28 กรกฎาคม 2553 19:55 น.
อรุโณทัย
อักขรวิธีมีเป็นหลัก
ให้รู้จักเลือกใช้ในภาษา
ทั้งอ่านเขียนมีให้เห็นเป็นตำรา
ให้ศึกษาหาความรู้สำหรับตน
อักขระภาษาไทยควรอนุรักษ์
และตระหนักในคุณค่าแห่งเหตุผล
อันภาษาของชาติจะคงทน
หากทุกคนรู้ใช้ถูกวิธี
ภาษาไทยนั้นคือภาษาชาติ
อักษรศาสตร์ก่อกำเนิดตามวิถี
พ่อขุนรามประดิษฐ์คิดให้มี
แทนวจีที่เอื้อนเอ่ยภาษาเรา
จารึกลงหลักศิลาค่าสูงส่ง
ยังดำรงรูปลักษณ์เป็นของเก่า
สื่อภาษาอักษรไทยมานานเนา
บอกว่าเรามีภาษาน่าภิรมย์
ภาษาชาตินั้นคือภาษาไทย
คนยุคใหม่ควรใช้ให้เหมาะสม
ภาษาเขียนเขียนอย่างไรให้ชื่นชม
คนอ่านอ่านรื่นรมย์สมเป็นไทย
อักขรวิธีมีเป็นหลัก
อนุรักษ์ภาษาชาติช่วยขานไข
เขียนผิดอ่านผิดแก้ทันใด
ภาษาไทยดำรงมั่นนิรันดร...
อรุโณทัย
๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๓
19 กรกฎาคม 2553 21:21 น.
อรุโณทัย
เดือนแปดสิบห้าค่ำ
เสียงกลองย่ำวันพระใหญ่
เชิญชวนผู้คนไป
ร่วมทำบุญที่ศาลา
เข้าวัดฟังพระเทศน์
วางกิเลสกันเถิดหนา
ฟังธรรมสร้างปัญญา
มาทำบุญหนุนชีวี
ในวันอาสาฬหะ
บูชาพระจะสุขี
สร้างกุศลบารมี
ด้วยการให้ใฝ่นิยม
ถึงวันเข้าพรรษา
เชิญท่านมาร่วมสะสม
ความดีที่คนชม
ล้มเลิกชั่วมั่วอบาย
ใกล้บุญเดือนแปดแล้ว ขอเชิญชวนพี่น้องชาวบ้านกลอน
และชาวไทยทุกคน
ไปทำบุญที่วัดและหมั่นสร้างความดี ครับ
อรุโณทัย
๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๓
12 กรกฎาคม 2553 21:39 น.
อรุโณทัย
๑
ดรุณีแน่งน้อยนางหนึ่ง
แม้เป็นถึงธิดาเมืองหมันหยา
แต่เพราะด้อยประสบการณ์กานดา
จึงพลาดท่าเพราะรักที่ปักใจ
วันงานศพของยายได้พบรัก
กับชายสูงศักดิ์ที่ยิ่งใหญ่
เป็นญาติผู้พี่ที่แดนไกล
ที่ใครใครเรียกอิเหนาหนุ่มรูปงาม
สาวน้อยนั้นหรือชื่อจินตะหรา
ถูกต่อว่า ว่าชิงสุกก่อนห่าม
ปล่อยตัวปล่อยใจด้วยรักพยายาม
แม้ถูกหยามนงรามก็ยินยอม
ตัวเป็นหญิงรักจริงเกิดจากจิต
เมื่อใกล้ชิดชายงามใจก็พร้อม
มอบทั้งใจและกายเมื่อถูกกล่อม
จะถนอมนวลนางไว้กลางใจ
๒
ข่าวเอยข่าวร้ายเพียงครั้งหนึ่ง
ก็มาถึงหูนางให้หวั่นไหว
อิเหนายอดรักต้องจากไกล
เพื่อจะไปการศึกให้นึกกลัว
ศึกรบไม่กลัวเท่าศึกรัก
ด้วยประจักษ์ฝีมือผู้เป็นผัว
ทั้งเชี่ยวชาญอาวุธรอบตัว
แต่ทูนหัวไปรบช่วยบุษบา
๓
หวั่นเอยหวั่นใจในการศึก
เมื่อหวนนึกถึงคู่เสน่หา
อันอิเหนาเป็นคู่หมั้นบุษบา
ก่อนจะมาครองรักอยู่กับตน
จินตะหราว้าวุ่นดวงจิต
คงหมดสิทธิ์ครองคู่เหมือนชั้นต้น
จึงตัดพ้อต่อว่าอยู่วกวน
จำต้องทนเจ็บช้ำระกำใจ
แล้วว่าอนิจจาความรัก
พึ่งประจักษ์ดังสายน้ำไหล
ตั้งแต่จะเชี่ยวเป็นเกลียวไป
ที่ไหนเลยจะไหลคืนกลับมา
บทสุดท้ายคัดมาจากบทละครเรื่องอิเหนา
ตอนศึกกะหมังกุหนิง
ซึ่งเป็นบทพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๒
4 กรกฎาคม 2553 19:29 น.
อรุโณทัย
บรรจงจัดถ้อยวจีที่เอื้อนเอ่ย
พร้อมเปิดเผยความคิดเพื่อสนอง
ความต้องการของใจที่ใฝ่ปอง
ให้สอดคล้องกับคำว่า นักประพันธ์
ประดิดประดอยเรียงร้อยถ้อยสัมผัส
ด้วยการคัดสรรคำเพื่อสร้างฝัน
กรองความคิดลิขิตคำทุกคืนวัน
เพียงหมายมั่นมุ่งสู่วงศ์กวี
เพราะฉันรักร้อยกรองจึงลองเขียน
เฝ้าพากเพียรฝึกปรืออย่างเต็มที่
รจนาเรียงร้อยถ้อยวจี
นานหลายปีสำนวนอ่อนบทกลอนกานท์
ฤๅ...ผ่านมาไม่มีครูผู้ชี้แนะ
คอยค่อนแคะบทกลอนอักษรสาร
ว่าผิดตกบกพร่องกรองวิจารณ์
คอยตรวจทานตำหนิหรือติชม
ประสบการณ์ที่ผ่านมายังน้อยนัก
แต่ใจรักกลอนกานท์เป็นปฐม
จิตผูกพันวรรณศิลป์จึงนิยม
ฝึกคารมฝนคำเล่นเป็นประจำ...
อรุโณทัย
๔ กรกฎาคม ๒๕๕๓
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1729
