8 กุมภาพันธ์ 2551 11:30 น.
อรุณสุข
จึงลำนำพร่ำผ่านต่อน่านฟ้า
เด่นดาราเพ็ญรัศมิ์มิขัดขวาง
ลงเยือนหล้าปรายแสงมิแรงราง
ไฉนทางรักลับกลับมืดแล้ว
หวนถึงนุชเสน่หามื่อคราหนาว
คืนที่ดาวเรียงริ้วเป็นทิวแถว
ระยับดาวพราวพรายประกายแพรว
ยังผ่องแผ้วพิศวาสมิคลาดคลาย
เพียงรู้สึกว่ารู้เธออยู่ใกล้
แต่เหมือนไกลเพราะไร้สิทธิ์จะคิดหมาย
นับวันจะห่างเหินจนเกินกลาย
อาดูรดายรันทดกำสรดซึ้ง
แม้นหัวใจไร้สิทธิ์จะคิดหวัง
แต่ก็ยังมีสิทธิ์จะคิดถึง
ในเรือนใจแน่นหนักด้วยรักตรึง
กับใครหนึ่งที่ท้อทรมา
ฝากลมร่ำรำเพยที่เอ่ยอ้าง
อย่าเลือนร้างคนขาดวาสนา
ฝากสารใจไปสนองยังน้องยา
คนไกลตา..คนนั้นยังฝันเคียง..
ภาพ : จากเนต
เพลง : คุณกังสดาล
1 กุมภาพันธ์ 2551 18:22 น.
อรุณสุข
อยากจะปลอบตอบคำที่พร่ำเพ้อ
ลบร้าวเธอรอยรานที่ผ่านผัน
อาสารับแรงเจ็บที่เก็บกัน
แล้วรังสรรค์รักแท้มอบแด่เธอ
ที่รับรู้ผู้เดียวจึงเปลี่ยวร้าง
รอยอ้างว้างวางสนิทในจิตเสมอ
แม้นเคยชื่นหวังชื่นหาคืนเจอ
เพียงที่เผลอพลาดหวังยังย้ำยล
อันรอยร้าวลึกนักยากรักษา
แม้นเยียวยา..ด้วยรักอีกซักหน
หมั่นถักทอดสายใยในกมล
คงเปี่ยมล้นรักมั่นสัมพันธ์ใจ
ขอเพียงเธอเปิดใจจุดไฟฝัน
มาร่วมกันทอถักสานรักใหม่
จะรอวันเธอชื่นคืนสุขใจ
เคียงคู่ในรักฝัน..อย่างมั่นคง
หากบทกลอนวอนมาในครานี้
มิถูกที่จิตเศร้า..เปล่าประสงค์
จะเพียรรอเธอพร้อมน้อมจำนง
มาเคียงคง..คู่ฉัน..นิรันดร
หน้าส่วนตัว
2912
