15 มิถุนายน 2552 22:07 น.
อรุโณทัย
นั่งเหม่อมองท้องฟ้าที่กว้างไกล
พาจิตใจให้คำนึงถึงความฝัน
เพียงพร่ำเพ้อรำพึงรำพัน
ใจไหวหวั่นเมื่อวาดหวังบนฝั่งจินต์
นั่งเหม่อมองทะเลกว้างกว่ากว้าง
เป็นหนทางความคิดไม่เหือดสิ้น
เพียงสรรสร้างความฝันเป็นอาจิณ
ในแดนดินถิ่นฝันอันรื่นรมย์
นั่งเหม่อมองทะเลและท้องฟ้า
สุดลูกหูลูกตาธาราห่ม
คลื่นซัดสาดเข้าฝั่งเพราะแรงลม
ที่ถั่งโถมข่มกระแสวารี
นั่งมองภูเขาที่ซับซ้อน
แสงแดดอ่อนสาดส่องทั่วปฐพี
เขียวสลับขาวเหนือยอดคีรี
ทำให้มีจินตนาการฉับพลัน
นี่คือเวทีแห่งความฝัน
ถูกรังสรรค์ด้วยจิตที่ปรุงนั้น
ตามใจจินต์ที่พร่ำเพ้อรำพัน
พร้อมรินฝันเป็นอักษรจารึก ฯ
7 มิถุนายน 2552 14:05 น.
อรุโณทัย
ครูสอนสั่งศิษย์ทุกทิศทาง
เป็นแบบอย่างต่อศิษย์มุ่งสร้างสรรค์
ครูให้ความรู้อเนกอนันต์
ครูมุ่งมั่นอุดมการณ์แห่งปรัชญา
ครูให้ความรักพิทักษ์ศิษย์
ครูอุทิศตนเองเพราะปรารถนา
ครูหวังเห็นศิษย์รักใช้ปัญญา
แก้ปัญหาชีวิตที่เป็นไป
ครูจึงเฝ้าอบรมและสอนสั่ง
ครูจึงตั้งปณิธานด้วยฝันใฝ่
ครูจึงมีเมตตาที่มอบให้
เพื่อจะได้ศิษย์รักที่กล้าแกร่ง
ครูคือผู้สร้างทางชีวิต
สอนให้รู้ถูกผิดทุกแขนง
คุณของครูมีมากหากแจกแจง
ขอแสดงความเคารพบูชาครู
จัดธูปเทียนดอกไม้ในพานทอง
ตามครรลองพิธีที่มีอยู่
ดอกมะเขือ หญ้าแพรก เข็ม จัดวางดู
ให้สวยหรูวิไลลักษณ์ตามจินดา
ขออภิวาทคุณครูด้วยเคารพ
ขอน้อมนบพระคุณที่ล้ำค่า
ขอรำลึกถึงคุณความกรุณา
ที่เมตตาสั่งสอนศิษย์ทุกทิศทาง ฯ
ในสัปดาห์นี้ โรงเรียนหลาย ๆ โรง
คงจัดพิธีไหว้ครู เพื่อรำลึกถึงพระคุณของท่าน
ที่สอนและอบรมเรามา...เนาะ
อรุโณทัย
๗ มิถุนายน ๒๕๕๒
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
780
