28 ธันวาคม 2551 15:27 น.
อรุโณทัย
เริ่มถักถ้อย ร้อยคำ ลำนำใหม่
ด้วยดวงใจ หมายมุ่ง ผดุงศิลป์
สร้างงานเขียน เพียรฝึก เป็นอาจิณ
ศึกษาสิ้น ฉันทลักษณ์ กานท์กลอนกล
เมื่อแรกเขียน คิดไม่ออก หมายลอกเลียน
จึงผิดเพี้ยน รูปลักษณ์ ชักสับสน
ไม่สัมผัส ไม่ได้ความ คร้ามใจตน
ไม่อดทน ฝึกฝน งานประพันธ์
ท้อแท้ใจ หลายครั้ง นั่งซึมเศร้า
หยิบงานเก่า เอามาอ่าน เพื่อสานฝัน
ฮึดสู้ใหม่ แก้ไข กลอนเก่าพลัน
หมายสร้างสรรค์ บทกลอน ให้งดงาม
เมื่อถักถ้อย ร้อยอักษร เป็นกลอนได้
แสนดีใจ จึงส่ง ลงสนาม
ณ บ้านกลอน แหล่งตรวจสอบ ทุกโมงยาม
เพื่อนล้นหลาม ช่วยชี้แนะ ให้แก้กัน
เริ่มถักถ้อย ร้อยคำ ลำนำใหม่
ส่งกลอนไป ในถิ่นที่ ของนักฝัน
เพื่อสืบสาน ภาษาศิลป์ ถิ่นประพันธ์
จึงมุ่งมั่น ฝึกฝน จนชำนาญ ฯ
26 ธันวาคม 2551 22:31 น.
อรุโณทัย
ใจเอย ใจซื่อ บริสุทธิ์
ไม่อาจหยุด ใจร้าว คราวขื่นขม
เมื่อใจรัก รักจริง จึงต้องตรม
รักไม่สม ใจปอง จึงหมองมัว
ใจเอย ใจแข็ง ดูเด็ดเดี่ยว
ไม่ขอเกี่ยว ใจใคร ให้ดูชั่ว
แม้จะมี ใจเดียว รักเกินตัว
ขอตีตั๋ว ลาจาก ใจคนครอง
ใจเอย ใจสูง ส่งเสริมรัก
ด้วยตระหนัก รักนี้ ไม่มีสอง
จึงขอหลีก ทางรัก ที่เคยครอง
แอบไปร้อง ร่ำรัก อยู่คนเดียว
ใจเอย ใจแป้ว สิ้นแล้วรัก
สุดจะหัก ใจลา ต้องแลเหลียว
โอ้ ใจหาย เมื่อห่างเหิน เดินคนเดียว
แสนเปล่าเปลี่ยว ดวงใจ ใครจะปาน
ใจเอย ใจซื่อ บริสุทธิ์
ไม่อาจหยุด ใจร้าว เศร้าประสาน
เมื่อใจรัก รักจริง จึงทรมาน
เพียงต้องการ ให้คนรัก มีคู่ควร ฯ
22 ธันวาคม 2551 21:25 น.
อรุโณทัย
ฉลาดคิดจิตบริสุทธิ์
เป็นอาวุธคู่กายที่หมายมั่น
ของเด็กไทยวันนี้ที่ฝ่าฟัน
เพื่อชีวันดำรงคงเป็นไท
จุดประกายความฝันสักวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งบ้านเมืองสุขสดใส
ประชาชนอยู่สุขสบายใจ
ชีวิตใหม่ได้พบสันติจริง
เชิญผองชนผูกพันรักสามัคคี
ร่วมชีวีผดุงชาติที่รักยิ่ง
พัฒนาต้นกล้าให้แกร่งจริง
เพื่อสู้สิ่งเลวร้ายทำลายเรา
ต้นกล้าคือเด็กของไทยในวันนี้
เป็นผู้ที่ยังอยู่ในวัยเยาว์
ต้องคิดไตร่ตรองต่อสู้สิ่งเร้า
ที่มาเย้ายั่วยวนทุกคืนวัน
ฉลาดคิดจิตบริสุทธิ์
จงผ่องผุดจุดประกายฝัน
สานสายใยแห่งรักนิจนิรันดร์
ด้วยผูกพันรักสามัคคี ฯ
15 ธันวาคม 2551 23:52 น.
อรุโณทัย
อารมณ์ความรู้สึกผนึกแน่น
เป็นสิ่งแทนพฤติกรรมกระทำไว้
คนทุกคนมีอารมณ์ผสมไป
ฝังอยู่ในมโนตนจนวันตาย
หากเราใช้อารมณ์ไม่ข่มจิต
หยุดพินิจความจริงก็อาจสาย
ให้อารมณ์เป็นใหญ่เข้าทำลาย
ผลสุดท้ายก็จบสิ้นเพราะอารมณ์
อันอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์
มันเริ่มผุดโผล่แซมแต้มผสม
เมื่อแรกคลอดออกมาต้องสายลม
เย็นทับถมเรือนกายจึงร้องครวญ
นั่นคือเหตุทารกร้องเมื่อแรกเกิด
อารมณ์เปิดรับรู้อย่างถี่ถ้วน
เคยได้อุ่นไอรักที่อบอวล
หนาวล้วนล้วนเข้ามาแทนทันที
อารมณ์ความรู้สึกผนึกแน่น
เป็นสิ่งแทนพฤติกรรมกระทำนี้
คนทุกคนหากระงับอารมณ์ดี
ทั้งชีวีคงพบสุขตลอดไป ฯ
14 ธันวาคม 2551 17:40 น.
อรุโณทัย
ใกล้สิ้นปีมีเทศกาลหนึ่ง
ต่างนึกถึง ญาติ เพื่อนพ้องน้องพี่
ส่งบัตรอวยพรความสุขทุกปี
ส่งไปรษณีย์สื่อสารบันดาลดล
ลูกศิษย์เขียนอวยพรปีใหม่
ส่งไปให้คุณครูผู้สอนตน
เป็นการรำลึกพระคุณที่เปี่ยมล้น
สั่งสอนจนศิษย์ได้ดีมีปัญญา
บ้างแต่งกลอนอวยพรบรรดาเพื่อน
ปีใหม่เยือนครานี้มีสุขหนา
ไร้ซึ่งทุกข์โศกเศร้าเคล้าน้ำตา
ไร้โรคาพยาธิมาเบียดเบียน
ชายหนุ่มส่งสารพร้อมคำพร
บอกบังอรว่ารักไม่เคยเปลี่ยน
ขอเทพไท้ส่งความสุขมาเยียน
บรรจงเขียนเสร็จแล้วพับใส่ซอง
ส่งไปรษณีย์สื่อกลางนำไปให้
แม้อยู่ไกลเพียงใดก็สนอง
ส่งสารสื่อรักตามครรลอง
ปลายทางต้องได้รับกันทุกคน
ใกล้สิ้นปีมีเทศกาลส่งสุข
ขอพรทุกเทพสถานบันดาลผล
การส่งบัตรอวยพรน้อยเต็มทน
เดี๋ยวนี้คนใช้เทคโนฯโก้ไม่เบา
ส่งอวยพรปีใหม่ในไซเบอร์
คอมพิวเตอร์คือแหล่งของเขา
เอ็มเอสเอ็นส่งไปราคาเยา
ไม่ต้องเฝ้ารอคอยให้นานวัน
ส่งปุ๊บ...รับปั๊บ เร็วทันใจ
แม้อยู่ไกลก็อ่านได้เดี๋ยวนั้น
และตอบกลับเร็วไวเหมือนกัน
เพียงฉับพลันได้รับพรตอบกลับมา
ใกล้สิ้นปีมีเทศกาลหนึ่ง
ผู้คนถึงสุขสันต์กันถ้วนหน้า
ได้ส่งพร รับพร กันไปมา
สุขอุราเมื่ออ่านพรส่งความสุข ฯ
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1133
