4 พฤษภาคม 2547 01:24 น.
อัณณพ
หลับดีไหม
เหว่หว้า เหงาเหเงา ใจเศร้า
เราหนอเราทำไมเป็นเช่นนี้
วอนฟากฟ้า วอนดาราก็เมื่อยเต็มที
ใจเราตอนนี้เป็นอะไรไฉนนอนไม่ลง
ผลุบผลุบโผล่โผล่อยู่ใต้หมอน
พอจะนอน หน้าบางคนลอยเด่นมาเสมอ
เฮ้อ ใจหนอใจทำไมต้องละเมอ
นอนไม่นอน มัวแต่เพ้อคิดถึงใคร
โธ่เอ๊ย ป่านนี้พ่อตัวดีคงนอนหลับ
ส่วนเราคงได้แต่ขยับไม่รู้จะหลับท่าไหน
เอาล่ะ ลองอีกครั้ง ลองข่มใจ
หลับตามันไป อย่าไปสนหน้าใครที่ลอยขึ้นมา
(คิดถึงจัง ความสวยของพระจันทร์ก็ไม่อาจสู้เธอ)
3 พฤษภาคม 2547 15:14 น.
อัณณพ
สายฝนของนางฟ้า
สายฝนพรั่งพรูจากฟ้า
เหมือนน้ำตานางฟ้าที่รินไหล
เปียกชุ่มพื้นดิน และพงไพร
ให้ชีวิต และจิตใจคนอิ่มเอม
โลกมนุษย์มีความสุขกับน้ำตานางฟ้า
ที่ไหลมาอาบชีวาให้สดใส
ลืมหลงมองนางฟ้าที่เศร้าใจ
ต้องร่ำไห้ ท้อใจ ใครหนอทำ
เปรียบคนเรามักชอบมีความสุข
ไม่เคยหยุดแม้รู้อยู่บนทุกข์ผู้อื่น
มีความชั่ว ไร้น้ำใจเป็นจุดยืน
เดือนหมุนผ่าน วันเป็นคืน มิเปลี่ยนเลย
(วันหมุนผ่าน ใจคน มิเปลี่ยนเลย)
3 พฤษภาคม 2547 00:40 น.
อัณณพ
แค่นี้
รอน รอน เรื่อย เรื่อย อ่อนแรง
รักทิ่มแทงจนใจเริ่มอ่อนล้า
ไร้เรี่ยว ไร้แรง ไร้อะไรเยียวยา
รักจองจำชีวาให้ลงดิน
หนาว หนาว สั่น สั่น ใจหาย
รักกลายเป็นยาร้ายสุดขม
ทิ้งใจดิ่งรักลงตรอมตรม
ทิ้งร่างลงให้ดินอาบล้างชีวา
3 พฤษภาคม 2547 00:23 น.
อัณณพ
ฉัน และ ทะเล
ฉันเดินไปทะเลทุกวัน
หวังเพียงได้รักจากทะเลบ้าง
แต่ทุกครั้งก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
ฉันเคยตักทะเลกลับไป
หวังได้ใจทะเลบ้าง
แต่ทุกวันก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
ฉันจึงเพียรตักทะเลใส่ขวด
หวังเพียงได้ความผูกพันจากทะเลบ้าง
แต่ครั้งนี้ก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
วันนี้ฉันจึงไปเพียงนั่งมองทะเล
หวังเพียงได้ไออุ่นจากทะเลบ้าง
ทะเลให้ฉันสัมผัสเพียงบางๆ
เหมือนสงสารที่ฉันพยายามทุกวัน
วันนี้ฉันไม่ได้ไปหาทะเล
เพราะฉันสิ้นสุดตัวตนจากโลกนี้
และฉันก็ได้รู้แม้พยายามเท่าไรก็ตามที
ทะเลไม่เคยปันใจจากผืนทราย...
( ทะเลไม่เคยคลายกอดจากผืนทราย)
3 พฤษภาคม 2547 00:21 น.
อัณณพ
ฉัน และ ทะเล
ฉันเดินไปทะเลทุกวัน
หวังเพียงได้รักจากทะเลบ้าง
แต่ทุกครั้งก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
ฉันเคยตักทะเลกลับไป
หวังได้ใจทะเลบ้าง
แต่ทุกวันก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
ฉันจึงเพียรตักทะเลใส่ขวด
หวังเพียงได้ความผูกพันจากทะเลบ้าง
แต่ครั้งนี้ก็เลือนลาง
ทะเลไม่เคยปันใจให้ใคร
วันนี้ฉันจึงไปเพียงนั่งมองทะเล
หวังเพียงได้ไออุ่นจากทะเลบ้าง
ทะเลให้ฉันสัมผัสเพียงบางๆ
เหมือนสงสารที่ฉันพยายามทุกวัน
วันนี้ฉันไม่ได้ไปหาทะเล
เพราะฉันสิ้นสุดตัวตนจากโลกนี้
และฉันก็ได้รู้แม้พยายามเท่าไรก็ตามที
ทะเลไม่เคยปันใจจากผืนทราย...
( ทะเลไม่เคยคลายกอดจากผืนทราย)
หน้าส่วนตัว
752
