25 กันยายน 2551 22:44 น.
อรุโณทัย
เอกลักษณ์ของไทยเป็นสิ่งดี
ในที่นี้ขอกล่าวเพียงสามคำก่อน
หนึ่ง สวัสดี คำกล่าว ขอเว้าวอน
โปรดช่วยสอนลูกหลานให้กระทำ
พบผู้ใหญ่ยกมือไหว้สวัสดี
ลาอีกที ยกมือไหว้ ใครจักขำ
ใครได้พบหรือเห็นการกระทำ
จะจดจำความดีที่ทำไป
สอง ขอบคุณ คำนี้มีประโยชน์
จะรุ่งโรจน์เรืองรองจิตผ่องใส
ตอบแทนคุณผู้การุณย์มีน้ำใจ
อยู่ที่ไหนผู้คนเขาก็เอ็นดู
สาม ขอโทษ คำนี้สิ ต้องรีบกล่าว
เรื่องร้ายร้าวเอ่ยไว้ไม่อดสู
หากผิดแล้วทำเฉยอาจน่าดู
เมื่อเขารู้ก็จะโกรธลงโทษเรา
สวัสดี ขอบคุณและขอโทษ
มีประโยชน์ต่อคนพูดรู้หรือเปล่า
เอกลักษณ์ของไทยมีมานานเนา
โปรดรับเอาไปกระทำย้ำความดี ฯ
21 กันยายน 2551 22:43 น.
อรุโณทัย
เป็นมนุษย์สูงส่งก็ตรงนี้
นั่นคือที่คุณธรรมนำนิสัย
พฤติกรรมทำดีมีอภัย
ด้วยหทัยใฝ่สร้างสมอุดมการณ์
เป็นมนุษย์สูงค่าน่านิยม
เพียงเพราะข่มใจตนให้พ้นผ่าน
อบายมุขขลุกเข็ญเห็นป่วยการ
ด้วยจิตหาญหักห้ามตามใจตน
เป็นมนุษย์สูงกว่าบรรดาสัตว์
ใครบัญญัติคุณค่าอย่าฉงน
คำ มนุษย์ สูงกว่า คำว่า คน
ไม่เปรียบปนคนหรือสัตว์อย่างชัดเจน
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศเลอค่า
อยู่ที่กิริยาวาจาเด่น
คิดใคร่ครวญก่อนพูดไม่ละเว้น
และแลเห็นความสำคัญของวาจา
เป็นมนุษย์สุดดีที่จิตใจ
เฝ้าฝันใฝ่ในคุณธรรมอันล้ำค่า
จิตใจสูงกว่าสรรพสัตว์นานา
ด้วยรู้ว่าเป็นสิ่งดีที่ควรทำ
เป็นมนุษย์สูงส่งก็ตรงนี้
มนุษย์มีความคิดที่ลึกล้ำ
ทั้งประดิษฐ์คิดสร้างทั้งจดจำ
เป็นผู้นำชีวิตให้ก้าวไกล
เปลี่ยนวิถีชีวิตของชาวป่า
เข้ามาอาศัยในถ้ำใหญ่
อยู่รวมกันเป็นสังคมทั่วไป
สร้างสิ่งศิวิไลซ์ให้กับตน
เปลี่ยนจากถ้ำเป็นเมืองที่เรืองรุ่ง
ทั้งผดุงพงศ์พันธุ์อย่างเหลือล้น
รักษ์ค่าของมนุษย์อย่างอดทน
ด้วยฝึกฝนประสบการณ์ที่ผ่านมา
นี่เป็นสิ่งภูมิใจอันสูงสุด
คือมนุษย์สุดดีมีคุณค่า
เหนือสรรพสิ่งก็เพราะปัญญา
ที่ได้มาตั้งแต่กำเนิดตน ฯ
16 กันยายน 2551 23:03 น.
อรุโณทัย
ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
คำโบราณกล่าวไว้ให้เล็งเห็น
ความสำคัญของความซื่อที่ควรเป็น
ใครหลีกเร้นความซื่อคือคนโกง
อันคนซื่อถือความดีเป็นที่ตั้ง
ด้วยกำลังแรงใจที่โอ่โถง
ยึดถือธรรมนำจิตทุกชั่วโมง
ใจเชื่อมโยงคุณธรรมล้ำค่าคน
ความซื่อสัตย์เป็นสมบัติของคนดี
หากใครมีชีวีคงสุขล้น
คำยกยอทำให้ชื่นดวงกมล
เกิดเป็นคนควรสัตย์ซื่อถือความจริง
ความเอยความสัตย์ซื่อชื่อนี้เหมาะ
ไม่จำเพาะเจาะจงจำนงนิ่ง
เพียงบุคคลคนเดียว...อย่าประวิง
ซื่อสัตย์ยิ่งย่อมรับสุขทุกคืนวัน
เป็นคนซื่อถือคุณธรรมนำชีวิต
ความถูกผิดจงแยกแยะอย่าหุนหัน
ให้วิเคราะห์ปัญหา จงฝ่าฟัน
ปัญญานั้นใช้ให้ถูกให้โลกลือ
ซื่อกินไม่หมดคดกินไม่นาน
คำกล่าวขานโบราณว่าควรยึดถือ
จงยึดมั่นในความดีที่สัตย์ซื่อ
คนนับถือเพราะซื่อสัตย์มีถมไป ฯ
14 กันยายน 2551 20:18 น.
อรุโณทัย
ในแนวทางดำเนินของชีวิต
คงเป็นสิทธิ์ส่วนตนของคนนั่น
ใช้ทักษะของตนแต่ละวัน
เพื่อบากบั่นบุกเบิกทางชีวี
ใช้ทักษะฝึกฝนทนลำบาก
มิให้ยากยุ่งไปในวิถี
ฝึกชีวิตสร้างสมซึ่งความดี
ชีวิตนี้ให้ดำรงอยู่ต่อไป
หมั่นฝึกฝนตนเองให้เก่งกาจ
สร้างอำนาจวาสนาให้ยิ่งใหญ่
ด้วยความดียึดมั่นด้วยจริงใจ
ชีวิตใหม่ในวิถีที่ถักทอ
ในทางเดินของชีวิตที่ผันผ่าน
เกิดจากกาลเวลาที่เติมต่อ
มีทักษะชีวิตที่เพียงพอ
จงอย่ารอโชคช่วยอำนวยพร
เกิดมาจนจงเจียมเตรียมตัวตน
หมั่นฝึกฝนอดทนเอาไว้ก่อน
อย่าคิดชั่วมั่วสุมคุมนิวรณ์
จงคิดก่อนกระทำการใดใด
เกิดมารวยก็จงช่วยคนอื่นบ้าง
อย่าหลงทางชีวีที่สดใส
เกิดมาบนกองสุขสมกว่าใครใคร
ก็อย่าได้ลืมตน...เป็นคนเหมือนกัน
ชีวิตคนย่อมมีสุขและทุกข์เคล้า
เนิ่นนานเนามีมาเป็นอย่างนั้น
แต่โบราณบรรพบุรุษถูกลงทัณฑ์
เพราะความฝันเฟื่องฟุ้งคลุมถุงลวง
ในทางเดินของชีวิตที่ผันผก
คนจึงตกติดบ่วงอย่างใหญ่หลวง
เพราะหลงสุขจอมปลอมทั้งปวง
และเป็นห่วงบ่วงทุกข์ที่คลุกคลี
ในแนวทางดำเนินของชีวิต
คงเป็นสิทธิ์ส่วนตนของคนนี้
มีทักษะสร้างทางนำชีวี
แห่งวิถีชีวิตของตนเอง ฯ
9 กันยายน 2551 00:13 น.
อรุโณทัย
เสียงครวญครางอย่างระทมอารมณ์โศก
บ่นถึงโชคชะตาพาราสยาม
ถึงคราวเคราะห์หามยามร้ายเข้าคุกคาม
ลูกหลานทรามนิสัยแย่เห็นแก่ตัว
เสียงครางครวญชวนเศร้าร้าวในจิต
นั่งขบคิดผิดใจให้ปวดหัว
ลูกหลายเอยไยเจ้าไม่เกรงกลัว
จึงเมามัวสร้างความชั่วให้ตัวเอง
เสียงครวญคร่ำรำพันสะอื้นไห้
น้ำตาไหลรินหลั่งฟังคำข่มเหง
ไม่รักกันทะเลาะกันหาญอวดเก่ง
ทำนักเลงยั่วเย้าเฝ้าราวี
เสียงคร่ำครวญชวนเศร้ายิ่งนัก
เคยปกปักรักษ์ผืนดินทุกถิ่นที่
เคยปรองดองรักกันสามัคคี
รวมน้องพี่ปกป้องบ้านเมืองไทย
เสียงครวญรันจวนใจในครานี้
โศกฤดีน้องพี่ทำวุ่นวายใหญ่
แบ่งพวกพ้องร้องเรียกอธิปไตย
ไม่หวั่นไหวในชีวิตอนิจจา
เสียงครวญครางอย่างระบมอารมณ์เศร้า
นั่งซึมเซาโศกสลดหมดท่วงท่า
ดวงใจร้าวรานแหลกแจกน้ำตา
ลูกหลานจ๋าอย่าทะเลาะเบาะแว้งกัน
เสียงครางครวญชวนโศกวิโยคใจ
ห้ามไม่ได้เลยหรือลูกหลานฉัน
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุและปลุกปั่น
หรือถึงวันสิ้นสุดประเทศไทย
เสียงครวญคร่ำรำพึงถึงอดีต
ทั่วทุกทิศไทยสงบพบสุกใส
ไม่ทะเลาะแก่งแย่งแยกใครใคร
มีหัวใจสามัคคีดีต่อกัน
เสียงคร่ำครวญชวนเศร้ายิ่งนัก
คนเคยรักกลับไม่รักกันหรือนั่น
ลูกหลานเอยเราคือพงศ์เผ่าพันธุ์
ชาติเดียวกันแท้แท้อย่างแน่นอน
บรรพบุรุษกำสรวลโศกสลด
นั่งรันทดท้อแท้สุดถ่ายถอน
หมดสิ้นแล้วคนไทยใจอาวรณ์
เอื้ออาทร เมตตา ปราณีกัน ฯ
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟอรุโณทัย
หน้าส่วนตัว
2930
