20 มกราคม 2552 22:36 น.
อรุโณทัย
ปัจจุบันครูไทยใจว้าวุ่น
ยังงงงุนกับงานของตนหนอ
จะสอนศิษย์ให้เลิศประเสริฐพอ
หรือจะขอเลื่อนระดับกับตำแหน่ง
ครั้นจะสอนสั่งศิษย์ด้วยใจรัก
คอยฟูมฟักให้ความรู้ไม่แอบแฝง
สอนด้วยจิตวิญญาณครูเพื่อสำแดง
ความรุนแรงแห่งอุดมการณ์
ก็ถูกชักจูงใจในฐานะ
ว่าควรจะมีตำแหน่งสอดประสาน
วิทยฐานะสูงส่งคงสำราญ
วิชาการก็จะแจ่มจำเริญตาม
หวังตำแหน่งก็ต้องทำผลงาน
จึงต้องผลาญเวลาอย่างหยาบหยาม
เมื่อสอนศิษย์ให้งานแต่เพียงนาม
ในใบความรู้ว่าผู้เรียนสำคัญ
ปัจจุบันครูไทยใจว้าวุ่น
ยังงงงุนกับงานของตนนั้น
จะสอนศิษย์หรือก็ห่วงตำแหน่งกัน
โอ้สวรรค์ไยจึงแกล้งเด็กกับครู ฯ
18 มกราคม 2552 23:42 น.
อรุโณทัย
แสงดาว...
ดาวระยับกับฟ้าใสในยามคืน
ยิ่งดึกดื่นแสงระยิบกระพริบถี่
มวลดาราหลากดวงยามราตรี
แพรวพราวมีแสงวาววับอยู่วับวับ
ยิ่งคืนนี้พระจันทร์เรียวดังเคียวโค้ง
แสงนวลโปร่งก็ริบหรี่ทวีอับ
ศศิธรอ่อนแรงอยากเร้นลับ
หนีไปกับราตรีที่มืดมัว
เหงา
ในยามคืนยืนเหงาอยู่คนเดียว
บนทางเปลี่ยวกลางดึกแสงสลัว
ใต้ร่มไทรริมสระดอกบัว
ให้นึกกลัวยิ่งนักยามราตรี
ขอลา...
ดาวระยิบกระพริบแสงแพรวพราว
สุกสกาวพร่างพรายอยู่เต็มที่
ส่วนแขไขแสงน้อยเต็มที
เพราะคืนนี้เดือนแรมกลางนภา
ยืนมองดาวและเดือนยามราตรี
แห่งคืนที่ว้าเหว่เป็นนักหนา
อยู่คนเดียวแสนเปล่าเปลี่ยวอุรา
จึงขอลาเดือนดาวไปก่อนเอย ฯ
13 มกราคม 2552 21:10 น.
อรุโณทัย
เพราะมีครูดูแลช่วยแก้ไข
ศิษย์ทั่วไปจึงงอกงามตามวิถี
เพราะน้ำใจสูงส่งเอื้ออารีย์
ของครูนี้ที่สอนสั่งอย่างตั้งใจ
เพราะมีครูปลูกฝังคุณธรรม
ศิษย์ยังจำจารึกเก็บเอาไว้
คำอบรมบ่มประพฤติยึดนำไป
เอาไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน
เพราะมีครูชี้ทางอย่างเข็มทิศ
สร้างความคิดสรรพวิชาอย่างสร้างสรรค์
ให้ปวงศิษย์รู้จุดหมายถ้วนหน้ากัน
ร่วมฝ่าฟันอุปสรรคกับศิษย์ตน
ขอวันทาบูชาพระคุณครู
ผู้รอบรู้ รู้รอบ ชอบกุศล
สอนธรรมะสร้างคนให้เป็นคน
เพื่อเป็นชนชั้นดีของสังคม ฯ
12 มกราคม 2552 21:02 น.
อรุโณทัย
ครูคือช่างปั้นชั้นเยี่ยมของสังคม
ผู้อบรมพลเมืองให้เป็นคนดี
ครูคอยสั่งสอนแนะนำแนวทางชี้
ด้วยปรานีเมตตาบรรดาศิษย์
ครูเหมือนบุพการีมีความรัก
คอยปกปักป้องภัยอยู่เนืองนิตย์
ครูคือผู้ให้ความรู้บรรดาศิษย์
ผู้อุทิศทั้งชีวิตและจิตใจ
ครูดีมีจรรยาพัฒนาเด็ก
ผู้เป็นเอกทางปัญญามุ่งแก้ไข
ครูสร้างคนดีเป็นศรีทั่วไทย
ขอกราบไหว้บูชาคุณครู ฯ
9 มกราคม 2552 00:04 น.
อรุโณทัย
เด็กน้อยบริสุทธิ์
เปรียบประดุจผ้าสีขาว
อาจเปื้อนราคีคาว
ร้าวลงลึกเมื่อลงสี
เด็กน้อยผู้วัยเยาว์
หลงมัวเมาในวิถี
อาจม(อา-จม)ชมว่าดี
ด้วยอ่อนวัยแห่งเวลา
เด็กน้อยอาจหลงผิด
เพราะชีวิตที่ผ่านมา
สังคมบ่มชีวา
ให้หลงผิดนิจนิรันดร์
เด็กน้อยในวันนี้
เป็นเด็กที่มีค่านั้น
ขึ้นอยู่กับใครกัน
ปั้นเป็นคนที่สมบูรณ์
เด็กน้อยผู้อ่อนวัย
ต้องอภัยเมื่อเสื่อมสูญ
ความดีอาจเพิ่มพูน
เมื่อผู้ใหญ่ให้ความรัก
เด็กน้อยจักอบอุ่น
และขอบคุณเมื่อประจักษ์
ไออุ่นกับความรัก
ที่ได้รับจากแม่พ่อ
เด็กน้อยผู้วัยเยาว์
คงจะเอาตามคำขอ
ร้องเรียกจากแม่พ่อ
เป็นเด็กดีของสังคม
เด็กน้อยบริสุทธิ์
เพียงดอกพุดที่เหมาะสม
หอมเย็นเพราะคนชม
คุณความดีที่กระทำ ฯ
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1137
