25 มกราคม 2555 23:00 น.
อรุโณทัย
ต้องทนทรมานอีกนานไหม
จึงจะให้อภัยแก่ตัวฉัน
ต้องทนเจ็บเหน็บหนาวสักกี่วัน
ที่เธอนั้นจะเห็นใจชายใจเดียว
ต้องงอนง้อกี่ครั้งวอนช่วยตอบ
อย่าให้กรอบเพราะรักยังแน่นเหนียว
ด้วยใจภักดิ์รักเธอแต่ผู้เดียว
อย่าแบ่งเสี้ยวหัวใจให้ใครเลย
ฉันผิดก็ขออภัย...โปรดยกโทษ
อย่าได้โกรธเกลียดฉันทำนิ่งเฉย
ไม่ยินดียินร้าย...เหมือนอย่างเคย
โอ้ใจเอย...ทรมาน แทบวางวาย
หากวันนั้นฉันทำให้เธอเจ็บ
โปรดอย่าเก็บไว้เลย ขอมุ่งหมาย
ให้เธอนั้นลืมเลือนเหมือนละลาย
ไปกับสายน้ำไหลล้างมลทิน
ต้องทนทรมานอีกนานไหม
จึงจะให้อภัยแก่ฉันสิ้น
โปรดยกโทษผู้ชายที่บ้าบิ่น
เพราะถวิลห่วงหวงในตัวเธอ
อรุโณทัย
๒๕ มกราคม ๒๕๕๕
15 มกราคม 2555 13:05 น.
อรุโณทัย
กราบครูผู้ประเสริฐ
และขอเทิดพระคุณท่าน
สั่งสอนวิชชาชาญ
ให้ชำนาญนิจนิรันดร์
กราบครูผู้เมตตา
ชี้แนะว่าการเรียนนั้น
ถือเป็นสิ่งสำคัญ
ต้องบากบั่นมุ่งมั่นเรียน
กราบครูผู้อุทิศ
ทั้งชีวิตสอนอ่านเขียน
อบรมศิษย์พากเพียร
จากจำเนียรกาลผ่านมา
กราบครูผู้ชี้ทาง
เป็นแบบอย่างศิษย์ทุกครา
ด้วยรักและศรัทธา
ขอบูชาพระคุณครู
อรุโณทัย
๑๕ มกราคม ๒๕๕๕
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1206
