30 พฤศจิกายน 2553 21:19 น.
อัญชิตา
ใจตื่นเต้นหวั่นไหวไม่เป็นสุข
เมื่อถูกรุกด้วยคำถาม"แต่งกันไหม"
ปากไม่ตอบแต่ยอมรับหมดหัวใจ
พยักหน้าแทนกลับไปไม่ลังเล
อยากจะจัดงานแบบไหนขอให้บอก
เอาแบบจีนแบบเมืองนอกหรือบุฟเฟ่
ลองปรึกษาญาติผู้ใหญ่ไม่รวนเร
โอ้ละเห่สาวเจ้ายิ้มปริ่มแก้มบาน
เจ้าสาวมือสมัครเล่นเพิ่งเริ่มต้น
เปลี่ยนแปลงตนลดความอ้วนน่าสงสาร
งดอาหารหวานมันไปทุกจาน
เพื่อให้ผ่านการลองชุดสุดอดทน
เหลืออีกไม่กี่วันจะมาถึง
การแต่งงานในชีวิตเพียงหนึ่งหน
เป็นเจ้าสาวมือสมัครเล่นเช่นหลายคน
แต่ก็คุ้มค่าเหลือล้นที่ได้เป็น
กำลังเตรียมตัวที่จะเป็นเจ้าสาวในอีกไม่กี่เดือนแล้วค่ะ
อยากรู้ความรู้สึกของพี่ๆและเพื่อนๆจังเลยว่า เมื่อถึงวันนั้นแล้วเป็นอย่างไรกันบ้าง ตื่นเต้นๆๆๆๆ
16 ตุลาคม 2553 23:11 น.
อัญชิตา
เธอเป็นใคร ฉันไม่เคย จะรู้จัก
เธอเป็นใคร มาทายทัก ให้ลุ่มหลง
เธอเป็นใคร ฝากกลอนไป ถามตรงตรง
เธอเป็นใคร ที่ฉันคง งงอีกนาน
16 ตุลาคม 2553 22:51 น.
อัญชิตา
คำว่ารัก ช่างง่ายนัก จักเอื้อนบอก
คำว่ารัก ที่ลวงหลอก ชอกช้ำไหม
คำว่ารัก หากไม่รัก จริงจากใจ
คำว่ารัก บอกออกไป ไร้คนฟัง
คำขอโทษ ช่างยากนัก จักเอื้อยเอ่ย
คำขอโทษ โกรธยังเฉย-เมยใช่ไหม
คำขอโทษ หากไม่คิด ติดที่ใจ
คำขอโทษ บอกออกไป อภัยกัน
25 กันยายน 2553 20:53 น.
อัญชิตา
หมดหนทางเยียวยาให้คืนกลับ
ความห่วงหาเริ่มเลือนลับห่างหนี
จากห่วงใยกลายเป็นห่างไปทุกที
ความจริงใจที่เคยมีเริ่มเปลี่ยนแปลง
จากวันนี้ฉันขอหยุดทุกทุกอย่าง
รักหลอกลวงที่เธอสร้างอย่างแสแสร้ง
จบมันไปก่อนที่ใจหมดเรี่ยวแรง
ปล่อยให้พักอย่างเข้มแข็งอีกสักครา
1 มิถุนายน 2553 22:31 น.
อัญชิตา
อยากกลับบ้านที่เราจากมานานนัก
คิดถึงคนที่เรารักเฝ้าห่วงหา
ป่านฉะนี้เป็นอย่างไรบ้างข่าวครา
ส่งกลับมาทางจดหมายให้เบาใจ
เขาเขียนเล่าว่าตอนนี้ฝนแล้งหนัก
ข้าวที่ปลูกที่ฟูมฟักอาจตายได้
เขาเลยบอกให้อดทนทำงานไป
มีเงินทองมากเมื่อไหร่ค่อยกลับมา
เขายังบอกสบายดีไม่ต้องห่วง
อยู่เมืองหลวงหมั่นดูแลตัวเองหนา
เขาก็แก่ลงทุกวันตามเวลา
จะอยู่ช้าหรือเร็วเป็นตามวัย
เขาคนนี้อุตสาหะมานะบั่น
เงินทองอันที่ได้มาจากงานไหน
เขาเก็บหอมรอมริบทุกวันไป
เพื่อให้ลูกได้มีใช้หากสิ้นลง
เขาคนนี้มีแต่จะแก่เฒ่า
อยู่กับเราจะได้นานสักแค่ไหน
พ่อกับแม่คนที่รักมากกว่าใคร
ลูกขอกราบเทิดไท้ทดแทนคุณ
หน้าส่วนตัว
1399
