14 มิถุนายน 2547 19:33 น.
อัครรักษ์ธนา
เธอมีใครเคยบอกฉันไหม
มีอะไรทำไห้เธอนั้นหม่นหมอง
เรื่องของสองเรายังล่องลอย
คอยฉันคอยแต่เธอทุกวัน
ฝันฉันฝันละเมอเธอชิดใกล้
เห็นเธอไห้ความใส่ใจแก่ฉัน
แต่เรื่องนี้ไม่เหมือนความฝัน
เป็นว่าความรักมันทลาย
14 มิถุนายน 2547 14:03 น.
อัครรักษ์ธนา
ความใกล้ชิดของเธอนั้นอ่อนหวาน ความหม่นหมองสองเราเขาคิดถึง
อยากบอกว่าขอบใจกับสิ่งนี้ ให้ฉันมีความหวังที่ตั้งใจ
แม้เธอมองฉันว่าเป็นคนบ้า แต่ใจอย่างฉันนี้ไม่มีหมอง
อยากให้หันกลับมามอง เวลาครองอยู่ที่ร่วมกันฉันกับเธอ
25 เมษายน 2547 12:48 น.
อัครรักษ์ธนา
ผมมองคุณอยู่ตรงนี้ คุณทำไมไม่มองผม
คุณหน้าตาก็ดูสวย คงไม่หน้าจะใจร้าย
เพราะอะไร คุณถึงไม่สนผมสักที
ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ที่ผมหน้าตาไม่หล่อ
หรือว่าคุณว่าผมหล่อ อยากจะหอมคุณซักที
24 เมษายน 2547 15:18 น.
อัครรักษ์ธนา
คนเหงาเเช้าสว่างตาใส เห็นอะไรไม่รู้กูเจ้าของ
เป็นเรื่องของคนไม่สนปอง น้ำตานองร้องไห้ไปทั้งวัน
คิดถึงนวลน้องช่อละอ่อน สองต่อสองทูมิกยูสัมพันธ์
ใจท้อแท้สอแสแก่ตัว หมดเนื้อควรปักเชื่อว่าทิ้งไป
หน้าส่วนตัว
382
