9 มีนาคม 2552 21:59 น.
อรุโณทัย
มวลบุปผาไพรพฤกษ์นานาพันธ์
หลากสีสันออกดอกในหน้าร้อน
ชูดอกสวยล่อแมลงให้บินร่อน
มาผสมเกสรเพื่อสืบพันธุ์
ประดู่ชูดอกเหลืองส่งกลิ่นกรุ่น
หอมละมุนพาใจให้ไหวหวั่น
เห็นผึ้งบินวนอยู่พัลวัน
เพียงหมายมั่นน้ำหวานอาหารตน
ตะแบกชูช่อม่วงเป็นพวงงาม
ไหวเอนตามแรงลมพัดพาร่วงหล่น
ชมพูพันทิพย์ชมพูพราวเต็มต้น
ช่างน่ายลยิ่งนักเพื่อพักสายตา
ดอกหางนกยูงสีแดงผลิบาน
สวยตระการดังดอกไม้แห่งชั้นฟ้า
ปาริชาตหรือทองหลางท่านว่า
สวยสง่าสมดอกไม้แห่งสวรรค์
สีเหลืองสดย้อยห้อยเหมือนมาลา
พวงระย้าโรยลงมาแต้มสีสัน
สวยเต็มตาเต็มต้นเวลานั้น
แลสุขสันต์สดชื่นเมื่อยืนมอง
มวลบุปผาไพรพฤกษ์ในหน้าร้อน
ออกดอกสลอนท้าแสงที่สาดส่อง
ชูไสวล้อสายลมที่ลอยล่อง
ตามครรลองของธรรมชาติอุบัติมา ฯ
5 มีนาคม 2552 20:27 น.
อรุโณทัย
อุ่นรักอุ่นอกแม่ยามกอด
สายตาทอดส่งสุขเมื่อมองฉัน
นมอุ่นกรุ่นเลือดเนื้อหวานมัน
ไหลจากถันมารดาให้ดื่มกิน
อุ่นรักอุ่นความเอื้ออาทร
ห่วงหาอาวรณ์ลูกน้อยไม่สิ้น
คอยปัดยุงไล่แมลงไรริ้น
ที่วนเวียนบินตอมไต่ให้ไปไกล
อุ่นรักอุ่นน้ำใจในเมตตา
ดั่งเทวาชั้นฟ้าประทานให้
ให้ความรักให้ความรู้อย่างห่วงใย
แม่มอบให้ลูกรักตลอดมา
อุ่นรักอุ่นน้ำคำที่พร่ำเตือน
แม่เอ่ยเอื้อนสอนสั่งระวังหนา
รักของใครรักเจ้าไม่เท่ามารดา
รักลูกยิ่งกว่าชีวิตของตนเอง
3 มีนาคม 2552 15:19 น.
อรุโณทัย
เก็บความคิดมาเรียงร้อยเป็นกลอนกานท์
เก็บประสบการณ์มาขีดเขียน
เก็บความรู้มากมายด้วยพากเพียร
ยังวนเวียนบันทึกเป็นร้อยกรอง
ชอบบันทึกเรื่องราวที่ได้เห็น
เก็บไว้เป็นอนุสรณ์ เพื่อสนอง
ความต้องการของตนตามครรลอง
ให้สอดคล้องคนชอบคิดชอบบันทึก
ขอเรียบเรียงความคิดเป็นถ้อยคำ
ร้อยลำนำอักษรไว้ตามใจนึก
นั่งคิดนั่งเขียนแต่เย็นยันดึก
ด้วยรำลึกสร้างคำอักษรสาส์น
นำอักษรมาร้อยเรียงเพียงใจรัก
หวังสลักบทกลอนเพื่อสื่อสาร
และบอกกล่าวพี่น้องแห่งกลอนกานท์
หวังประสานมิตรไมตรีที่บ้านกลอน
อรุโณทัย
3 มีนาคม 2552
26 กุมภาพันธ์ 2552 22:07 น.
อรุโณทัย
สิ้นหน้าหนาวเข้าสู่ฤดูร้อน
แล้งเริ่มจรมาเยือนอีกหน
สายน้ำแห้งเหือดทุกตำบล
ความหมองหม่นบนใบหน้าประชาชี
พื้นดินแตกระแหงไปทั่วถิ่น
หาน้ำกินแทบไม่ได้ในถิ่นนี้
ส่วนน้ำใช้ก็เหลือน้อยเต็มที
โถชีวีจะต้องทุกข์เหมือนอย่างเคย
เมื่อปีก่อนเข้าสู่ฤดูแล้ง
น้ำขายแพงกว่าน้ำมันนะคุณเอ๋ย
เดชะบุญได้ฝนเทียมมาชดเชย
ชีวิตเลยอยู่รอดอย่างปลอดภัย
โอ้ภัยแล้งมาเร็วกว่าที่คิด
ร้อนสนิทรุนแรงแห่งสมัย
เปลวแดดระยับรับแสงอุทัย
แหล่งอาศัยเย็นสบายกลายเป็นร้อน
สิ้นเหมันต์ผายผันสู่คิมหันต์
ภัยแล้งนั้นมาพลันไม่ผันผ่อน
โอ้ชีวิตชนบทคงเดือนร้อน
เพราะหน้าแล้งย้อนมาเยือนเหมือนอย่างเคย
อรุโณทัย
26 กุมภาพันธ์ 2552
24 กุมภาพันธ์ 2552 22:41 น.
อรุโณทัย
ชุมนุมประท้วงทวงอะไร
ประชาธิปไตยเช่นนั้นหรือ
จึงปลุกปั่นผู้คนให้ลุกฮือ
เชิญชวนถือป้ายขับไล่รัฐบาล
ถามหน่อยเถอะ รัฐ ทำผิดอะไร
ไม่ชอบใจตรงไหนช่วยไขขาน
คิดจะค้านควรค้านด้วยหลักการ
อย่าละลานพาลทั่วไม่เกรงกลัว
ปากก็อ้างรักชาติรักบ้านเมือง
ไยก่อเรื่องให้วุ่นวายไปทั่ว
ฤา อยากแสดงพลังกลุ่มของตัว
หรือมายั่วให้รัฐบาลว้าวุ่นใจ