั้นผ่านมาฟ้านำทางเค้าที ฉันอยู่ตรงนี้...เพื่อพบเจอ