6 กรกฎาคม 2546 23:35 น.
อัญชา
-ยืนร่าง-
กลับมาแล้วมาพร้อมกับความเศร้า
หอบหยิบเอาความเหงาเป็นของฝาก
อยากให้เธอดูแลหัวใจให้มาก
คงไม่ลำบากยากเกินนะหัวใจ
อยากให้เธอลบลืมเลือนอดีต
อย่าไปขีดกำกับทับเส้นใต้
อย่าไปมองจ้องจดสิ่งที่ผ่านไป
อย่าให้ใจต้องร้าวทุกข์ระทม
อยากเพียงเห็นใบหน้าอันสดชื่น
ทุกวันคืนอย่าหวนมาขื่นขม
เจ็บที่ใจก่อรอยร้าวทุกข์ระทม
อย่าถมตรมติดจิตคิดหมองมัว
อยากเป็นเพียงสายลมที่แผ่วผ่าน
พัดวันวานกลบทิ้งหมอกสลัว
ให้ฟ้ากว้างประกาศท้าหมอกมัว
เมฆสลัวให้ลอยลับไปกับตา
อยากให้เธอเป็นเช่นไม้หยั่งราก
ยืนต้นหากแม้ยามไร้ใบสดสี
รอฝนหล่นเปียกชื่นฟื้นขจี
เจริญดีกลับเป็นต้นไม้งาม
ขอต้นเจ้าเงาต้นสูงสล้าง
เด่นท่ามกลางคมขวากและเรียวหนาม
ขอจงเป็นพฤกษาที่งดงาม
พบแต่ความสุขสมทุกวันไป
.................