25 กุมภาพันธ์ 2545 22:33 น.
อัครโชค
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ร้อนระอุ..คุคลุ้ง..จนฟุ้งซ่าน
ถึงนงคราญ..ในฝันเพริศ..บรรเจิดโฉม
สำเนียงหวาน..ที่ผ่านโสต..โอษฐ์ประโลม
ยิ่งถั่งโถม..โน้มจิต..ให้คิดแคลง
ยิ่งร้อนรน..ทนไฟสุม..ที่รุมเร้า
ยิ่งถูกเผา..ราวเปลวแดด..ที่แผดแสง
ทุรน,ราย..พรายเพลิงโหม..ประโคมแรง
ดั่งคำสาป..ปลาบคำแช่ง..แฝงเอาไว้
ยอมมอดม้วย..ด้วยลงไป..ในนรก
ดีกว่าตก..หลุมไฟรัก..จักดีไหม
ร้อนกายา..หาเท่าตอน..ร้อนหัวใจ
ทำอย่างไร..ใจหนอใจ..จักไร้นาง
ใจนางหนอ..ไยหนอใจ..ใย..ไม่เหลือ
ไร้ทั้งเยื่อ..เมื่อคนดี..มีเมินหมาง
ไร้ถวิล..กลิ่นไอรัก..จักจืดจาง
ใจควรญนาง..ครางวอนเว้า..เฝ้าอาดูร
หวลให้คิด..ผิดแผก..ดูแปลกต่าง
เนื้อนวลนาง..ปรางเนียนใส..คู่ไอศูรย์
โอษฐ์อวบอิ่ม..เนตรพริ้มพราว..ราวไพฑูรย์
เพริศพิศพูน..เพิ่มเพลิงโชติ..ช่วงดวงใจ
ด้วยชาตินี้..คงมิเห็น..อยู่เป็นคู่
เพราะรู้อยู่..มิคู่ควร..นวลเนื้อใส
เพียงเศษเสี้ยว..เลี้ยวคำนึง..ถึงหัวใจ
ว่ามีใคร..ที่ใฝ่ฝัน..เท่านั้น..คงพอ
จะไม่ขอ..ต่อว่า..ถ้าไม่รัก
แต่สุดหัก..ห้ามใจ..ไฉนหนอ
แค่..คิด..แนบ..แอบหยอกเย้า..พะเน้าพะนอ
ก็ยิ่งท้อ..พ้อพร่ำ..ระกำทรวง
ขอเพียงปราย..ชายตา..ลงมาบ้าง
คงเหมือนกับ..รับน้ำค้าง..จากแดนสรวง
เพียงเท่านี้..ชีวี..ก็เด็ดดวง
ไฟทั้งปวง..ที่ทรวงร้อน..คงผ่อนเทา
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
14 กุมภาพันธ์ 2545 14:38 น.
อัครโชค
---------------------------------------
Good morning to you, valentine;
Curl your locks as I do mine
Two before and three behind.
Good morning to you, valentine.
---------------------------------------
12 กุมภาพันธ์ 2545 19:55 น.
อัครโชค
````````````````
ฟอฟัน..นั้นผุได้..
ต้องหมั่นใช้..แปรงมาสี..
ฟอฟัน..จะดูดี..
ต้องสะอาด..จัดเรียงแนว..
ฟอฟัน..ขาวสดใส..
ยิ้มออกได้..เพริศผ่องแผ้ว..
ฟอฟัน..หักลงแล้ว..
คงไม่แคล้ว..ใช้ฟันปลอม..
ฟอฟัน..นั้นสำคัญ..
เพราะฉนั้น..หมั่นถนอม..
ฟอฟัน..จะตรมตรอม..
ถ้าถูกล้อม..ด้วยคีมถอนฟัน..
ฟอฟัน..ฟันเด็กๆ..
เป็นเรื่องเอ๊กซ์..ที่ผู้ใหญ่(เลวๆ)ฝัน
ฟอฟัน..just for fun !..
ฟัน for what?..fun for who?..
````````````````
12 กุมภาพันธ์ 2545 04:48 น.
อัครโชค
มองอาทิตย์..อัสดง..ที่ตรงหน้า..
บอกเวลา..เมื่อครานั้น..หันกลับหวล..
ย้อนอดีต..ที่กรีดลึก..นึกทบทวน..
ถึงเนื้อนวล..ชวนให้..ใจละลาน..
เคยอิงแอบ..แนบชิด..สนิทสนม..
หยอกเย้าชม..ห่มไอรัก..สมัครสมาน..
ต่อกระซิก..ระริกรื่น..ช่างชื่นบาน..
ใจสะท้าน..ปานหลอมเหลว..ด้วยเปลวเพลิง..
อยากจะหยุด..กาลลง..ณ ตรงนั้น..
ให้สายัณห์..ตะวันลับ..กลับเถลิง..
ย้อนความรัก..ที่หักแยก..แตกกระเจิง..
มาระเริง..เชิงรื่น..ชื่นอีกครา..
มองอาทิตย์..ลาลับ..ดับลงแล้ว..
โอ้อกแก้ว..แววใจ..รู้ไหมหนา..
ใครคนนี้..ที่คิดถึง..ตรึงอุรา..
ยังกลับมา..มองฟ้า..คราอัสดง..
8 กุมภาพันธ์ 2545 00:14 น.
อัครโชค
คิดถึง..จึงเพ้อ..ละเมอหา..
คิดถึง..แววตา..ที่พาฝัน..
คิดถึง..ความรัก..ที่มีกัน..
คิดถึง..วันนั้น..ที่มีเธอ..
คิดถึง..ใบหน้า..และรอยยิ้ม..
คิดถึง..ยามหลับพริ้ม..อิ่มเอมเสมอ..
คิดถึง..รอยจุมพิศ..ที่เคยเจอ..
คิดถึง..จนละเมอ..เพ้อทุกคืน..
หน้าส่วนตัว
1125
