14 กันยายน 2550 19:39 น.
อักษรศิลป์
พระเกียรติเกริกก้องเกรียงไกรไปทั่วหล้า
ดั่งทินประภาเบิกฟ้าฤาสาย
บารมี ธ ปกปักป้องปัดปราย
เจิดขจายคลายโศกวิโยคภัย
ครองแผ่นดินโดยธรรมคำประภาษ
ครั้นครองราชย์ปราศมลินประทินใส
ทศพิธราชธรรมย้ำพระทัย
เพื่อผองไทยได้รุ่งเรืองมำเลืองงาม
โครงการหลวงเพื่อปวงราษฎร์รุจิรัตน์
วิทวัสดำริสร้างนำทางสยาม
เสด็จประพาสทั่วแคว้นแดนเขตคาม
ระบือนามงามพิสุทธิ์ดุจองอินทร์
ทรงคลายทุกข์สร้างสุขบำรุงศาสน์
ธ ธำรงองอาจคงศาสตร์ศิลป์
ทรงนำไทยให้รุ่งเรืองเมืองระบิล
ทั่วธานินสิ้นฟ้ามล้างไกล
ทรงดำริวินิตสร้างทางชีวิต
เป็นวิถีที่วิจิตรพิสมัย
พอประมาณไม่สุดโต่งโลภเกินไป
รอบคอบคิดชีวิตใหม่ให้พอเพียง
พระเสโทไหลรินไม่สิ้นสาย
แดดรอนรอนร้อนพระกายไม่หน่ายเลี่ยง
อุตสาหะวิริยะสละเพียง
เพื่อกล่อมเกลี้ยงบำรุงสุขทุกชีวา
ทรงเป็นปราชญ์นักคิดประดิษฐ์สร้าง
สนพระทัยทางดนตรีทางศึกษา
ทรงถ่ายภาพทรงวาดภาพทรงกีฬา
ดั่งองค์ธีระราชาพิทยาธร
ยอกรเหนือเกศก้มกราบยุคล
ในวาระมงคลดลอนุสรณ์
๘๐ พรรษามหาราชกำจร
ขอองค์อดิศรทรงพระเจริญ
3 กันยายน 2550 20:16 น.
อักษรศิลป์
ขอแซ่ซ้องสดุดีกวีวาท
อันนักปราชญ์ฉลาดเรืองเรื่องศึกษา
เพราะมีครูผู้ประศาสตร์วิทยา
ศิษย์สำนึกระลึกค่าบูชาครู
ศาสตร์ศิลป์ธรรมครูท่านนำสั่งสอน
บทเพลงกลอนอ่อนหวานกังวานหู
ครูอาจารย์ท่านสร้างเสริมเพิ่มพรั่งพรู
ให้ศิษย์มีความรู้คู่จริยา
ทุกวันครูอุทิศชีวิตท่าน
ด้วยหมายมั่นปั้นศิษย์สำเร็จศึกษา
ดั่งแสงเทียนส่องสว่างนำทางพา
ให้ลูกศิษย์มีคุณค่าพิทยาธร
ทินกรส่องหล้ามาบรรจบ
ครบวันคืนพื้นภิภพครบคำสอน
พระคุณครูประทับจิตศิษย์จากจร
ฝากบทกลอนแทนสายใยให้คุณครู
ต่อแต่นี้ศิษย์นำคำครูสร้าง
เป็นครรลองส่องทางมิอดสู
ทุกวันคืนเน้นย้ำคำของครู
ด้วยว่ารู้คุณค่าวิชาชาญ
ศิษย์จึงขอยกครูขึ้นเหนือเกล้า
กราบแทบเท้าแม่พิมพ์ทุกถิ่นฐาน
ขอน้อมนบขอบูชาครูอาจารย์
ด้วยหัวใจจากสายธารผ่านบทกลอน
3 กันยายน 2550 20:03 น.
อักษรศิลป์
ดวงใจแม่
ดวงใจแม่ล้ำอะเคื้ออาดุลย์
อิ่มอุ่นกรุ่นไอพระคุณพิสุทธิ์ศานต์
ลูกน้อยน้อมประนมก้มกราบกราน
ชั่วกัลปวสานห่อนให้ลืมคุณ
หน้าส่วนตัว
1356
