14 พฤษภาคม 2545 01:27 น.
อังโกะ จัง
แรงบันดาลใจหาได้จากสิ่งไหน
ไม่ใกล้ไกลอยู่ที่ใจเราสรรสร้าง
เลือกให้เหมาะกับตนและวิถีทาง
อย่าปล่อยวางหรือทิ้งขว้างความตั้งใจ
ตั้งใจทำในสิ่งที่ตนคิด
และไม่ปิดจินตนาการที่ฝันไฝ่
สู้ด้วยหวัง สู้ด้วยพลัง แห่งแรงใจ
จุดมุ่งหมาย ที่ยิ่งใหญ่....คงเป็นจริง
ขอเพียงเรา จงอย่าละ ความพยายาม
จงมองข้าม อุปสรรค์ที่คอยกั้น..เราทุกสิ่ง
ฝ่าขวากหนามด้วยสองมือ และ หนึ่งใจ จริง
ก้าวต่อไป จงอย่าทิ้ง... อุดมการณ์
14 พฤษภาคม 2545 00:24 น.
อังโกะ จัง
เป็นกิ่งไม้ให้นกน้อยได้พักพิง
เป็นหมอนอิงให้น้องน้อยได้หลับไหล
เป็นลมโชยโบกพัดให้เย็นใจ
เป็นเทียนไขให้เธอจุดส่องเพื่อนำทาง
เป็นกำลังใจในยามที่เธอท้อ
ช่วยสานต่อรอยทางที่เธอสร้าง
เธอจะอยู่อย่างมีฉันไม่อ้างว้าง
บนหนทางที่ร่วมสร้างไปด้วยกัน
12 พฤษภาคม 2545 01:02 น.
อังโกะ จัง
ถึงแม้ฉันเหนื่อยใจสักแค่ไหน
จะไม่ยอดถอดใจเป็นอันขาด
จะสู้ทนหยัดยืนอย่างองอาจ
จะกล้าหาญ ไม่ขลาดท้อ..ง้อ ชะตา
21/4/45
12 พฤษภาคม 2545 00:52 น.
อังโกะ จัง
เป็นเปลวไฟที่เหน็บหนาวกลางสายฝน
เป็นดั่งคนมีหัวใจที่ว่างเปล่า
รอให้เธอคนดีโปรดส่งข่าว
โอ้อ้ายบ่าวลืมน้องสาวแล้วหรือไร
อยู่ตรงนี้ด้วยใจที่เงียบเหงา
เพราะพี่ชายคนดีนั้นหายไปไหน
หรือลืมเลยว่ามีน้องคอยห่วงใย
หรือหัวใจไม่รับรู้ความผูกผัน
12 พฤษภาคม 2545 00:31 น.
อังโกะ จัง
กลั่นกรองความทุกข์ผ่านกระบวนการคิด
ตั้งสติและจิตใจให้เข้มแข็ง
แม้พายุรุมกระหน่ำเท่าไรจะไม่อ่อนแรง
พอฝนแห้งฟ้าก็ใสเช่นดังเดิม
กลัวอะไรเมื่ออุสาห์เกิดเป็นคน
แม้สับสนแต่ขออย่างสร้างทุกข์เสริม
ใช้ปัญญาคลี่คลายปัญหาจะเจริญ
และอย่าสร้างทุกข์เพิ่มก็สุขใจ