5 กุมภาพันธ์ 2555 23:49 น.
อรุโณทัย
พระจันทร์ส่องแสงนวลยามกลางคืน
ดาวนับหมื่นระยิบระยับวับวาวแสง
ยังสลัวมัวหม่นบนฟ้าที่แสดง
ไม่อาจแข่งแสงนวลของจันทรา
ชาย...แข็งแรงด้วยกำลังธรรมชาติ
หญิง...ไม่อาจต่อสู้อยู่ต่อหน้า
หญิง...จึงใช้เล่ห์เหลี่ยมเป็นธรรมดา
ชาย...เสียท่าเพราะไม่ทันนั่นความจริง
น้ำ...เป็นของเหลวอยู่ได้ทุกสถานะ
เพชร...ถึงจะแข็งแกร่งกว่าทุกสิ่ง
ยังสิ้นสูญได้ด้วยไฟที่ร้อนยิ่ง
เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้เลย
สีขาวบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์
สีดำจุดความโศกเศร้าขอเฉลย
ถึงความต่างนำมาเปรียบเปรย
ต่าง ต่าง ชดเชย ซึ่งกันและกัน
อรุโณทัย
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
25 มกราคม 2555 23:00 น.
อรุโณทัย
ต้องทนทรมานอีกนานไหม
จึงจะให้อภัยแก่ตัวฉัน
ต้องทนเจ็บเหน็บหนาวสักกี่วัน
ที่เธอนั้นจะเห็นใจชายใจเดียว
ต้องงอนง้อกี่ครั้งวอนช่วยตอบ
อย่าให้กรอบเพราะรักยังแน่นเหนียว
ด้วยใจภักดิ์รักเธอแต่ผู้เดียว
อย่าแบ่งเสี้ยวหัวใจให้ใครเลย
ฉันผิดก็ขออภัย...โปรดยกโทษ
อย่าได้โกรธเกลียดฉันทำนิ่งเฉย
ไม่ยินดียินร้าย...เหมือนอย่างเคย
โอ้ใจเอย...ทรมาน แทบวางวาย
หากวันนั้นฉันทำให้เธอเจ็บ
โปรดอย่าเก็บไว้เลย ขอมุ่งหมาย
ให้เธอนั้นลืมเลือนเหมือนละลาย
ไปกับสายน้ำไหลล้างมลทิน
ต้องทนทรมานอีกนานไหม
จึงจะให้อภัยแก่ฉันสิ้น
โปรดยกโทษผู้ชายที่บ้าบิ่น
เพราะถวิลห่วงหวงในตัวเธอ
อรุโณทัย
๒๕ มกราคม ๒๕๕๕
15 มกราคม 2555 13:05 น.
อรุโณทัย
กราบครูผู้ประเสริฐ
และขอเทิดพระคุณท่าน
สั่งสอนวิชชาชาญ
ให้ชำนาญนิจนิรันดร์
กราบครูผู้เมตตา
ชี้แนะว่าการเรียนนั้น
ถือเป็นสิ่งสำคัญ
ต้องบากบั่นมุ่งมั่นเรียน
กราบครูผู้อุทิศ
ทั้งชีวิตสอนอ่านเขียน
อบรมศิษย์พากเพียร
จากจำเนียรกาลผ่านมา
กราบครูผู้ชี้ทาง
เป็นแบบอย่างศิษย์ทุกครา
ด้วยรักและศรัทธา
ขอบูชาพระคุณครู
อรุโณทัย
๑๕ มกราคม ๒๕๕๕
30 พฤศจิกายน 2554 17:21 น.
อรุโณทัย
ในความฝัน วันหนึ่ง ถึงไกลนัก
ในความรัก ปักจิต คิดอยู่เสมอ
วัน...คืนหนึ่ง พึงเขียน เพียรสิเออ
วัน...คืนเพ้อ เสนอความ ตามใจปอง
ในคำครวญ ชวนใจ ให้ไหวหวั่น
ในคำมั่น กลั่นกรอง ต้องสนอง
ร้อย...เรียบเรียง เพียงฝึก นึกจับจอง
ร้อย...ทำนอง กรองกานท์ ผ่านเวที
ในรำพัน นั้นหรือ คือวันหนึ่ง
ในรำพึง จึงฝัน อันศักดิ์ศรี
เรียง...คำคม ชมรัก ปักฤดี
เรียง...วจี ที่ร้อย ถ้อยลำนำ
ในคำกานท์ สานฝัน วันเก่าก่อน
ในคำกลอน ย้อนรอย พลอยถลำ
บท...ที่เขียน เพียรแต่ง แย้งประจำ
บท...ที่ซ้ำ จำเปลี่ยน เขียนปรับปรุง
ในความฝัน วันหนึ่ง ถึงไกลนัก
ในความรัก ปักจิต คิดเฟื่องฟุ้ง
กวี...แก้ว กลั่นกรอง ต้องผดุง
กวี...มุ่ง ปรุงแต่ง แห่งประพันธ์ ฯ
อรุโณทัย
๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
26 พฤศจิกายน 2554 15:09 น.
อรุโณทัย
ในสายตา ของเธอ ฉันนั้นชั่ว
คิดแต่มั่ว กามารมณ์ อยู่เสมอ
หมดซึ่งรัก เยื่อใย จากใจเธอ
พร้อมเสนอ ทางออก บอกเลิกกัน
ในสายตา ของเธอ เขานั้นดี
เอ่ยวจี แสนอบอุ่น ละมุนฝัน
ให้กำลังใจ ปลอบใจ ทุกวี่วัน
เธอสุขสันต์ อยู่ใกล้เขา สบายใจ
พูดกับฉัน เธอบอก แสนอึดอัด
เบื่อชะมัด เอ่ยปาก ยากไฉน
เธอเฝ้าถาม ฉันไม่ตอบ อึดอัดใจ
ต่อนี้ไป ขอปฏิวัติ จัดให้คืน
ในสายตา ของฉัน เธอแปรเปลี่ยน
ไม่แวะเวียน เหมือนเก่า เศร้าสุดฝืน
เฝ้าเรียกร้อง วันเก่า ย้อนกลับคืน
นอนสะอื้น ชอกช้ำ ระกำทรวง
ในสายตา ของฉัน เขาก็ชาย
มีที่หมาย เหมือนกัน ขอทักท้วง
มีกาเมความรักอยากทั้งปวง
ใจหมายล่วงล้ำหญิงยามหลับนอน
ฉันขอเอ่ย ยอมแพ้ แน่นอนนัก
จำใจพัก ต่อสู้ มิ่งสมร
แต่ขออยู่ เพื่อลูก นะบังอร
โปรดอาทร สักนิด หากคิดคืนดี ฯ
อรุโณทัย
๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
1787
