18 กุมภาพันธ์ 2549 22:12 น.
อรุณสุข
รอนรอนอ่อนอกโอ้ เมียเอ๋ย
อกพี่แทบระเบิดเลย หมู่นี้
ลูกน้องจ้องจะเสย สับให้ เจียนตาย
หลายฝ่ายหมายขยี้ เหยีบซ้ำ จำทน
ฯ
โอ้อาลัยใจหายไม่วายห่วง
แสนเทวษทุกข์ซ้ำระกำทรวง
เสียดายดวงเงินดีมีกำไร
หลายฝ่ายแค้นแสนโกรธพิโรธพี่
แต่เดือนยี่จะขับเคลื่อนถึงเดือนไหน
ออกโรงแจงเหตุผลชี้ต้นปลาย
ยังไม่คลายฟังความตามรังแก
ผู้จัดกวนป่วนพี่ขยี้ขยำ
เป็นผู้นำคนนอกออกมาแฉ
ครูอาจารย์ขานรับมาขับแจ
ไม่เห็นแก่คุณเก่าน่าเศร้าใจ
ทั้งลูกน้องลูกพี่มาหนีจาก
สุดลำบากยากเข็ญเป็นไฉน
ทั้งนักเรียนเห็นชัดว่าขัดใจ
ผู้สูงวัยยังมาเหน็บให้เจ็บอาย
อีกลูกป๋ามาป่วนชวนทะเลาะ
คงไม่เหมาะถ้าจะแก้แผลขยาย
ทั้งเจ๊'จามากระหน่ำธรรมธิบาย
อีกหลายรายรอเฉ่งเก่งทุกคน
สงสารแต่ลูกยามาลำบาก
ดั่งโดนสากทิ่มทับช่างสับสน
ทั้งเมียเล่าเจ้าปวดเศียรให้เวียนวน
แต่ยังทนจูบปลอบพี่ขอบคุณ
จำจะสอนลูกยาไว้ครานี้
เงินที่มีก้อไม่เอื้อคนเกื้อหนุน
สุจริต เสียสละ จะเกิดคุณ
อีกเจือจุน ชาติ ศาสน์จะคลาดภัย
สุจริต คิดปกป้อง บ้านเมือง
เสียสละ เพื่อประเทือง ทรัพย์สร้าง
อุทิศตน เพื่อพลเมือง สุขสวัสดิ์
นอบน้อม จักสล้าง ชนผู้สรรเสริญ
17 กุมภาพันธ์ 2549 17:55 น.
อรุณสุข
ลมโชย...พัดมาหน้าหนาว
เดือนดาว...ยอแสงแฝงเวหน
จุฬา....ปักเป้าเคล้าลมบน
หมอกหม่น...น้ำค้างพร่างพราย
หริ่งหรีด...กรีดร้องก้องสวน
เสียงไก่....ขันจวนจะรุ่งสาย
หมู่นก....ผกผินบินราย
เยี่ยมกราย...บินหลาออกหากิน
นี่คือ...สัญญาณการเริ่มต้น
ของชน...ชาวนาออกหาสิน
เหงื่อไคล..ไหลหยดรดริน
พลิกฟื้น...ผืนดินเป็นผืนนา
16 กุมภาพันธ์ 2549 11:23 น.
อรุณสุข
รักคนมีเจ้าของตรองสักนิด
เป็นชู้อยู่ในจิตนั่นผิดไหม
ถูกหรือผิดใครเล่าจักเข้าใจ
ตัวเราไซร้ถูกผิดคิดได้เอง
14 กุมภาพันธ์ 2549 18:17 น.
อรุณสุข
เนื่องในวัน สากล คนมีรัก
ต่างทอถัก รักแท้ เป็นแพรผืน
แล้วเขียนสี แพรสวย ด้วยจุดยืน
อบแพรผืน สีใส ด้วยไอรัก
รักมีค่า เกินคำ จำนรรจ์หมด
เกินกว่าบท กวีบอก ออกประจักษ์
ไม่มีคำ นิยาม ในความรัก
ที่สลัก เป็นอักษร กลอนกวี
รักนั้นไซร้ บริสุทธิ์ สุดสะอาด
ไม่มีธาตุ ใดเทียบ เปรียบศักดิ์ศรี
รักนั้นขาว สดใส ด้วยไมตรี
รักจึงมี คุณงาม แห่งความรัก
มาเถิดมา ทอรัก ถักด้วยจิต
ด้วยน้ำมิตร น้ำใจ ให้ประจักษ์
ให้โลกนี้ งดงาม ด้วยความรัก
สมานสมัคร สามัคคี ด้วยดีเอย
14 กุมภาพันธ์ 2549 15:02 น.
อรุณสุข
ดอกกุหลาบ แดงชัด จัดเป็นช่อ
บรรจงห่อ โบว์รัด มัดใจสาว
หนุ่มส่งให้ สาวรับ คอยนับดาว
จะถึงคราว สมฝัน วันนี้นา
วาเลนไทน์ นั้นหนอ เป็นข้ออ้าง
หนุ่มสาวพราง รักเล่ห์ สเน่หา
เสียทั้งสาว เสียศักดิ์ รักอัปรา
เหลือน้ำตา ต่างเครื่องเซ่น วาเลนไทน์
ว่าสีแดง นั้นดี สีแห่งรัก
หลายคนนัก รักมาก รักหลากหลาย
สีแดงเกลื่อน กล่นทาง วางเรียงราย
ทั้งรักขาย รักขอ มารอลวง
ควรเปลี่ยน วาเลนไทน์ ใช้สีเหลือง
เพื่อสืบเนื่อง รักแน่น ถึงแดนสรวง
สีเหลืองคือ มิตรภาพ ที่ซาบทรวง
ที่ใหญ่หลวง คงมั่น นิรันดร