คิดถึงวัน เก่าเก่า ครั้งวัยเยาว์แม่ก็เฝ้า ห่วงใย ทะนุถนอมคอยพัดวี ยุงริ้น ที่บินตอมท่านไม่ยอม ให้กล้ำกลาย ผิวกายเราคิดถึงวัน เก่าเก่า ในวัยเด็กลูกยังเล็ก แม่พร่ำสอน ทุกค้ำเช้าเป็นเด็กดี ของพ่อแม่ ช่วยแบ่งเบาภาระเจ้า ช่วยกวาดถู บ้านเรือนให้คิดถึงวัน เก่าเก่า ในวัยเรียนแม่เฝ้าเพียร อบรม บ่มนิสัยต้องอดทน พยายาม ร่ำเรียนไปเมื่อเติบใหญ่ มีอาชีพ สำหรับตนคิดถึงวัน เก่าเก่า อยู่กับแม่ช่างสุขแท้ ใจกาย ไม่สับสนเมื่อทำผิด แม่อภัย ลูกทุกคนแม่ไม่จน น้ำใจ เอื้ออารีฯ
จะขอลองเป็นครูสอนตนเองจะฮัมเพลงปลอบใจในวัยฝันจะเก็บคำ วลี ประโยคนั้นมาเรียงร้อยรำพันเป็นบทกลอนก็จะลองทำดูให้รู้บ้างขอเอาอย่างกวีเก่าในรุ่นก่อนเฝ้าครุ่นคิดลิขิตมวลอักษรสร้างละครแต่งนิทานงานศิลป์ไทย