21 ธันวาคม 2552 00:04 น.
อรุโณทัย
ใจเอย...ไยไม่จำเรื่องความรัก
ใจเอย...จักต้องเจ็บสักกี่หน
ใจเอย...แม้ร้าวรานไยต้องทน
ใจเอย...หรือฝึกฝนให้กล้าแกร่ง
ใจเอย...ไยต้องภักดิ์รักเขายิ่ง
ใจเอย...ท้วงติงก็ขัดแย้ง
ใจเอย...ยิ่งห้ามยิ่งแสดง
ใจยังแฝงฝังรักปักทรวงใน
ใจเอย...ไยต้องดื้อถือรักมั่น
ใจเอย...ผูกพันอยู่ไฉน
ใจเอย...หักห้ามบ้างนะใจ
ใจเอ๋ยใจหยุดรักไว้ได้ไหมเอย...
อรุโณทัย
๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๒
13 ธันวาคม 2552 19:12 น.
อรุโณทัย
ขอยินดีกับมหาบัณฑิต
ที่สัมฤทธิ์การเรียนระดับหนึ่ง
จบปอโทสมใจให้สุดซึ้ง
จะตราตรึงดวงจิตนิตย์นิรันดร์
รับปริญญาสิบสี่ธันวาคม
แสนสุขสมเปรมปรีดิ์เกษมสันต์
ทั้งญาติมิตรพี่น้องมาพร้อมกัน
ร่วมสังสรรค์วันรับปริญญา
ขอจงนำความรู้ที่ครูให้
เอาไปใช้พัฒนาการศึกษา
อบรมเด็กไทยให้ก่อเกิดปัญญา
ปรารถนาความก้าวหน้าและทำดี
ขอยินดีกับมหาบัณฑิตใหม่
สุขสดใสยิ้มหวานในวันนี้
รับปริญญาแล้วจงโชคดี
ได้เลื่อนซีเลื่อนขั้นโดยเร็วไว
4 ธันวาคม 2552 20:22 น.
อรุโณทัย
ภาพของพ่อเหน็ดเหนื่อยเมื่อทำงาน
เหงื่อไหลผ่านใบหน้ากลางแดดร้อน
ภาพของพ่อโน้มตัวเอื้ออาทร
ยื่นพระกรรับไหว้คนชรา
ภาพของพ่อย่ำโคลนบนทางผ่าน
เพื่อทรงงานตามใจที่ปรารถนา
ภาพของพ่อตรากตรำทุกเวลา
เพื่อประชาเป็นสุขทุกคืนวัน
ภาพรองเท้าของพ่อที่ชำรุด
ซ่อมหลายจุดพ่อยังใช้ให้เห็นนั่น
อีกทั้งภาพของหลอดยาสีฟัน
พ่อยังหมั่นบีบรีดเพื่อใช้งาน
ภาพของพ่อเป็นลูกที่กตัญญู
คอยแลดูมารดาอยู่ใกล้ท่าน
ภาพชีวิตของพ่อทุกวันวาร
เพียงพอจารจารึกรำลึกคุณ
ภาพของพ่อตรึงใจไทยทั้งชาติ
ปวงทวยราษฎร์น้อมนำรูปทุกรุ่น
เก็บบูชาไว้เหนือหัวเพื่อไออุ่น
จากใบบุญบารมีพระราชา