30 มกราคม 2553 18:22 น.
อันฝัน
ทำไมคืนนี้รู้สึกเหว่หว้า
กำลังใจที่เคยมีมากลับแห้งหาย
แค่ซักคนที่อยากให้เคียงกาย
ก็กลับกลายเป็นไม่มีใคร
ความเหว่หว้ากัดกร่อนใจคนเหงา
เงียบๆลำพังกับเงาที่โหดร้าย
ถ้าขอพรสักข้อหนึ่งได้ดั่งใจ
ขอได้ไหมลมหายใจให้หมดลง....
4 มกราคม 2553 14:26 น.
อันฝัน
เหงา...เสียจนน้ำตารินไหล
ด้วยหวังให้ใครสักคนช่วยปลอบขวัญ
แต่ไม่มีแม้สักคนข้างเคียงกัน
น้ำตาจึงอาสาทำหน้าที่นั้นแทน...
17 กรกฎาคม 2552 14:10 น.
อันฝัน
อาจไม่เคยมีเหตุผลที่ทนรัก
ทนรู้จักคบเธออยู่แบบนี้
ตาบอดเห็นผิดเป็นชอบดี
แต่จากนี้ฉันคงมีเหตุผลดีๆ
" ที่จะเลิกรา"
6 กรกฎาคม 2552 15:24 น.
อันฝัน
ไม่ต้องแสดงออกทางสายตาว่ารังเกียจ
ไม่ต้องเอ่ยออกมาว่าเกลียดกันแค่ไหน
ไม่ต้องเลี่ยงเดินอ้อมโลกไปแสนไกล
ไม่ต้องคิด บ่นในใจว่ารำคาญ
ฉันก็เหนื่อยเหมือนกันที่ผ่านมา
ที่ทุ่มเวลาเทใจไปแล้วสูญเปล่า
ฉันเซ่อซ่าไม่ควรคู่อยู่ข้างดาว
ขอจบแล้วเรื่องงี่เง่าของหญิงผู้โง่เขลา "ที่รักเธอ"
6 กรกฎาคม 2552 12:31 น.
อันฝัน
รู้ดีว่าไม่มีทางได้เป็นคนรักของเธอ
แต่ก็ยังอยากเจอให้ใจได้หวั่นไหว
แอบมองแอบยิ้มคนเดียว...เรื่อยไป
แอบร้องไห้ถ้าเจอใครเดินข้างเธอ
เธออย่าหาว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ
เพราะเธอน่ะจะเข้าใจอะไรคนอย่างฉัน
ก็เธอทั้งหล่อทั้งเท่แถมโด่งดัง
มีแต่คนล้อมหน้าล้อมหลังเสียจนชิน
เธอไม่รู้หรอกว่า"คนแอบรัก"
ความอึดอัดมันมีมากแค่ไหน
รักทั้งที่รู้ว่าเธอนั้นไกลเกินเอื้อมไป
"รักทั้งที่รู้ตัวว่าไม่มีอะไรคู่ควร"
หน้าส่วนตัว
1831
