30 พฤศจิกายน 2554 17:21 น.
อรุโณทัย
ในความฝัน วันหนึ่ง ถึงไกลนัก
ในความรัก ปักจิต คิดอยู่เสมอ
วัน...คืนหนึ่ง พึงเขียน เพียรสิเออ
วัน...คืนเพ้อ เสนอความ ตามใจปอง
ในคำครวญ ชวนใจ ให้ไหวหวั่น
ในคำมั่น กลั่นกรอง ต้องสนอง
ร้อย...เรียบเรียง เพียงฝึก นึกจับจอง
ร้อย...ทำนอง กรองกานท์ ผ่านเวที
ในรำพัน นั้นหรือ คือวันหนึ่ง
ในรำพึง จึงฝัน อันศักดิ์ศรี
เรียง...คำคม ชมรัก ปักฤดี
เรียง...วจี ที่ร้อย ถ้อยลำนำ
ในคำกานท์ สานฝัน วันเก่าก่อน
ในคำกลอน ย้อนรอย พลอยถลำ
บท...ที่เขียน เพียรแต่ง แย้งประจำ
บท...ที่ซ้ำ จำเปลี่ยน เขียนปรับปรุง
ในความฝัน วันหนึ่ง ถึงไกลนัก
ในความรัก ปักจิต คิดเฟื่องฟุ้ง
กวี...แก้ว กลั่นกรอง ต้องผดุง
กวี...มุ่ง ปรุงแต่ง แห่งประพันธ์ ฯ
อรุโณทัย
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
26 พฤศจิกายน 2554 15:09 น.
อรุโณทัย
ในสายตา ของเธอ ฉันนั้นชั่ว
คิดแต่มั่ว กามารมณ์ อยู่เสมอ
หมดซึ่งรัก เยื่อใย จากใจเธอ
พร้อมเสนอ ทางออก บอกเลิกกัน
ในสายตา ของเธอ เขานั้นดี
เอ่ยวจี แสนอบอุ่น ละมุนฝัน
ให้กำลังใจ ปลอบใจ ทุกวี่วัน
เธอสุขสันต์ อยู่ใกล้เขา สบายใจ
พูดกับฉัน เธอบอก แสนอึดอัด
เบื่อชะมัด เอ่ยปาก ยากไฉน
เธอเฝ้าถาม ฉันไม่ตอบ อึดอัดใจ
ต่อนี้ไป ขอปฏิวัติ จัดให้คืน
ในสายตา ของฉัน เธอแปรเปลี่ยน
ไม่แวะเวียน เหมือนเก่า เศร้าสุดฝืน
เฝ้าเรียกร้อง วันเก่า ย้อนกลับคืน
นอนสะอื้น ชอกช้ำ ระกำทรวง
ในสายตา ของฉัน เขาก็ชาย
มีที่หมาย เหมือนกัน ขอทักท้วง
มีกาเมความรักอยากทั้งปวง
ใจหมายล่วงล้ำหญิงยามหลับนอน
ฉันขอเอ่ย ยอมแพ้ แน่นอนนัก
จำใจพัก ต่อสู้ มิ่งสมร
แต่ขออยู่ เพื่อลูก นะบังอร
โปรดอาทร สักนิด หากคิดคืนดี ฯ
อรุโณทัย
๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
24 พฤศจิกายน 2554 21:19 น.
อรุโณทัย
อย่าโศกศัลย์เลยใจใครไม่รัก
จงฝืนหักห้ามจิตจะดีไหม
แล้วปล่อยวางเรื่องราวที่เป็นไป
เพื่อมิให้ใจช้ำไปกว่านี้เลย
ใครมองเราไม่ดีช่างเขาเถิด
ใครไม่เปิดใจรับจงนิ่งเฉย
ใครมองใครดีกว่าเราช่างเถิดเอย
การเปรียบเปรยเพราะเขามองเพียงด้านเดียว
ฉันปลอบใจตัวเองเพื่อความแกร่ง
ต้องเข้มแข็งต่อสู้อีกประเดี๋ยว
ให้เวลาช่วยพิสูจน์เรื่องนั้นเชียว
จงอย่าเที่ยววู่วามและโวยวาย
แม้น้อยใจอยู่บ้างกับเรื่องที่เกิด
ก็จงเชิดหน้ารับสิ่งสูญหาย
ดวงฤดีชอกช้ำแทบมอดมลาย
กับเรื่องร้ายทำลายรักที่ภักดี
อย่าโศกศัลย์เลยใจใครไม่รัก
จงแน่นหนักนิ่งอยู่เพื่อศักดิ์ศรี
แล้วปล่อยวางเรื่องราวในครั้งนี้
อย่าโศกีให้ชอกช้ำระกำทรวง ฯ
อรุโณทัย
๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
17 พฤศจิกายน 2554 14:29 น.
อรุโณทัย
เลื่อนลอย ลอยเลื่อน เหมือนไร้หลัก
กรรมหนัก หนักกรรม ทำไฉน
มีรัก รักมี ก็เป็นไป
จากไกล ไกลจาก ไม่ยั่งยืน
คนหนึ่ง หนึ่งคน บนทางเปลี่ยว
ท่องเที่ยว เที่ยวท่อง สุดจะฝืน
ทนทุกข์ ทุกข์ทน เฝ้ากล้ำกลืน
ถอนสะอื้น สะอื้นถอน อาลัยลา
จำใจ ใจจำ ในวันเก่า
รักเรา เรารัก สุดปรารถนา
เพียรเฝ้า เฝ้าเพียร ตลอดเวลา
รักมา มารัก ร่วมฤดี
ลอยเลื่อน เลื่อนลอย เหมือนไร้หลัก
ร้างรัก รักร้าง ยอดยาหยี
ห่างไกล ไกลห่าง เนิ่นนานปี
ใครที่ ที่ใคร จะคืนครอง
อรุโณทัย
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1300
