2 กรกฎาคม 2545 17:37 น.
อังโกะ จัง
โคลงสี่สุภาพ
Oพรประเสริญท่องแท้ มงคล
อันที่ทุกปวงชน ไขว่คว้า
หากใครใคร่ทำตน ดังกล่าว ในหลัก
ยึดมั่นศรัทธากล้า มั่นแล้ว ในตน
Oอันคนดีบ่เลี้ยง คนพาล
คนชั่วพาแหลกราน ป่นปี้
บัณฑิตเช่นอาจารย์ ควรแก่ คบนา
มวลเหล่ามงคลนี้ เที่ยงแท้ กมล
Oบุคคลควรกราบไหว้ บูชา คนดี
อันถิ่นเหมาะสมหา พึ่งได้
อันบุญเก่านำพา ความรุ่ง เรืองแฮ
คนที่ฟังมากไซร้ ย่อมรู้ มากตาม
Oศิลป์งามเลิศย่อมเอื้อ ประกอบ กิจใด
ก็ย่อมมีคนชอบ แน่แท้
วินัยใคร่ประกอบ ดียิ่ง นักแล
ผุดผ่องมงคลแท้ ไม่น้อยเลยนา
Oวาจาดีก่อเกื้อ ดีเลิศ
เปรียบเช่นพรประเสริฐ ยิ่งฟ้า
ความดีย่อมชูเชิด ประเสริฐ คนนา
ยึดมั่นมงคลกล้า ผ่องแผ้วในธรรม
Oเพียรบำรุงต่อทั้ง บิดา มารดร
และช่วยเหลือลูกยา บ่เว้น
สงเคราะห์ซึ่งภรรยา เป็นสิ่ง ควรแฮ
งานที่มีทำบ่เว้น คั่งค้างลำบาก
Oบริจาคก่อเกื้อ ทำทาน เถิดแฮ
อันซึ่งศฤงคาร ห่อหุ้ม
เพียรธรรมย่อมสราญ มิขุ่น ข้องนา
และช่วยเหลือญาติคุ้ม เมื่อครั้งอับจน
Oงดทำตนชั่วร้าย โฉดเขลา
งดเหล่าของมึนเมา คลั่งไคล้
ทำดีเรื่อยเถิดเรา และบ่ หยุดแฮ
เพราะเมื่อประมาทไซร้ เสื่อมแท้บัดซบ
Oเคารพและอ่อนน้อม ก็คือ มงคล
จงถ่อมตนนับถือ อ่อนน้อม
สันโดษนั่นก็คือ มิเห่อ เหิมนา
มวลเหล่ามงคลน้อม ใส่ไว้กายกัน
Oกตัญญูเครื่องชี้ คนเลิศ ความดี
เป็นเครื่องชูเชิด ทั่วหล้า
ฟังธรรมย่อมบังเกิด ผุดผ่อง จิตแล
ทำอยู่เป็นนิตย์กล้า ผ่องแผ้วจิตตน
Oอดทนและอ่อนน้อม ยอมรับ คำสอน
ก็ย่อมจะสดับ หยั่งรู้
หากใครใคร่อยากรับ พรที่ เลิศนา
ก็ย่อมเอาธรรมสู้ เพริศแพร้วสรณะ
Oสมณะย่อมชี้ พรมา ให้เอย
และค่อยสนทนา แก่นแท้
ธรรมะที่สรรหา ก็ย่อม เกิดแฮ
มิใคร่จะยอมแพ้ แน่แท้อาชวะ
Oตบะจักย่อมไหม้ กิเลส
ก็เพื่อทำลายเหตุ ชั่วช้า
ครองตนอยู่ในเพศ ผุดผ่อง
เป็นเช่นดังผืนผ้า บ่ใกล้อริ
Oอริยสัจนี้ เป็นทาง ปลดทุกข์
ก็เพื่อจะถากถาง ชั่วร้าย
นิพพานย่อมเป็นทาง พบสุข
นิพพานราวกับคล้าย ล่วงพ้นบ่วงกรรม
Oโลกธรรมซึ่งล้วน เป็นปกติ
หากหวั่นไหวในอก รุ่มร้อน
เราเองไม่ควรพก หมกมุ่น
จิตที่ปลอดความร้อน ไม่เศร้าลำบาก
Oปราศจากต่ำช้า ธุลี
ใจย่อมจักเป็นศรี ผ่องแผ้ว
เกษมย่อมจะมี ปกแผ่ จิตนา
มวลเหล่าพรเพริศแพร้ว ถ่องแท้มงคล
-------------------------------------------------------------------------------------------
ปล. โคลงสี่สุภาพที่ ข้าพเจ้า แต่งนี้ ได้ นำมาจาก มงคลสูตร 38 ประการ
ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ถึงเรื่องสิ่งที่เป็นมงคลแก่ ผู้ที่ ปฏิบัติ ทุกคน
โคลงนี้ อาจไม่สละสลวยนัก เพราะ ข้าพเจ้าเอง ก็ไม่ถนัดในการแต่งโคลง
แต่ก็ขอฝากไว้ให้ เพื่อนๆ ได้อ่าน และ ติชม กับ นะคะ
อีก ประการหนึ่ง ข้าพเจ้า ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกรุณาชี้แนะข้าพเจ้าในเรื่องการแต่งโคลงสี่สุภาพด้วยนะคะ
โดย เฉพาะ ท่าน วฤก หรือ ผศ.นพ.ธีรวรรธน์ ขันทอง
ที่ท่าน ได้ กรุณา เมล์ มาติชม และ ให้ความรู้แก่ ดิฉัน ด้วย นะคะ
กราบขอบพระคุณ ไว้ ณ ที่นี้ ด้วย ค่ะ
นางสาว บุษราคัม พวงทอง
27 มิถุนายน 2545 01:26 น.
อังโกะ จัง
อันคำชายหวานชม..........เพียงลมลิ้น
พอหวานสิ้น..............ลิ้นลม.......คงขมนั่น
หากวาจาหวานเชือด..............บาดใจกัน
คำหวานนั้นคงเปรียบมีด........กรีดกลางใจ
-------------------------------------------------------------------
แต่ความหวาน....บ้างก็หล่อเลี้ยงดวงจิต
หากหวานจากมิตรภาพ............ที่โปร่งใส
ไม่เคลือบแคลง...............หรือ ทุจริต ใจ
หวานนั้นไซร้..............ที่ อาบชุ่ม ฤดีแด
--------------------------------------------------------------------
อันยาขม.........นั้นแก้ลม..........ให้หายได้
อันคนร้าย........ที่สันดาน............ยากเกินแก้
ภายนอกเปลือกที่ห่อหุ้ม............ให้คนแล
ภายในแย่...........ถึงเปลือกดี......ใช่มงคล
--------------------------------------------------------------------
คนเราควรดีจาก...............ใน และ นอก
ใช่เพียงหลอก ด้วยปากหวาน.........ให้สับสน
ขอเพียงแค่...........ความจริงใจ........ต่อทุกคน
ไร้เล่ห์กล...............ลวงล่อ................ให้ ปวดใจ
-------------------------------------------------------------------
24 มิถุนายน 2545 23:05 น.
อังโกะ จัง
ใครจะมารู้ใจฉันตอนนี้
ว่าฉันมีเธออยู่ข้างในนั้น
อย่าไปฟังเสียงใครเค้าพูดกัน
ว่าตัวฉัน นั้นเอง คิดอย่างไร
---------------------------------------------------
ใครเค้าจะไปรู้ซึ้งใจใครได้
นอกจากใจ ตัวเราเอง........ใช่คนไหน
เป็นคนสั่งให้เดินทางเสียงร้องเรียกของหัวใจ
ไม่มีใคร.........จะรับรู้ความต้องการ
---------------------------------------------------
อันความรักก็มีหลายรูปแบบ
ให้เจ็บแสบ.....บางครั้งก็อ่อนหวาน
บ้างก็สุข....บางก็ทุกข์ ...ทรมาน
บ้างแหลกราน.......เพราะว่ารักนั้นทำลาย
----------------------------------------------------
แปลกจริงหนอ เวลาที่มีความรัก
ใครมาทัก....ใครมาเตือน...เป็นไม่ได้
ชอบดิ้นรน.....ทำแต่สิ่งที่......อยู่ในใจ
รักนั้นใช่.......ใครจักรู้.........นอกจากเรา
----------------------------------------------------
บ้างแค่นึกถึงเค้า..................ก็ชื่นจิต
แค่ได้พิศวาส......................เพียงแต่เค้า
แค่ได้ยินเพียงเสียงเค้าเพียงเบาๆ
ใจของเราก็เหมือนว่าว..........ที่ล่องลอย
----------------------------------------------------
แปลกจริงหนอ................ทำไมโลกต้องมีรัก
แปลกยิ่งนัก.....................ทำไมใจดวงน้อย
ถึงรู้สึกว่ากำลัง..................ได้รอคอย
ดาวดวงน้อย......................มาประดับ กลางหัวใจ
-----------------------------------------------------
23 มิถุนายน 2545 23:57 น.
อังโกะ จัง
อ้ายบ่าวคนดี ชอบหายหน้า
คอยหลบตา ไม่สนใจ ว่าใครเค้า
รักและผูกพันเป็นห่วงใย ต่อ .......อ้ายบ่าว
ปล่อยน้องสาว ให้มานั้งเศร้าเสียใจ
---------------------------------------------------------
หรือเพราะว่า น้อง คนนี้ ไม่น่ารัก
จนพี่ชายไม่อาจ อยากอยู่ใกล้
จึงหลบลี้ หนีหน้าหายไปไกล
ย้ายไปไหนก็ไม่เคย ส่งข่าวมา
------------------------------------------------------------
ปล่อยให้น้องสาวต้องเหงา และ เป็นห่วง
วันคืนล่วง...........อ้ายบ่าวก็ ไม่เคยโทรมาหา
หรือว่าน้องสาวคนนี้ เป็นแค่คนนอกสายตา
และ ไม่มีคุณค่าให้.....................ใคร ควรใส่ใจ
--------------------------------------------------------------
คิดแล้วก็สงสารใจตัวเอง
ที่คอยเป็นห่วงเค้า เอาใจใส่
แต่เค้าก็........ทำเหมือน ไม่รู้ใจ
ว่ามีใคร ตรงนี้......นั้น อาทร
--------------------------------------------------------------
หากยังคง ผูกพัน เช่นฉันบ้าง
ช่วยลบล้าง ความเสียใจ ...ให้ถ่ายถอน
น้อง คงนี้ หัวใจ มันเต้นอ่อน
รออ้ายบ่าว อาทร และ เห็นใจ
------------------------------------------------------------
จะได้ไหม จะร้องขอ เพียงเท่านี้
จะไม่ขอ ของขวัญที่ยิ่งใหญ่
ขอแค่เพียงความรัก ความห่วงใย
จากพี่ชาย คนไกล.........นิสัยดี
----------------------------------------------------------
22 มิถุนายน 2545 00:17 น.
อังโกะ จัง
อยากปลอบขวัญเธอคนดีให้คลายเศร้า
ลบรอยร้าว.........ที่ให้ให้ใจเธอเศร้าหมอง
แสนสงสารเมื่อเห็นเธอ..........น้ำตานอง
กับความรัก..............สำรอง.....ปองแต่ความระทม
-------------------------------------------------------------------------
ใครหนอช่าง ทำร้ายใจ คนดีได้
ฉันขอให้..........เธอนั้นกลับมาสุขสม
ลบรอยร้าว........เลิกซึมเศร้า เหงาระทม
เค้าก็เป็น..........เช่นสายลม ผ่านพัดมา
-------------------------------------------------------------------------
อยากเห็นเธอคนดี ทำใจได้
ยังไม่สาย............ยังมีคนเค้าเห็นค่า
เธอนั้นเปรียบ.....เช่น เพชร....ไม่เสื่อมราคา
ถึงแม้ว่า..............อาจถูกฝัง อยู่ในตม
--------------------------------------------------------------------------
แล้ววันหนึ่ง..........เธอจะพบ ชีวิตใหม่
ที่สดใส สวยงาม ไร้ความขื่นขม
เพราะ คนดี..........ถึงแม้เค้า ไม่นิยม
แต่ฉันขอ ชื่นชม.......ในตัวเธอ
---------------------------------------------------------------------------
กลับมาเป็นตัวเองอีกได้ไหม
อย่าให้ใคร มาทำร้ายใจ เมื่อเธอเผลอ
ถึงวันนี้...........ไม่มีเค้าอยู่กับเธอ
แต่เพื่อนอยู่กับเธอเสมอ.............ทุกเวลา
------------------------------------------------------------------------------
ปล. กลอนนี้ ขอมอบ ให้ พี่ชาย คนหนึ่ง ที่ ชอบ แต่งกลอนเศร้าๆ นะคะ
ไม่รู้ว่า ฝังใจ กับเรื่องใด อยู่ ไง น้องสาวคนนี้ ขอเอาใจ ช่วยพี่ชาย ที่น่ารัก คนนั้นนะคะ ไงก็ขอให้ เจอ คนที่ใช่ และ มีความสุขใจ นะคะ
หน้าส่วนตัว
9479
