27 ตุลาคม 2554 23:15 น.
อรุโณทัย
อย่าตระหนกตกใจในธรรมชาติ
อย่าประมาทตัวตนบนวิถี
จงมองโลกในแง่มุมความดี
แล้วชีวีจะมีสุขตลอดกาล
กระแสสินธุ์ไหลเชี่ยวเมื่อน้ำหลาก
คงไม่ยากหากใช้ปัญญาเป็นฐาน
แก้ปัญหาที่เกิดตามกาล
ให้พ้นผ่านเหตุการณ์ที่ร้ายแรง
อุทกภัยไหลหลากมาทั่วทิศ
เกิดหวั่นจิตเพราะใจยังแอบแฝง
หวั่นวิตกกลัวภัยจะรุนแรง
ทั่วทุกแห่งวอดวายเพราะน้ำมา
อดีตเกิดอุทกภัยครั้งใหญ่
ผู้คนไม่น้อยใจในวาสนา
ยังต่อสู้ทนทุกขเวทนา
ให้ธาราไหลผ่านอยู่แรมเดือน
ใช้ชีวิตให้กลมกลืนธรรมชาติ
ไม่เป็นทาสความกลัวจนฟั่นเฝือน
ดำรงตนบนน้ำหลากที่มาเยือน
เพื่อนช่วยเพื่อนด้วยน้ำใจและไมตรี
อย่าตระหนกตกใจในธรรมชาติ
อย่าประมาทตัวตนบนวิถี
จงมองโลกในแง่มุมความดี
แล้วชีวีจะมีสุขตลอดกาล
อรุโณทัย
๒๗ ตุลาคม ๒๕๕๔
8 ตุลาคม 2554 12:30 น.
อรุโณทัย
ธารธาราไหลหลั่ง
เหมือนคลุ้มคลั่งเคืองแค้นหนอ
ไหลหลากจากต้นตอ
ก็น้ำฝนบนฟากฟ้า
พายุพัดกระหน่ำ
ซ้ำแล้วซ้ำที่เข้ามา
ลูกแล้วลูกเล่าพา
น้ำฝนหลั่งลงสู่ดิน
พื้นดินไม่อาจรับ
หรือซึมซับกระแสสินธุ์
จึงปล่อยให้ไหลสิ้น
อย่างรุนแรงหลากไหลเร็ว
จึงท่วมทุกท้องถิ่น
เซาะพื้นดินให้แหลกเหลว
ทะลักไหลรวดเร็ว
ชาวประชาหนีพัลวัน
บ้างห่วงซึ่งที่อยู่
เฝ้าแลดูอย่างเสียขวัญ
ข้าวของเก็บไม่ทัน
น้ำตาร่วงไหลพรั่งพรู
ธารธาราไหลหลั่ง
ช่างคลุ้มคลั่งแสนอดสู
ใครหนอจะค้ำชู
ช่วยมาซับซึ่งน้ำตา ฯ
อรุโณทัย
๘ ตุลาคม ๒๕๕๔
1 ตุลาคม 2554 16:36 น.
อรุโณทัย
มืดค่ำตะวันดับ
ดาวระยับวะวับแสง
เดือนเสี้ยวเริ่มแสดง
ความโค้งคิ้วชัดขึ้นมา
กลุ่มเมฆก็เคลื่อนคล้อย
ลมพัดลอยกลางท้องฟ้า
จิ้งหรีดกรีดกรีดจ้า
ท้าความเงียบที่วังเวง
เค้าแมวเฝ้ามองเมียง
นั่งฟังเสียงที่อวดเก่ง
โผล่เถิดตัวบรรเลง
จับจับกินให้หนำใจ
หนูนาหาอาหาร
วิ่งลนลานผ่านเร็วไว
กริ่งเกรงระวังภัย
ใจระทึกออกหากิน
ดึกดื่นน้ำค้างลง
เหตุการณ์คงของท้องถิ่น
วิถีสัตว์หากิน
เพื่อชีวิตให้ดำรง
อรุโณทัย
๑ ตุลาคม ๒๕๕๔